Ο καβγάς με τον Μάρκο Ματεράτσι είχε αποτέλεσμα την πιο… ιστορική κουτουλιά στον περίφημο τελικό του Μουντιάλ 2006. Ο Ζινεντίν Ζιντάν «επέλεξε» αυτόν τον τρόπο για να κλείσει μία σπουδαία ποδοσφαιρική καριέρα.
Από την 9η Ιουλίου 2006 και τον τελικό στο Βερολίνο, χρειάστηκε πολλές φορές να απολογηθεί για εκείνη την ενέργεια. Μέχρι τότε μπορούσε απλά να μετρά τους τίτλους που κατέκτησε στα γήπεδα. Ετσι κι αλλιώς, πάντα σε ένα μεγάλο γεγονός αυτός ήταν ο πρωταγωνιστής. Στο Μουντιάλ 1998 είχε οδηγήσει τη Γαλλία στο τρόπαιο σημειώνοντας δύο γκολ στον τελικό με τη Βραζιλία. Αλλά και τέσσερα χρόνια αργότερα, είχε πετύχει ένα καταπληκτικό γκολ κόντρα στη Λεβερκούζεν, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στη Γλασκώβη, στον οποίο η Ρεάλ είχε κατακτήσει το τρόπαιο.
Ο Ζιντάν μπορούσε να υπερηφανευτεί για πολλά στην πλούσια καριέρα του. Πάντα ήθελε να είναι νικητής. Ποτέ όμως δεν άλλαζε γνώμη. Οταν ρωτήθηκε για την κουτουλιά στον Ματεράτσι, απάντησε πως δεν μετάνιωσε για αυτό που έκανε.
Σήμερα, ο 46χρονος προπονητής πλέον έχει κάθε δικαίωμα να υπερηφανεύεται για όσα πέτυχε μέσα σε δυόμισι χρόνια στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Τον Ιανουάριο του 2016, ο πρόεδρος της ισπανικής ομάδας Φλορεντίνο Πέρεθ τον εμπιστεύτηκε για την πρώτη ομάδα ύστερα από διετή θητεία στη δεύτερη. Ο Ζιντάν πάντα ήθελε να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που του έδιναν. Αυτή τη φορά, στη Μαδρίτη, το παράκανε! Συνολικά εννέα τρόπαια, από τα οποία, τρία συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ! Μουρίνιο και Γκουαρντιόλα έμειναν πίσω κι αυτός έβαλε το όνομά του δίπλα στον Μπομπ Πέισλι και τον Κάρλο Αντσελότι. Κι αυτοί είχαν αναδειχθεί από τρεις φορές πρωταθλητές Ευρώπης, όχι όμως σε συνεχόμενες χρονιές.
Ο γάλλος τεχνικός, είναι αλήθεια, πέρασε μία δύσκολη και περίεργη χρονιά στη Ρεάλ. Κουράστηκε και το πρωί της περασμένης Πέμπτης, μετά τη συζήτηση που είχε με τον Φλορεντίνο Πέρεθ, αποφάσισε να βάλει τίτλους τέλους στην παρουσία του στον πάγκο της Ρεάλ. Με τον τρόπο που ήθελε αυτός. Νικητής και τροπαιούχος!
Με τους Μερένχες η σχέση του ήταν πάντα δυνατή, από την ημέρα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Το 2010 ήταν ειδικός σύμβουλος στην πρώτη ομάδα, ενώ την επόμενη χρονιά πήρε τη θέση του αθλητικού διευθυντή. Το 2013 ήταν στον πάγκο, συνεργάτης του Κάρλο Αντσελότι, πριν γίνει προπονητής στη δεύτερη ομάδα. Ο κρίκος της αλυσίδας δεν φαίνεται να σπάει παρά το γεγονός ότι αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Ρεάλ. «Αν θέλει ένα διάλειμμα το δικαιούται. Δεν λέμε αντίο, αλλά εις το επανιδείν», είπε ο Φλορεντίνο Πέρεθ αποχαιρετώντας τον.
