Πολύ πριν εξηγηθούν όλα τα υπόλοιπα –το ταξίδι με τον κύπριο δικηγόρο στη Βενεζουέλα, ο σκοπός του, το αποτέλεσμα –πρέπει να εξηγηθεί κάτι άλλο: η ακαταμάχητη γοητεία που ασκεί ένα τέτοιο καθεστώς στον ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι ότι οι συριζαίοι δεν είναι οι μόνοι που υπέκυψαν στην έλξη που ασκούσε άλλοτε ο Ούγκο Τσάβες και τώρα ο Μαδούρο. Ιδιαίτερους δεσμούς με την εκδοχή της Μπολιβαριανής Επανάστασης που πρόδωσε όσο καμία άλλη το πνεύμα του Μπολίβαρ είχαν αναπτύξει και οι Ισπανοί του Podemos.

Πώς συνέβη και οι Αγανακτισμένοι διακτινίστηκαν από την Πουέρτα ντελ Σολ της Μαδρίτης στο Καράκας; Σύμφωνα με τον ισπανικό Τύπο, ήταν ένας έρωτας που περνούσε από το στομάχι –το Podemos αναζητούσε πηγές χρηματοδότησης για να μετατραπεί από κίνημα της πλατείας σε κόμμα και ο Τσάβες προσέφερε απλόχερα το χρήμα που δεν είχε για να εξαγάγει την επανάστασή του στην Ευρώπη. Αλλά του ΣΥΡΙΖΑ; Ηταν ένας έρωτας άδολος; Ή ένα πάθος που, παρά τα ταξίδια, δεν απέκτησε ίχνος υλικής υπόστασης, μένοντας ένας έρωτας χωρίς προίκα;

Μένει να φανεί εάν το καθεστώς του Καράκας έκανε εξαγωγή της επανάστασης και στην Αθήνα εκτός από τη Μαδρίτη. Εως τότε, πάντως, αξίζει να σταθεί κανείς στη ματαιότητα όλων αυτών των επαφών. Στους μάταιους έρωτες του ΣΥΡΙΖΑ συναθροίζονται πλέον το φτηνό πετρέλαιο που δεν ήρθε, οι προμήθειες από τα κρατικά σουπερμάρκετ που έμειναν αέρας, αλλά και τα ρωσικά ρούβλια που θα δίνονταν ως προκαταβολή, τα ελληνικά ομόλογα που θα αγόραζαν οι Κινέζοι, οι «δυνατότητες συνεργασίας» με το Ιράν που εξέταζε κάποτε ένας πρωθυπουργικός ξάδελφος. Μάταιοι έρωτες για μια χώρα. Για το κόμμα;

Τελευταία Νέα