Το όνομα ξεγελά, δεν υπάρχει λίμνη αλλά ένας οικισμός στη Βόρεια Εύβοια, του οποίου οι κεραμοσκεπές ακουμπούν στον Ευβοϊκό. Τριγύρω κατάφυτες πλαγιές σφίγγουν τη Λίμνη με την πολύτιμη θαλασσινή ιστορία, ενώ τα γαλαζοπράσινα νερά μπροστά της ανοίγουν τον ορίζοντα.

Η νησιώτικη ατμόσφαιρα και η ομορφιά κάνουν τους υποψιασμένους να αναρωτιούνται. Τι θέλουν να μας πουν τα αρχοντικά, τα παλιά καμίνια, οι φούρνοι, οι σκάλες, τα ερείπια επεξεργασίας ρητίνης και εξόρυξης λευκόλιθου; Ακόμα στέκει στο λιμάνι η σκάλα από την οποία μεταφέρονταν όλα τα προϊόντα από και προς Πειραιά, Χαλκίδα, Βόλο. Ειδικότερα μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, απέκτησε σπουδαίο εμπορικό στόλο, ενώ στα τέλη του 19ου αι. η εξόρυξη λευκόλιθου συγκέντρωσε δεκάδες επιχειρηματίες της εποχής. Το λιμάνι της Λίμνης γνώρισε ιδιαίτερη ευημερία δίνοντας τη δυνατότητα στον οικισμό να αποτελεί αρχιτεκτονική εξαίρεση όλης της Εύβοιας, με τα νεοκλασικά σπίτια του να το τονίζουν αυτό, εκ των οποίων δύο είναι έργα του Τσίλλερ. Ο τουρισμός είναι μία από τις βασικές ασχολίες των κατοίκων, ειδικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Ομως ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι περιοχές κοντά στον οικισμό. Νοτιότερα και μέσω ασφάλτου πλέον, θα βρείτε τη Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη. Είναι χτισμένη τον 6ο αι. και ξεχωρίζει για τον τριώροφο πύργο της αλλά και για το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1837. Επιστρέφοντας στη Λίμνη μπορείτε να κάνετε μπάνιο στον ήσυχο συνήθως από κόσμο κολπίσκο Κατούνια, ενώ μέσα στο χωριό αξίζει να επισκεφθείτε το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο που στεγάζεται σε νεοκλασικό αρχοντικό του 1880. Πριν καταλήξετε σε κάποιο ταβερνάκι ή για καφέ δίπλα στη θάλασσα, καλό είναι να περπατήσετε στην περιοχή Ταμπακαριά και να σταθείτε λίγο στο μικρό σπήλαιο που ήταν το ασκηταριό του Οσίου Χριστοδούλου, ιδρυτή της Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου από την Πάτμο.

Η Λίμνη Ευβοίας απέχει από την Αθήνα, μέσω Χαλκίδας, περίπου 156 χλμ.