Η ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία διέρχεται περίοδο έντονης δοκιμασίας. Οι αγρότες πιέζονται αφόρητα λόγω του υψηλού κόστους λειτουργίας των εκμεταλλεύσεων και της έλλειψης εθνικού σχεδίου παραγωγικής αναδιάρθρωσης.

Για να μην είναι το εθνικό σχέδιο μια απλή διακήρυξη υποσχέσεων που μένουν στα χαρτιά, πρέπει να απαντηθούν με σαφήνεια τα εξής κρίσιμα ερωτήματα:

1. Ποια προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας και σε ανταγωνιστικές τιμές θα παράγουμε τα επόμενα χρόνια για να καλυφθεί το μεγάλο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων και να αυξηθούν οι εξαγωγές διασφαλίζοντας αξιοπρεπές εισόδημα για τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους;

2. Με ποια χρηματοδοτικά εργαλεία και ποιες αλλαγές στις πρακτικές των τραπεζών θα μειωθεί το κόστος του χρήματος και θα αντιμετωπιστεί το μεγάλο έλλειμμα ρευστότητας και η έλλειψη χρηματοδότησης για τις επενδύσεις στην παραγωγή και τη μεταποίηση;

3. Πώς θα αξιοποιηθούν έγκαιρα και αποτελεσματικότερα οι πόροι των διάφορών προγραμμάτων, που συγχρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Ενωση προκειμένου να μειωθεί το κόστος παραγωγής, να βελτιωθεί η ποιότητα των προϊόντων, να δημιουργηθούν δίκτυα διακίνησης και εμπορίας και να αυξηθούν οι επενδύσεις εκσυγχρονισμού των εκμεταλλεύσεων;

4. Πώς θα εξυγιανθεί η αγορά, θα παταχθούν οι παράνομες ελληνοποιήσεις προϊόντων, οι πρακτικές των εναρμονισμένων τιμών και του αθέμιτου ανταγωνισμού για να κλείσει η ψαλίδα μεταξύ των τιμών στο χωράφι και των τιμών στο ράφι;

5. Πώς θα υλοποιηθεί ένα πολυετές επιχειρησιακό σχέδιο ριζικών αλλαγών στις οργανώσεις των αγροτών ώστε οι σύγχρονοι συνεταιρισμοί και οι ομάδες παραγωγών να αποτελούν, όπως συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αναπτυξιακά εργαλεία για την ύπαιθρο και τους αγρότες, παρεμβαίνοντας δυναμικά στην προμήθεια των εφοδίων, στην εμπορία της παραγωγής, στην επεξεργασία και τυποποίηση των προϊόντων, και να μην εξαντλούν τη δραστηριότητά τους στη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων;

6. Ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στους εποπτευόμενους οργανισμούς ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΑ, ΕΦΕΤ, ΕΛΓΟ και τις περιφερειακές υπηρεσίες για να μπορούν να είναι πραγματικά εργαλεία υποστήριξης των αγροτών και της αγροτικής δραστηριότητας;

7. Θα υπάρξει μετατόπιση του κέντρου λήψης των αποφάσεων από την Αθήνα προς την περιφέρεια ώστε με ισχυρή αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων να ενισχυθούν η τοπική, η περιφερειακή αυτοδιοίκηση και οι άλλοι περιφερειακοί φορείς για να μπορούν να υλοποιούν γρήγορα και αποτελεσματικά τα διάφορα αναπτυξιακά προγράμματα;

8. Θα δημιουργηθεί ένα σύστημα διά βίου εκπαίδευσης των αγροτών ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες που προκύπτουν λόγω των διαρκών αλλαγών και εξελίξεων στην τεχνολογία, στις επιστήμες και την έρευνα;

9. Με ποια συγκεκριμένα κίνητρα και ποιες εγγυήσεις θα γίνει ελκυστικό για τους νέους το αγροτικό επάγγελμα ώστε να αντιμετωπιστεί το μεγάλο πρόβλημα της γήρανσης του αγροτικού πληθυσμού;

10. Δεν είναι λογικό προκειμένου ο κάτοικος της υπαίθρου να μην αισθάνεται πολίτης δεύτερης κατηγορίας ότι χρειάζεται καλά αγροτικά ιατρεία, κέντρα υγείας, νοσοκομεία και κοινωνικές υποδομές που θα του εξασφαλίσουν καλές υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, καλά σχολεία, παιδικούς σταθμούς, αθλητικές εγκαταστάσεις και πολιτιστικές υποδομές;

Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο και αυτό είναι πρόβλημα όχι μόνο για την ύπαιθρο και τους αγρότες, δυστυχώς είναι μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα.

Ο Βασίλης Εξαρχος είναι διευθυντής ΚΟ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ)

Τελευταία Νέα