Θύματα μιας ναυτικής τραγωδίας που επέστρεψαν για να εκδικηθούν όσους θεωρούν υπεύθυνους για τη μοίρα τους, είναι ουσιαστικά οι ήρωες της θρυλικής ταινίας του Τζον Κάρπεντερ «Η ομίχλη». Μέσα από το καταχνιασμένο τοπίο που στήνει αριστοτεχνικά ο αμερικανός σκηνοθέτης ξεπηδούν θρύλοι, ιστορίες στοιχειωμένων πλοίων και παραμύθια που αγριεύουν και καθηλώνουν τον θεατή. Η ταινία θεωρείται από τις cult του είδους.

Μέσα από το χθεσινό τοπίο στην ομίχλη του φαληρικού σταδίου ξεπήδησαν «φαντάσματα» που καθήλωσαν τον θεατή, είτε αυτός βρισκόταν στις εξέδρες είτε στα καφενεία είτε –ο αμετανόητος –από τον καναπέ του απολαμβάνοντας τις τελευταίες ώρες ενός γενικά ομιχλώδους Σαββατοκύριακου.

Το φάντασμα του Ομπντούλιο Βαρέλα, του θρυλικού κάπτεν της Ουρουγουάης El Negro Jefe (ο μαύρος αρχηγός) που οδήγησε την Εθνική ομάδα της χώρας του στη νίκη επί της Βραζιλίας στο Μαρακανά το ’50, ταράχτηκε χθες το απόβραδο βλέποντας από εκεί ψηλά τον συνεπώνυμό του Φερνάντο Βαρέλα να πετυχαίνει γκολ στον Ολυμπιακό και πολύ γρήγορα να ισοφαρίζει για τον Ολυμπιακό! Αυτογκόλ, θα μου πείτε. Ναι, αλλά αν θέλεις να «φωνάξεις» στον ποδοσφαιρικό αντίπαλο και στον «ταξικό» εχθρό σου «ερχόμαστε», συμβολικά επιδιώκοντας να τον τρομάξεις, δεν δικαιούσαι να κάνεις λάθη. Γιατί δικαίως θα σου απαντήσει σαρδόνια ο αντίπαλος: «Καλώς τον». Ο ΠΑΟΚ έκανε λάθη και τα πλήρωσε.
Το φάντασμα της μετριότητας του Ολυμπιακού έσκιαξε διοικούντες, προπονητές και οπαδούς. Οπως όμως σε κάθε ταινία θρίλερ που σέβεται τον θεατή της, στο τέλος ήρθε η λύτρωση για όλους (τους προαναφερθέντες). Ο (σχεδόν) κακός Ολυμπιακός οδηγήθηκε από την καλή του μοίρα στη νίκη που προκάλεσε έναν βαθύ αναστεναγμό –ξεφύσημα –ο οποίος ωστόσο δεν ήταν ικανός να διαλύσει το σύννεφο των καπνογόνων που έριξαν οι άτακτοι των εξεδρών.

Τα φαντάσματα των τρομακτικών οπαδών που ξεπερνούν τα όρια εκμεταλλευόμενοι το σασπένς ενός θρίλερ, με προπέτασμα καπνού σκέπασαν την κακή εικόνα της ομάδας τους και για μία ακόμη φορά είδαν εκείνο που «ήθελαν να δουν»: τον Ολυμπιακό να νικάει κι ας μην το άξιζε.

Α, και πριν πέσουν οι τίτλοι του τέλους θα μας ξέφευγε ότι το φάντασμα της κακής διαιτησίας του Αρετόπουλου, που είχε προαναγγελθεί ότι θα κάνει ένα πέρασμα ως guest, βγήκε και έκανε την παρουσία του αισθητή. Κόκκινη στον Μποτία δεν δόθηκε, πανό υβριστικά στις εξέδρες παρέμειναν και το ματς διεκόπη τρεις φορές χωρίς να δοθεί εντολή οριστικής διακοπής.
Τι να σου κάνει κι ο ΠΑΟΚ; Εναν Βαρέλα είχε κι αυτός έμπαζε από παντου και δεν ήταν και ο Ομπντούλιο!

Οι Κόντε

Αντόνιο ο ένας της Τσέλσι, Πέδρο ο άλλος των Ιωαννίνων. Ο Ιταλός δεν τοποθετείται στα «πάνω» γιατί έδωσε δυνατό χαστούκι στον αλαζόνα και υπερφίαλο Μουρίνιο, αλλά γιατί στο τέλος της μονομαχίας του ανάγκασε τον Πορτογάλο να πλησιάσει στο αφτί του Κόντε και να του πει περίπου: δεν πανηγυρίζουν έτσι φίλε στο 4-0, είναι προσβλητικό. Αμ έτσι πανηγυρίζουν Ζοζέ, πώς πανηγυρίζουν; Αν δεν αντέχεις τον πόνο της ήττας, άσε τους βοηθούς σου να προχωρούν. Ο έτερος Κόντε, ο Πέδρο των Ιωαννίνων βρήκε πρόσφορο έδαφος στην Ελλάδα και ανθεί. Οι κάτοικοι πέριξ της Παμβώτιδος βλέπουν ένα βότσαλο στη λίμνη τους να ταράσσει τα νερά.

Αγγελος Αναστασιάδης

Οοοχι κύριε Αναστασιάδη, δεν μπορεί όταν νικάς να το θέλει «η Παναγιά» και όταν χάνεις να φταις μόνο εσύ. Καταλαβαίνουμε, ως ταπεινός προσκυνητής στο Περιβόλι της Παναγιάς, να μη θέλεις να εκθέσεις την «Οδηγήτριά» σου. Ζητούμε όμως να το ξεκαθαρίσεις άμεσα: όταν το Θείο βοηθάει τον αντίπαλο τι ακριβώς πιστεύεις μέσα σου; Οτι η Παναγιά σε δοκιμάζει; Οτι οι Γιαννιώτες είχαν τάμα πιο ακριβό από των Λαρισαίων ή ότι τιμωρείσαι για κάποια αμαρτία; Και στο τέλος τέλος, έχεις σκεφτεί πως η Παναγιά έχει κουραστεί από τόοοοσο κακό ποδόσφαιρο και παρακολουθεί άλλο κανάλι; Για σκέψου τα, κύριε Αναστασιάδη.

Τελευταία Νέα