Ο χειμώνας δεν έχει έρθει ακόμη. Ούτε χιονίζει συχνά στην Ελλάδα. Αλλά η ρυθμιστική εισβολή της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στα ΜΜΕ θυμίζει λίγο την πολυσυζητημένη εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία.

Ο Βοναπάρτης κινήθηκε στην αρχή εντυπωσιακά, καταλαμβάνοντας έδαφος, κερδίζοντας μάχες και φθάνοντας μέχρι τη Μόσχα. Οι στρατιωτικές επιτυχίες του όμως σχετικοποιήθηκαν μέσα στην αχανή ρωσική επικράτεια. Οι αετοί στα καπέλα των γρεναδιέρων, τα φοβερά σπαθιά του ιππικού και η γεωμετρία των κανονιοβολισμών δεν μπορούσαν τίποτε να κάνουν απέναντι στα φυσικά στοιχεία –τη λάσπη, το χιόνι και την παγωνιά. Ο θρίαμβος μετατράπηκε σε πανωλεθρία και σημαδεύτηκε από μια μακρά υποχώρηση μέσα σε άθλιες συνθήκες υπό τις ανηλεείς επιθέσεις των Κοζάκων. Ο αυτοκρατορικός γαλλικός στρατός κουρελιάστηκε.

Τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής οι εγκέφαλοι της αδειοδότησης των καναλιών προσπαθούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς είχε συμβεί. Το συνολικό τίμημα των 250 εκατ. είναι ένα πολιτικό όπλο για την κυβέρνηση, που θέλει με κάθε τρόπο να περάσει το μήνυμα ότι έκανε την ελίτ των ΜΜΕ να πληρώσει αδρά –παρότι τα χρήματα θα καταβληθούν σε δόσεις. Δίνοντας όμως τις τέσσερις άδειες, ο στρατός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φαίνεται, λίγο σαν τον Κορσικανό, να προσπαθεί να κατακτήσει μια τεράστια γεωγραφική επικράτεια την οποία δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί. Οι δύο άδειες δόθηκαν στον αγρίως αντιπολιτευόμενο Σκάι και στον οψίμως απολίτικο ΑΝΤ1. Οι άλλες δύο πήγαν σε έναν κατασκευαστή επιχειρηματία που εμφανίζεται να είναι ο ευνοούμενος της κυβέρνησης –αλλά δεν έχει σταθμό. Αλλά και στον Βαγγέλη Μαρινάκη που μια νηφάλια διαχρονική ανάλυση τον εμφανίζει σαφώς ως αυτόνομο παίκτη. Εχει τον Ολυμπιακό και παραδοσιακούς δεσμούς με την οικογένεια Μητσοτάκη –έστω με ένα διάλειμμα προσέγγισης με τον Αντώνη Σαμαρά, όχι μόνο γιατί ήταν οπαδός του Ολυμπιακού.

Η πολιτική αγορά βοά ότι η διαφοροποίηση της στάσης της ΝΔ πως θα αλλάξει τον νόμο αλλά δεν θα ακυρώσει τις άδειες, δεν είναι εντελώς άμοιρη όλων αυτών. Εν πολλοίς, πέραν της μετακόμισης από τη Συγγρού στο Μοσχάτο, η αξιωματική αντιπολίτευση έβαλε αθορύβως πόδι και στα τηλεοπτικά. Ακόμη χειρότερα: η ομίχλη στις στέπες της ραδιοτηλεοπτικής επικράτειας υποκρύπτει τις προθέσεις εκείνων που βρίσκονται εκτός αδειοδότησης –είτε πρόκειται για την οικογένεια Βαρδινογιάννη είτε για τον Alpha είτε για τον εκ Ρωσίας ορμώμενο Ιβάν Σαββίδη. Το μαύρο που υπόσχεται η κυβέρνηση στο σήμα της Digea, σημαίνει ότι κανάλια όπως το Mega και ο Star –πόσω μάλλον το E ή το Κontra –θα αποχαιρετήσουν τον τηλεοπτικό αέρα. Αυτό σημαίνει απώλειες σε θέσεις εργασίας, κατεστραμμένη επιχειρηματική αξία και ατονία επιρροής. Αραγε όλα αυτά έγιναν για να αποκτήσει άδεια ο Καλογρίτσας; Ολοι περιμένουν να δουν αν μέσα από την καταχνιά θα βγουν νέες συμμαχίες ή αν θα δούμε αλλαγή στάσης συγκεκριμένων παικτών. Πάντα υπό την αίρεση της κρίσης του Συμβουλίου της Επικρατείας –που θα μείνει ανεπηρέαστο από όλα αυτά; Το βέβαιο πάντως είναι ότι η κυβέρνηση έχει βρεθεί σε ένα αχανές τοπίο με πολλά εν δυνάμει μέτωπα. Και μάλιστα ενόψει ενός δύσκολου χειμώνα στην οικονομία, χωρίς θετικές εξελίξεις στο χρέος ή το δώρο της ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ.

«Ποτέ μη διακόπτεις στο πεδίο της μάχης τον αντίπαλό σου όταν κάνει λάθος κινήσεις» αρεσκόταν να λέει ο Ναπολέων. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα τελευταία δύο χρόνια εκμεταλλεύθηκαν όσο μπορούσαν τα λάθη, τις αβλεψίες, τους ανταγωνισμούς και τους εγωισμούς των μιντιακών παικτών πασών των γενεών. Είναι περίπου βέβαιο ότι θα επιχειρήσουν να ακολουθήσουν και τώρα την ίδια τακτική.

Τελευταία Νέα