Και ξαφνικά… τριγμοί στην συγκυβέρνηση; Μήπως ήρθε το τέλος της συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έπειτα από την «αυτονόμηση» Καμμένου στις ΗΠΑ; Ή πρόκειται για ακόμη ένα πολιτικό παιχνίδι μεταξύ των δύο εταίρων;

Τα ερωτήματα βγαίνουν αβίαστα έπειτα από τον πολιτικό σεισμό που προκάλεσε η πρόταση του Καμμένου για νέα σχέδιο για το «Μακεδονικό» αλλά και η μετατροπή της Ελλάδας σε μια απέραντη αμερικανική βάση, κάτι που ίσως να θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά που στην παρούσα φάση «πληγώνει» το αριστερό προφίλ και τις παλιές αγωνιστικές, αντιαμερικανικές διαθέσεις πολλών από τους υπουργούς.

Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΕΦΣΥΝ με τίτλο «Ο Καμμένο βλάπτει σοβαρά τη χώρα», αλλά και του Εθνους για την οργή του Τσίπρα κατά του συγκυβερνήτη του, ενδεχομένως να περιγράφουν τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η συγκυβέρνηση. Και δεν είναι τυχαία η υπενθύμιση χθες από τον εκπρόσωπο των ΑΝΕΛ, κ. Τοσουνίδη, ότι θα στηρίξουν μια πρόταση δυσπιστίας για το «Μακεδονικό.

Αν δεν πρόκειται για ένα ακόμη παιχνίδι επιβίωσης του Π. Καμμένου, συμφωνημένο με το Μαξίμου, τότε οι τριγμοί είναι πολλοί σοβαροί και μπορεί να δρομολογούνται εξελίξεις που μπορεί να βάλουν τέλος στη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Και προφανώς ανοίγουν νέα σενάρια για το χρόνο των εκλογών, την αναζήτηση μιας νέας πλειοψηφίας από τον Τσίπρα κ.λπ.

Χθες, πάντως, η πρόταση – βόμβα του Πάνου Καμμένου, χωρίς την έγκριση του Μαξίμου, για νέο σχέδιο για το «Μακεδονικό» ασφαλώς μονοπώλησε το ενδιαφέρον και κυρίως προκάλεσε οξύτατες αντιδράσεις. Είναι αδιανόητο άλλωστε η χρήση προσωπικής ατζέντας στα εθνικά θέματα από τον υπουργό Άμυνας. Και προκαλεί απορία το γεγονός ότι η απάντηση «κύκλων» του Μαξίμου ήταν τόσο χλιαρή. Απορεί κανείς γιατί δεν υπήρξε κάποια πιο ηχηρή απάντηση στην πρόκληση Καμμένου, τόσο απέναντι στον πρωθυπουργό όσο και απέναντι στον Νίκο Κοτζιά. Και γιατί περίμεναν να δώσουν «γραμμή» σήμερα στον φιλοκυβερνητικό τύπο για να εκφράσει το Μαξίμου την οργή του.

Είτε αυτή η σιωπή είναι ένοχη είτε ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο κ. Τσίπρας, είναι όμηροι του προέδρου των ΑΝΕΛ σε τέτοιο βαθμό ώστε να ανέχονται ο Καμμένος να «αδειάζει» τον πρωθυπουργό κι όχι το αντίθετο.

Ούτε η βραδινή παρέμβαση του Νίκου Βούτση σώζει τα προσχήματα. Το να εκφράζει ο πρόεδρος της Βουλής και σημαίνον, ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ την «απορία και έκπληξή του» για την πρόταση Καμμένου για την ΠΓΔΜ που «δεν καταλαβαίνει τι εννοεί», κάνει χειρότερη την κατάσταση.

Αντιθέτως επιβεβαιώνει όλους όσοι χαρακτηρίζουν «παιδική χαρά» την κυβέρνηση και αδύναμο τον πρωθυπουργό να επιβάλει την πολιτική που επέλεξε για το Μακεδονικό, σωστή ή λανθασμένη. Εκτός κι αν για τον κ. Τσίπρα ο υπουργός Αμυνας είναι απλά ένας γραφικός πολιτικός που κάνει απέλπιδες προσπάθειες για τη διάσωσή του. Όμως, μια τέτοια σκέψη εγκυμονεί ζημιές στα εθνικά θέματα, κι αυτό είναι άκρως επικίνδυνο.

Εριξε κλωτσιά

Απόδειξη; Την ώρα που βελτιώνονται οι σχέσεις με τη Μόσχα, ο Καμμένος ρίχνει μια κλωτσιά και χύνει την καρδάρα με το γάλα βάζοντας στο στόχαστρο τους Ρώσους. Πώς θα κάνει το ταξίδι του ο Αλέξης Τσίπρας όταν ο συνέταιρός του θα επιχειρεί… αναχαίτιση της ρωσικής «εισβολής» στα Βαλκάνια;

Κι αν για το «Μακεδονικό» η κυβέρνηση αντέδρασε, έστω και ανώνυμα και χλιαρά, απορία γεννά το γεγονός ότι κανείς δεν αντέδρασε στην «υποσχετική» Καμμένου στους Αμερικανούς για βάσεις σε όλη την Ελλάδα.

