Η είδηση της απώλειας της δασκάλας Δώρας Καπλάνη συγκλόνισε το Δημοτικό Σχολείο Κιβερίου Αργολίδας. Η νεαρή εκπαιδευτικός χάθηκε ανήμερα των Χριστουγέννων από χιονοστιβάδα στα Βαρδούσια, μαζί με τρεις φίλους της, αφήνοντας πίσω της ένα κενό αβάσταχτο για μαθητές, γονείς και συναδέλφους.

Γεμάτη αγάπη και αφοσίωση στο λειτούργημά της, η Δώρα Καπλάνη θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη της σχολικής κοινότητας.

«Έφυγε ένα κομμάτι από την ψυχή μας»

Στο argolika.gr δημοσιεύεται το συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα των συναδέλφων της. Όπως αναφέρει ο Σύλλογος Διδασκόντων Δημοτικού Σχολείου Κιβερίου «Με άφατη θλίψη και βαρύ πένθος στην καρδιά, αποχαιρετούμε σήμερα τη Δώρα, την αγαπημένη μας συνάδελφο.

Η Δώρα ήρθε κοντά μας στην αρχή αυτής της σχολικής χρονιάς, γεμάτη ενθουσιασμό, όνειρα και αγάπη για τα παιδιά. Ανέλαβε την Δ’ τάξη και παρά το σύντομο διάστημα που πρόλαβε να υπηρετήσει στο σχολείο μας, κατάφερε να αφήσει το δικό της ανεξίτηλο αποτύπωμα: ένα λαμπερό χαμόγελο, μια ζεστή κουβέντα, μια φροντίδα που ένιωθαν οι μαθητές μας από την πρώτη στιγμή και μια αφοσίωση στη διδασκαλία που μόνο οι πραγματικά ερωτευμένοι με το λειτούργημα του δασκάλου μπορούν να δείξουν.

Ήταν άνθρωπος με σπάνιο ήθος, με ευγένεια που αναδύεται φυσικά, με όρεξη να μάθει και να προσφέρει. Τα παιδιά την αγάπησαν γρήγορα. Κανείς δεν θα ξεχάσει την εικόνα της Δώρας να παίζει στο διάλειμμα με τους μαθητές της. Οι συνάδελφοι βρήκαν δίπλα της μια ανοιχτή αγκαλιά, έναν άνθρωπο που άκουγε, που συμπαραστεκόταν, που χαιρόταν με τις χαρές και στενοχωριόταν με τις λύπες των άλλων.

Η Δώρα είχε όμως και μια άλλη μεγάλη αγάπη στη ζωή της: το βουνό. Με σεβασμό και θαυμασμό μιλούσε για τις κορυφές, για την ηρεμία και την εσωτερική ισορροπία που της χάριζε η ορειβασία. Δυστυχώς, το ίδιο βουνό που τόσο αγαπούσε, την ξεγέλασε εκείνη την αποφράδα ημέρα των Χριστουγέννων, παίρνοντάς την μαζί με τρεις ακόμα φίλους της, με τρόπο ξαφνικό και αδυσώπητο.

Η απώλειά της είναι διπλά οδυνηρή:

χάνουμε μια εξαιρετική δασκάλα,

χάνουμε μια νέα γυναίκα γεμάτη ζωή, όνειρα και σχέδια,

χάνουμε μια συνάδελφο που μόλις είχε αρχίσει να ριζώνει στην κοινότητά μας.

Αγαπητή Δώρα,

σου υποσχόμαστε ότι η μνήμη σου θα παραμείνει ζωντανή στις αίθουσες του σχολείου μας.

Θα μιλάμε στα παιδιά για το χαμόγελό σου, για την υπομονή σου, για την αγάπη σου.

Θα συνεχίσουμε το έργο σου με τον ίδιο ζήλο και την ίδια ζεστασιά που εσύ μας δίδαξες.

Στους γονείς σου, στους αδελφούς σου, στους οικείους σου, αλλά και στους φίλους σου σε όλη την Ελλάδα που σε θρηνούν, εκφράζουμε τα πιο ειλικρινή και βαθιά συλλυπητήριά μας.

Θα σε θυμόμαστε για πάντα.

Με αγάπη, νοσταλγία και αιώνια ευγνωμοσύνη.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων Δημοτικού Σχολείου Κιβερίου»