Υπό κανονικές συνθήκες, στο ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να πανηγυρίζουν μετά τις εξελίξεις στο θέμα του νόμου Παππά. Η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο επιδιώκοντας να περιορίσει προς όφελός της την ελευθεροτυπία και τον πλουραλισμό, βρήκε απέναντί της την ελληνική Δικαιοσύνη. Ακολούθησαν κάποιοι λεονταρισμοί, αλλά οι δημοκρατικοί κανόνες είναι κανόνες –και πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ εκλιπαρεί τη συναίνεση της ευρωπαϊστικής αντιπολίτευσης στη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, υποσχόμενος υποταγή στη νομιμότητα.

Η αντιπολίτευση ήταν τροπαιούχος. Το βασικότερο παραμύθι του ΣΥΡΙΖΑ κάνα χρόνο τώρα, κατέρρευσε. Ο στενότερος συνεργάτης του Πρωθυπουργού, ο Νίκος Παππάς εισέπραξε το μεγαλύτερο μέρος της χλεύης των ηττημένων. Σε οποιαδήποτε κανονική χώρα θα είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο. Στην Ελλάδα, φυσικά, συνεχίζει να ελπίζει ότι, τελικά, θα βάλει στο τσεπάκι του τη δημοκρατία. Εφερε, έτσι, μια τροπολογία με την οποία αναστέλλει τις διατάξεις που εισήγαγε, με βάση τις οποίες αφαίρεσε την πάγια αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης να αδειοδοτεί αυτό, και όχι ο υπουργός, τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Η ΝΔ έκρινε ότι αυτά είναι παιχνίδια και αποχώρησε. Αλλά η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ή, μάλλον, ένα δημαροποιημένο ΠΑΣΟΚ), χωρίς τη γνώμη του Βαγγέλη Βενιζέλου ο οποίος είχε σηκώσει το βάρος της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση στο συγκεκριμένο θέμα, ικανοποιήθηκε από τις κυβερνητικές υποχωρήσεις και ψήφισε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Ο βασικός λόγος; Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν πως, για να παραμείνει στο παιχνίδι, πρέπει να διαφοροποιείται όσο μπορεί από τη ΝΔ, που με την ηγεσία και τις πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη ηγείται ξεκάθαρα του ευρωπαϊστικού μετώπου.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη φενάκη από αυτό. Προοπτική δεν έχει μια πολιτική ίσως αποστάσεων από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Η ΝΔ δίνει, το θέλουμε – δεν το θέλουμε, τον τόνο τής μετά τον ΣΥΡΙΖΑ προοπτικής. Οι κυβερνώντες αποδείχθηκαν σημαία ευκαιρίας, που διαιωνίζει το πελατειακό σύστημα, διαλύει την όποια κοινωνική συνοχή έχει απομείνει και ταπεινώνει τη χώρα. Μπορεί κόμμα υπέρ της Ευρώπης να αντιμετωπίζει με το ίδιο πρίσμα αυτά τα δύο κόμματα;

Ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ, συνεπώς, δεν είναι οι ίσες αποστάσεις. Οφείλει να κάνει σκληρή αντιπολίτευση, με σοβαρές επεξεργασίες και συνέπεια. Η συνέπεια και η σοβαρότητα δίνουν πολιτική προοπτική, όχι οι τακτικισμοί. Και δεν υπάρχει άλλη προοπτική για το σημερινό ΠΑΣΟΚ από το να συμβάλει σε μια διευρυμένη πλειοψηφία των κομμάτων που υποστηρίζουν την ανάκαμψη μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Τα υπόλοιπα, η ανασυγκρότηση, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα, το πρόσημο προοδευτικότητας, η ταυτότητα δηλαδή, χρειάζονται χρόνο –και κανονικότητα. Στο χάος, η ταυτότητα δεν έχει καμία χρησιμότητα.

Τελευταία Νέα