Ο Τσιρώνης και

το Τζουμέρκα Resort

Από ιδέες να φάνε και οι κότες. Ακουσα προ ημερών τον Γιάννη Τσιρώνη να προτείνει την τουριστική αξιοποίηση των περιοχών γύρω από τα υδροηλεκτρικά φράγματα της ΔΕΗ και μου ήρθαν στο μυαλό τα Τζουμέρκα. Παρεμπιπτόντως εκεί βρίσκεται το υδροηλεκτρικό φράγμα στο Πουρνάρι, μια από τις μονάδες που έχει ακουστεί ότι θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στο προς πώληση πακέτο της ΔΕΗ, εφόσον μπουν σε αυτό και τα νερά. Στην περιοχή λοιπόν υπάρχει πράγματι ένα οικοτουριστικό συγκρότημα, η λίμνη προσφέρεται για περιήγηση με καγιάκ και η πανίδα είναι πλούσια, θα βρει κανείς από άγριες πέστροφες έως πάπιες. Μήπως λοιπόν μαζί με την πώληση του υδροηλεκτρικού, πρέπει να παραχωρηθεί και τμήμα της περιοχής για να κατασκευαστεί και ένα Τζουμέρκα Resort; Οι φαεινές ιδέες δεν πρέπει να χάνονται.

Ετρεχαν για στασίδι στον Σταθάκη

Διαγκωνίζονταν μέχρι τελευταία στιγμή οι τοπικοί παράγοντες της Κοζάνης για το ποιος θα καθήσει δίπλα στον Σταθάκη. Είτε στο όχημα που τον ξενάγησε χθες το πρωί στα ορυχεία (Νότιο Πεδίο) και στις μονάδες της ΔΕΗ είτε στην απογευματινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Ανθρωπος που έχει εικόνα μού μετέφερε την αγωνιώδη προσπάθεια όλων των τοπικών βουλευτών, πολιτευτών και άλλων μεγαλοστελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να πιάσουν το καλύτερο στασίδι δίπλα στον υπουργό. Ή, για να το πούμε διαφορετικά, να φανούν και αυτοί στα τηλεοπτικά πλάνα. Αφενός γιατί ψάχνουν τρόπο να πείσουν και να πειστούν οι ίδιοι ότι η συμφωνία προασπίζει τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ, αφετέρου για να δείξουν ότι συνδέουν την ψήφο τους με το γενικότερο «εθνικό συμφέρον» και να διαβεβαιώσουν ότι θα κάνουντο κομματικό καθήκον τους.

Ο λόγος-συμβόλαιο

του Καρυπίδη

Δηλώνει με κάθε ευκαιρία «θα παραιτηθώ αν πουληθεί έστω και μια μετοχή της ΔΕΗ ή μια ηλεκτροπαραγωγός μονάδα». Δεν το νομίζω όμως. Ο λόγος για τον περιφερειάρχη Δ. Μακεδονίας Θεόδωρο Καρυπίδη, που υποδέχθηκε και αυτός χθες τον Γιώργο Σταθάκη και τον άκουσε να περιγράφει το κυβερνητικό σχέδιο για πώληση του 40% του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ. Δεν θα παραιτηθεί όμως ο Καρυπίδης για τον εξής απλό λόγο, λένε οι κακές γλώσσες. Διότι από τη στιγμή που (εφόσον) κλείσει η συμφωνία μέχρι την ώρα που θα βγουν στον αέρα οι πρώτοι διαγωνισμοί, δηλαδή το πρώτο τρίμηνο του 2018, μεσολαβεί πάνω – κάτω ένας χρόνος, μην σας πω και περισσότερο. Εως τότε ο Καρυπίδης θα έχει μπόλικο καιρό για να κερδίσει αγωνιστικά παράσημα, δηλαδή συμμετοχή σε κινητοποιήσεις και καταλήψεις μαζί με τη ΓΕΝΟΠ, παραχώρηση συνεντεύξεων κ.ο.κ. Ε, μετά έχει ο Θεός…