Η φετινή χρονιά ήταν περίεργη. Η Ρεάλ άρχισε με φόρα, νικώντας δύο φορές την Μπαρτσελόνα στο ισπανικό Σούπερ Καπ. Κατέκτησε το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Πέντε τρόπαια σε ένα ημερολογιακό έτος δεν είχε συμβεί ποτέ στην ιστορία του συλλόγου. Εκείνο το μεσημέρι της 22ης Δεκεμβρίου όμως, με το ταπεινωτικό 3-0 από την Μπαρτσελόνα στο Μπερναμπέου, άλλαξε τα πάντα. Ο γάλλος τεχνικός βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Ισως σε τέτοια θέση να μην είχε βρεθεί ούτε με την κουτουλιά στον Ματεράτσι. Ο ισπανικός Τύπος τον «χτυπούσε» επισημαίνοντας λάθος επιλογές, χαμένο έλεγχο των αποδυτηρίων, δυσκολίες στην επίθεση, αλλά και ποδοσφαιριστές πνιγμένους στο άγχος.
Παράλληλα δεν ήταν λίγα τα δημοσιεύματα που ήθελαν τον Φλορεντίνο Πέρεθ να έχει αποσύρει την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του. «Εχω συμβόλαιο έως το 2020, αλλά αυτό δεν λέει τίποτα», είχε απαντήσει σε ερώτηση σχετικά με το μέλλον του στην ομάδα.
Η χρονιά είχε χαθεί στην Ισπανία, καθώς είχε αποτύχει σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Εμενε όμως το Τσάμπιονς Λιγκ, στο οποίο ήταν ο κάτοχος του τροπαίου τα τελευταία δύο χρόνια. Ωστόσο, τον Ιανουάριο η υπεράσπιση του τίτλου έμοιαζε με ορειβασία προς την ψηλότερη κορυφή των Ιμαλαΐων. Ηρθε η Παρί Σεν Ζερμέν και πέρασε, και αυτή η πρόκριση άρχιζε να αλλάζει το κλίμα. Ακολούθησαν η Γιουβέντους, η Μπάγερν, ο Ζιντάν και οι παίκτες του είχαν ήδη αγωνιστεί σε τρεις τελικούς! Ο τελευταίος και κρισιμότερος, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου στο Κίεβο, ήρθε ως επιβράβευση αυτής της προσπάθειας. Ο 46χρονος Γάλλος είχε ανέβει πάλι στο άλογο. Κι έτσι, αποφάσισε να πει το αντίο.
Στο διάστημα που έμεινε στη Ρεάλ, πάντα φρόντιζε να προφυλάσσει τους ποδοσφαιριστές. «Δεν πρόκειται να φορτώσω τα πάντα σε αυτούς τους παίκτες που πέτυχαν τόσα πολλά αυτά τα δύο χρόνια», είχε πει τις δύσκολες ημέρες του μαδριλένικου χειμώνα. «Υπάρχουν και δύσκολες στιγμές σε μία σεζόν, αλλά θα πρέπει να κοιτάμε αυτά που έχουμε να κάνουμε στο μέλλον». Εδειξε με τον τρόπο του το μεγαλύτερο συλλογικό τρόπαιο στην Ευρώπη. Εμοιαζε σαν μία υπόσχεση, αλλά για ακόμα μία φορά φάνηκε συνεπής. Το πέτυχε!
Οι παίκτες του δεν τον ξέχασαν στο αντίο. «Μόνο υπερηφάνεια νιώθω που ήμουν παίκτης σου. Μίστερ, ευχαριστώ για όλα» ήταν το μήνυμα του Κριστιάνο Ρονάλντο στο Twitter. Τον αποθέωσε και ο αρχηγός Σέρχιο Ράμος: «Ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής αποφάσισες να πεις αντίο όταν βρισκόσουν στην κορυφή. Σε ευχαριστούμε για τα δυόμισι απίστευτα χρόνια», έγραψε και είχε δίκιο: ο Ζινεντίν Ζιντάν σε τρία χρόνια τα πήρε όλα. Τι άλλο θα μπορούσε να προσφέρει στη Ρεάλ;
