Οι Γάλλοι και οι Γαλλίδες αποφασίζουν αύριο για τη χώρα τους, για την Ευρώπη και φυσικά για μας. Μας αρέσει ή όχι, ο Μακρόν εξασφαλίζει τη συνέχεια του ευρωπαϊκού οράματος. Τη δημοκρατία, τα ανοιχτά σύνορα, τον διεθνή διάλογο αλλά και την εσωτερική ειρήνη. Αντίθετα, η ακραία Μαρίν Λεπέν, σε μια χώρα με πέντε εκατομμύρια μουσουλμάνους πολίτες που με πρόσχημα τον ισλαμισμό που τους καταλογίζει συλλήβδην τούς υπόσχεται διώξεις, συμβολίζει και την καταστροφική για τη Γαλλία και για όλους επιστροφή στους στείρους εθνικισμούς, στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, στην οικονομική συρρίκνωση με την έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Με συμμάχους τον Τραμπ και τον Πούτιν…

Υπάρχει παλαιά ακροδεξιά παράδοση στη Γαλλία. Μια ακροδεξιά που προκάλεσε, από κοινού με τον γερμανικό εθνικισμό, τον φονικό Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, που καταπολέμησε με πάθος το Λαϊκό Μέτωπο του 1936, που συνεργάστηκε με τους χιτλερικούς μέσω του στρατάρχη Πετέν και του Λαβάλ, που παρέδωσε τους Εβραίους γάλλους και ξένους στους χιτλερικούς, που ευθύνεται (όχι μόνη…) για τους αποικιακούς πολέμους…

Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν πήγε εθελοντής στην Ινδοκίνα και μετά στην Αλγερία όπου βασάνισε επαναστάτες και προχτές ο Μακρόν είχε τη λεπτότητα να μην της υπενθυμίσει τα κατορθώματα του πατέρα της. Που απέκτησε επιπλέον με παράδοξες κληρονομιές τεράστια περιουσία. Ο ίδιος έκανε το παν για να συσπειρώσει όλους τους κάθε λογής ακροδεξιούς και φασίστες στο Εθνικό Μέτωπο. Αυτά κληρονόμησε η κόρη του που ως σπουδάστρια σύχναζε με τα φασιστόμουτρα στη νομική σχολή Ασας. Τον πατέρα της τον κρύβει αλλά δεν μπορεί να κρύψει και το τι είναι το κόμμα της. Δόθηκε η ευκαιρία να το δούνε όλοι στις λίγες πόλεις που η κρίση τής επέτρεψε να κατακτήσει.

Ο Εμανουέλ Μακρόν είχε δηλώσει κάποτε ότι είναι σοσιαλιστής. Δεν είναι. Σοσιαλφιλελεύθερος γαλλικού τύπου μπορεί να χαρακτηριστεί. Ανθρωπος των ανοιχτών συνόρων και της ανοιχτής κοινωνίας. Λαμπρές σπουδές και λαμπρή σταδιοδρομία, όχι όπως η Λεπέν. Με έργο στο Δημόσιο. Και με μεγάλη επιτυχία στον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα. Η Αριστερά μπορεί να του προσάψει φιλελεύθερες πολιτικές. Θα μπορούσε να του προσάψει και τη δεξιά στροφή του Ολάντ, τον οποίο τόσα χρόνια συμβούλευε. Ομως τώρα το ΣΚ και ο ίδιος ο Ολάντ τον στηρίζουν. Οπως όλοι οι μη φανατικοί του αριστερού λαϊκισμού τύπου Μελανσόν. Και το ΚΚΓ. Γιατί το θέμα είναι ο ακροδεξιός κίνδυνος σε μια εποχή όπου η κρίση έχει στραβώσει τόσα θύματά του. Και μετά το τόσο αποκαλυπτικό για το τι είναι και τι θέλει η «Μαρίν» που κρύβει το «Λεπέν» (19 χοντρά ψέματα διαπίστωσαν οι αρμόδιοι συντάκτες της «Λε Μοντ» στις γεμάτες ακροδεξιό μίσος παρεμβάσεις της) οι οιωνοί παραμένουν καλοί: ± 60% για τον Μακρόν και ±40% για τη Λεπέν, προδικάζοντας όμως για τον Μακρόν που τώρα συγκροτεί κόμμα ένα δύσκολο Κοινοβούλιο με τις εκλογές του Ιουνίου. Και με διάχυτο ένα αίσθημα δισταγμού… Χτύπα ξύλο!