Αν σκεφτόμασταν ποδηλατικά, τότε οι ελληνικές πόλεις θα είχαν προφανώς περισσότερες υποδομές για το ποδήλατο και θα προσέφεραν καλύτερη ποιότητα ζωής στους κατοίκους.

Τα πράγματα είναι απλά. Δήμοι, Περιφέρειες, Υπουργεία θα πρέπει επιτέλους – το 2019 ξεκινάει, ας δουν λίγο τι συμβαίνει γύρω τους – να αντιληφθούν ότι το ποδήλατο και η ένταξή του στη ζωή των πόλεων και των πολιτών μόνο καλό κάνει.

Ένα παράδειγμα. Στη Ν.Φιλαδέλφεια υπάρχει εδώ και δεκαετίες ένας μεγάλος πεζόδρομος περίπου 3-4 χιλιομέτρων, παράλληλος με τη λεωφόρο Δεκελείας. Ξεκινάει από το ύψος της Ν.Χαλκηδόνας και φτάνει έως τη Μεταμόρφωση. Πλατύς, χρήσιμος για τους πεζούς. Δήμαρχοι στο παρελθόν έκαναν πάνω σ’ αυτόν μοστράτα έργα (παρτέρια με τουβλάκια), ενώ καφέ και εστιατόρια άπλωσαν εκεί τα τραπεζοκαθίσματά τους.

Σ’ αυτόν τον τεράστιο σε μήκος πεζόδρομο λοιπόν θα μπορούσε να συνυπάρχει ένας ποδηλατόδρομος. Με την κατάλληλη σήμανση θα μπορούσε μάλιστα να είναι ένας από τους ενδιαφέροντες ποδηλατόδρομους της Αττικής. Κι αυτό διότι θα περνούσε από την καρδιά της πόλης και του εμπορικού κέντρου της Ν.Φιλαδέλφειας. Κι εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ακριβώς έτσι είναι οι ποδηλατόδρομοι στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Δεν είναι απομονωμένοι και «εξορισμένοι» αλλά βρίσκονται παράλληλα με τις λεωφόρους και βρίσκονται στην καρδιά των πόλεων.

Φαίνεται όμως ότι το ποδήλατο όχι απλώς δεν αποτελεί προτεραιότητα αλλά δεν είναι ούτε στις δεύτερες σκέψεις των αρμοδίων σε αρκετές περιοχές…

Το να σκεφτούμε ποδηλατικά, σημαίνει να σκεφτούμε διαφορετικά.

Το 2019 είναι προ των πυλών αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο να αλλάξουμε τα πράγματα.

Καλή χρονιά, με περισσότερα έργα για το ποδήλατο.