«Οι λάτρεις της Οπερας του Βερολίνου τον γνωρίζουν καλά. Τώρα ο Κωνσταντίνος Καρύδης, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974, κάνει το ντεμπούτο του με την Berliner Philharmoniker».

Αυτή είναι η εισαγωγή του σημειώματος που έχει ανεβάσει στο site της η σπουδαία ορχήστρα για να ανακοινώσει τις τρεις συναυλίες που θα δώσει το επόμενο καλοκαίρι ο έλληνας διεθνής μαέστρος, ο οποίος έχει στρέψει τα βλέμματα της παγκόσμιας μουσικής κοινότητας πάνω του. Οχι άδικα.

Τον Ιούνιο του 2019 ο 44χρονος αρχιμουσικός θα διευθύνει για τρεις μέρες – 13, 14 και 15 Ιουνίου – το σπουδαίο μουσικό σύνολο σε έργα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Και θα είναι ο δεύτερος έλληνας αρχιμουσικός – μετά τον Δημήτρη Μητρόπουλο – που θα συνεργαστεί με τη λαμπρή αυτή ορχήστρα.

Αυτό φαντάζει ως μια φυσική συνέχεια της εντυπωσιακής πορείας τού Κωνταντίνου Καρύδη, ο οποίος είχε δώσει από νωρίς δείγματα της ιδιαίτερης θερμοκρασίας του και του μουσικού του ταμπεραμέντου.

Η γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Rundschau» έχει επιχειρήσει να περιγράψει τι συμβαίνει με τον ακριβοθώρητο μουσικό που διευθύνει χωρίς μπαγκέτα, αλλά αφηγείται με ευκρίνεια κι ευαισθησία πόσο όμορφα έχει τη μουσική μέσα του, ως εξής: «Βρίσκεται σε συνεχή καλλιτεχνική εγρήγορση, δουλεύοντας πάντα στα όρια και διαμορφώνοντας ακόμη και τη μικρότερη μουσική φράση».

Ακριβά και τα λόγια του μουσικοκριτικού Karl Harb (Salzburger Nachrichten): «Για κάθε μουσικό έργο ο Καρύδης βρίσκει την κατάλληλη και ιδανική αύρα του ήχου και αναδίνει τις πιο λεπτές αποχρώσεις. Εχει στην ερμηνεία του όμορφα στοιχεία, ενώ αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τις λεπτομέρειες των έργων αναδεικνύοντας τον εσωτερικό τους κόσμο. Με αυτή την έννοια, ο Καρύδης στέκεται δίπλα στον Πετρένκο».

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ. Τόσους και άλλους τόσους επαίνους μπορεί κανείς να βρει για τον Καρύδη στα διεθνή Μέσα. Με μια γρήγορη ματιά στην εντυπωσιακή πορεία του αρχιμουσικού που ζει μόνιμα στο Μόναχο – τόσο σε συμφωνικό ρεπερτόριο όσο και σε οπερατικά έργα – θα σταθεί κανείς σε πολλές αξιοζήλευτες στιγμές.

Οπως η συνεργασία του με τις σπουδαιότερες ορχήστρες του κόσμου αλλά και οι διακρίσεις του σε διεθνείς διαγωνισμούς. Εχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ως πιανίστας, καθώς και με το γερμανικό βραβείο Κάρλος Κλάιμπερ, το οποίο αφορά νέους αρχιμουσικούς και σολίστ με διακεκριμένη παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα του Μονάχου.

Την ερχόμενη Τετάρτη, ο Κωνσταντίνος Καρύδης θα επιστρέψει στο Ζάλτσμπουργκ για να διευθύνει έργα του Μότσαρτ. Πριν από μερικές ημέρες, στις 27 Ιουλίου, σήκωσε την αυλαία στον σπουδαίο μουσικό θεσμό διευθύνοντας τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης στη νέα παραγωγή του «Μαγικού αυλού», αποσπώντας επαίνους και κολακευτικά σχόλια. Ηταν η πρώτη νέα παραγωγή του «Μαγικού αυλού» στη γενέτειρα του Μότσαρτ – μετά το 2012, σε μουσική διεύθυνση τότε του Νικολάου Αρνονκούρ – και παρουσιάστηκε με μια εντυπωσιακή διανομή και τη συμμετοχή λυρικών τραγουδιστών, ενώ στον ρόλο του αφηγητή ήταν ο βετεράνος ηθοποιός Μπρούνο Γκανζ. Για την Ιστορία, εδώ να πούμε ότι ο «Μαγικός αυλός» έχει ανέβει – στο φεστιβάλ που φιλοξενεί η γενέτειρα πόλη του συνθέτη – 220 φορές!

«ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟ ΟΙΚΕΙΟ». Στη φετινή παραγωγή, τη σκηνοθεσία υπέγραψε η Αμερικανίδα Λίντια Στάιερ. Με αφορμή τη συνεργασία της με τον Καρύδη στον «Μαγικό αυλό» αποκάλυψε τις σκέψεις της για την ερμηνευτική ιδιοσυγκρασία του διεθνούς μαέστρου: «Ο Κωνσταντίνος Καρύδης καταφέρνει να κάνει ακόμα και τη γνωστότερη μουσική να ηχεί σαν ν’ ακούς το έργο για πρώτη φορά. Αυτή η ικανότητα μπορεί ν’ αποδειχθεί συναρπαστική για τον «Μαγικό αυλό», τόσο για τον ίδιο σε ό,τι έχει να κάνει με τη μουσική όσο και για μένα αναφορικά με τη σκηνοθεσία. Θέλουμε να εκπλήξουμε το κοινό, να νιώσει ότι ανακαλύπτει εκ νέου το οικείο…». Και τα κατάφεραν, αν δει κανείς την πλειονότητα των κριτικών στο έργο του Μότσαρτ.

Η αλήθεια είναι πως τα κολακευτικά σχόλια που αποκαλύπτουν τις ερμηνευτικές αρετές του Κωνσταντίνου Καρύδη δεν είναι τα μοναδικά. Πολλάκις έχουν αποδώσει εύσημα στον έλληνα λαμπρό αρχιμουσικό. Εκείνο όμως που δεν θα διαβάσει κανείς σε κριτικές και αφιερώματα για τον Κωνσταντίνο Καρύδη είναι η απόλυτη αποδοχή που έχει από τους συναδέλφους του για το καλλιτεχνικό του μέγεθος. Και αυτό είναι ο κρυφός πόθος όλων των καλλιτεχνών.