Αν απόψε αρχίσει το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας (ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος), θα έχει επιτευχθεί μια υπερμεγέθης τρύπα στο νερό. Γιατί άραγε είχε αναβληθεί η πρεμιέρα του; Οι λόγοι της αναβολής έπαψαν να συντρέχουν; Και τέλος πάντων, τι ήταν αυτό που οδήγησε στην έναρξή του μετά σχοινοτενών και (δυστυχώς, όπως διαφαίνεται) ατελεύτητων συνομιλιών στις οποίες ενεπλάκησαν παγκόσμιες ομοσπονδίες, ευρωπαϊκές ενώσεις, ντόπιες ομοσπονδίες, ξένα κέντρα αποφάσεων, τοπικοί παράγοντες, υπουργοί, διαιτητές, επιδιαιτητές, δημοσιογράφοι και τα λοιπά, και τα λοιπά;

Πολύ κακό για το τίποτα; Ετσι είναι γιατί έτσι νομίζουμε…

Αν επιχειρούσαμε μια ανάλυση εις βάθος των όσων στοιχείων διαθέτουμε για να καταλάβουμε τι συνέβη ή τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, πολύ απλά θα περπατούσαμε στο ακρόφρυδο της ψυχασθένειας!

Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν αναλύεται έτσι απλά.

Ολόκληρο το πλαίσιο του ελληνικού πρωταθλήματος μπορεί να προσεγγιστεί με δύο τρόπους: ή με μια δαιδαλώδη φιλοσοφική ανάλυση η οποία θα μας σκιαγραφήσει, τουλάχιστον, τις βασικές αρχές που διέπουν τον θεσμό ή με μια απαξιωτική ματιά συνοδευόμενη με μια μούντζα και δυο λέξεις: βρε ουστ!

Ας καταπιαστούμε με τον πρώτο τρόπο, τον φιλοσοφικό. Ο γερμανός φυσικός και φιλόσοφος Βέρνερ Καρλ Χάιζενμπεργκ έχει αναπτύξει την αρχή της αβεβαιότητας ή αρχή της απροσδιοριστίας. Υποστηρίζει ο Γερμανός πολύ απλά ότι «τίποτα δεν μπορεί να προσδιοριστεί με βεβαιότητα». Κάτι σαν το σωκρατικό «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» με άλλα λόγια. Τίποτα στο ελληνικό πρωτάθλημα όσον αφορά την αρχή, τη συνέχεια και τη λήξη του δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Αντιθέτως, μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια (έως χθες τουλάχιστον) ποια θα είναι η ομάδα που θα τερματίσει πρώτη. Και συνεχίζουμε. Η θεωρία της αιτιοκρατίας ή ντετερμινισμός πλησιάζει να δώσει απάντηση στα ερωτήματά μας. Τι λέει; «Πρέπει να αντιμετωπίζουμε την παρούσα κατάσταση ως αποτέλεσμα της προηγούμενης και ως αιτία της επόμενης».

Σύμφωνα με τις αρχές του ντετερμινισμού, τα πάντα στον κόσμο γίνονται με μια αιτιώδη συνάφεια – αιτιοκρατία. Κάθε γεγονός το οποίο εμπεριέχει ανθρώπινη δράση συνδέεται με αιτιώδη αλυσιδωτή σχέση με τις προγενέστερες καταστάσεις. Δεν υπάρχουν ανεξήγητα ή τυχαία γεγονότα!

Οταν λοιπόν οι απόλυτοι παράγοντες που ασκούν εξουσία στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι διεφθαρμένοι, διεφθαρμένο θα είναι και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οταν τούτη η διαφθορά έχει προκαλέσει πολλαπλή ανεπάρκεια οργάνων (διαιτητών, προέδρων μικρών ΠΑΕ, μικροπαραγόντων κ.λπ. εν προκειμένω), ο θάνατος είναι η αναπόδραστη κατάληξη. Και όσοι δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο –σε συλλογικό επίπεδο –έχει πεθάνει, ή εθελοτυφλούν ή έχουν συμφέρον να μην το παραδέχονται!

Και για να κλείσουμε. Το αξίωμα της φυσικής «natura abhorret vacuum», δηλαδή ότι «η φύση απεχθάνεται το κενό», δεν θεωρείται δεδομένο στο ελληνικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Το απόλυτο κενό ποιότητας θεάματος, αξίας ποδοσφαιριστών, αξιοπιστίας παραγόντων και υγιούς προϊόντος είναι δεδομένο και αυταπόδεικτο από τις διεθνείς μας αποτυχίες. Τούτο το κενό παραμένει χρόνια τώρα και η ρημάδα η φύση δεν λέει να το αναπληρώσει. Γι’ αυτό προχωράμε αβίαστα και δίχως ενδοιασμούς στον δεύτερο τρόπο προσέγγισης του ελληνικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος: βρε ουουστ!