Πόσο αριστερά χτυπάει η καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ; Αν εξαιρέσει κανείς το χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του κόμματος, που πολύ σωστά ψέγει τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για μισαλλοδοξία, η απάντηση είναι καθόλου. Δεν χτύπησε καν στη Βουλή προχθές όταν οι βουλευτές της Αριστεράς ψήφισαν κατά της άρσης της ασυλίας του Νίκου Νικολόπουλου για τα ομοφοβικά του σχόλια εις βάρος του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου. Αλλά αν για τον Ξαβιέ Μπετέλ το κακό είναι μικρό, για τον ΣΥΡΙΖΑ το πλήγμα είναι τεράστιο: η καρδιά του δεν μπόρεσε να χτυπήσει αριστερά ούτε στα προφανή και τα εύκολα.

Από την προχθεσινή ψηφοφορία φάνηκε ότι η Αριστερά των δικαιωμάτων, εκείνη που έχει δώσει πολλούς και θαρραλέους αγώνες για την υπεράσπισή τους, είναι απούσα από τη σημερινή Βουλή. Οπως άφαντη είναι και η κοινωνικά φιλελεύθερη Δεξιά. Επειδή είναι αδύνατον να φανταστεί κανείς ότι ο χαρακτηρισμός «π@@σταριό» με τρία θαυμαστικά συνιστά άποψη, το συμπέρασμα είναι πως ο πολιτικός κόσμος αρνείται πεισματικά να απογαλακτιστεί από μια συντηρητική κουλτούρα που υποθέτει ότι εκφράζει την κοινωνία. Και η άρνηση αυτή οδηγεί στην επιβράβευση ενός μισαλλόδοξου κηρύγματος, όπως είπε και η κομματική εφημερίδα για να σώσει την αριστερή της ψυχή.

Η κυνική ανάγνωση λέει πως η ψήφος των συριζαίων ήταν το αντίδωρο στις πολιτικές εκδουλεύσεις που έχει κάνει στο κόμμα τους ο Νικολόπουλος. Αλλά οι άλλοι της ευρωπαϊκής Δεξιάς και των οικουμενικών αξιών; Γιατί άφησαν μόνους τους 23 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού; Ο Ξαβιέ Μπετέλ θα είχε πολλά να πει. Για την Αριστερά και τη Δεξιά; Οχι, για μια ολόκληρη χώρα.

Τελευταία Νέα