Σύμφωνα με τον Πάνο Καμμένο, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να έρθουν και να ενισχύσουν την παρουσία τους με βάσεις σε Λάρισα, Βόλο και Αλεξανδρούπολη, με αναβάθμιση της Σούδας και γιατί όχι; Και με ένα νησάκι στο Αιγαίο;

Ολη η Ελλάδα μια απέραντη πολεμική, αμερικανική μηχανή. Σύμφωνα με την πρόσκληση Καμμένου στην Ουάσιγκτον η χώρα θα μετατραπεί σε ένα απέραντο αμερικανικό προτεκτοράτο και τη σφραγίδα θα την έχει βάλει μια αριστερή κυβέρνηση με εθνικο-ακροδεξιό συνέταιρο.

Απόλυτη σιωπή από το Μαξίμου, καμιά απάντηση από κανένα στέλεχος της Αριστεράς που είναι σίγουρο ότι σε νεαρή ηλικία φώναζε «Αμερικάνοι, φονιάδες των λαών» και «έξω οι βάσεις του θανάτου».

Οι Συριζαίοι «φαν» του Ανδρέα Παπανδρέου αποφάσισαν να μην τον μιμηθούν αυτή τη φορά. Ο ιστορικός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο για διωγμό των αμερικανικών βάσεων, άσχετα αν τελικά οι βάσεις έμειναν. Ο Αλέξης Τσίπρας που τον μιμείται πάει στο ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ανέχεται τον Καμμένο (άρα έχει συμφωνήσει κι ο ίδιος) να ανοίγει τις πόρτες διάπλατα στον αμερικανικό στρατό.

Τι θα έλεγαν οι ίδιοι

Σκεφτείτε τι θα έλεγε η Αριστερά αν μια άλλη κυβέρνηση έφερνε τους Αμερικανούς και από την πόρτα και από το παράθυρο. Αυτοί που κάποτε έβριζαν τους πολιτικούς αντιπάλους ως «γερμανοτσολιάδες» και προδότες δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να μιλήσουν για υποδούλωση της Ελλάδας στις ΗΠΑ και για «αμερικανόδουλους».

Δηλαδή ο Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν πολιτικές καριέρες με τον αντιαμερικανισμό, με τις καμμένες σημαίες έξω από την Πρεσβεία ανέχονται τον Πάνο Καμμένο να μετατρέπει την Ελλάδα σε μια απέραντη βάση του… θανάτου;

Σίγουρα ο Τσίπρας έχει πάει σε πολλές διαδηλώσει την ημέρα της επετείου της «17ης Νοέμβρη» και θα έχει αντιαμερικανικά συνθήματα. Τώρα τι γνώμη έχει για την «αυτονόμηση» Καμμένου; Αυτοί που πήγαν με τα τζινάκια τους και το λαϊκό προφίλ στο φεστιβάλ Σπούτνικ είναι οι ίδιοι που έχουν στις τάξεις τους τον εκφραστή του υπερδεξιού εθνικολαϊκισμού στην Ελλάδα. Και είναι αυτοί που φαίνεται να έχουν συμφωνήσει με τους Αμερικανούς ότι προσδένονται στο άρμα της.

Το ερώτημα που βγαίνει, όμως, είναι ποια είναι τα ανταλλάγματα; Τι πήρε ο Καμμένος και η κυβέρνηση οι οποίοι παρέδωσαν στεριά και θάλασσα για τα αμερικανικά συμφέροντα, κάτι που δεν είχε τολμήσει κανείς στο παρελθόν να πράξει τόσο απροκάλυπτα;

Εύλογα και τα ερωτήματα που θέτουν σήμερα και τα «Νέα»: Με τι αντάλλαγμα θα μετατραπεί η χώρα σε στρατιωτική βάση των ΗΠΑ; Πώς θωρακίζεται η ασφάλειά της; Με τι εγγυήσεις θα εγκατασταθούν στο ελληνικό έδαφος στελέχη και εξοπλισμός του αμερικανικού στρατού;

Αυτοί που πήγαιναν στις Γένοβες για να διαδηλώσουν κατά της παγκοσμιοποίησης και της κυριαρχίας των ισχυρών είναι οι ίδιοι που έχουν μετατραπεί σε «βαποράκια» των ΗΠΑ, όπως εύστοχα παρατήρησε το ΚΚΕ.

Ο Τσίπρας που στη μακρινή επίσκεψη Κλίντον στην Ελλάδα, κατήγγειλε την αστυνομική βία, γιατί άραγε έχει δώσει γη και ύδωρ στους Αμερικανούς; Ποια είναι τα… αντισταθμιστικά;