Ο πιο αντισυστημικός απ’ όλους κάνει βουτιές στην Κόστα Εσμεράλδα από το 42 μέτρων κότερο του «βασιλιά του συνθετικού δέρματος» με μάσκα και βατραχοπέδιλα. Και ο πιο ακροδεξιός κάνει δηλώσεις για τις πόλεις που πρέπει επιτέλους να «καθαρίσουν» από τους ξένους φορώντας την μπλούζα της αστυνομίας. Καλώς ήλθατε στην Ιταλία; Οχι ακριβώς –ή μάλλον όχι μόνο. Γιατί οι διακοπές του Μπέπε Γκρίλο με το υποτιθέμενο σάπιο κατεστημένο και η αστυνομική αμφίεση του Ματέο Σαλβίνι, του επικεφαλής της Λέγκας του Βορρά, δεν ανήκουν τόσο στην πολιτική παράδοση της χώρας της Τσιτσολίνας όσο περιγράφουν μια νέα πολιτική πραγματικότητα που ξεπερνά τα ιταλικά σύνορα.

Στην αργκό, ο ενδεδειγμένος όρος θα ήταν πολιτικά «νούμερα». Πιο κομψά, θα μιλάγαμε για πολιτικούς περφόρμερ. Που είτε εξαπατούν ανοικτά την κοινή γνώμη είτε επιχειρούν να πιάσουν τον σφυγμό της με ανορθόδοξους τρόπους, πέρα από το καλό και το κακό του πολιτικού πολιτισμού και της πολιτικής ορθότητας. Ο Γκρίλο διεκδικεί το δικαίωμα να ζήσει την πολυτελή παρακμή που καταγγέλλει, ο Σαλβίνι ντύνεται αστυνομικός, ο Τραμπ ορκίζεται στους οπαδούς του ότι το πέος του δεν είναι μικρό. Ακόμη και ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δεν απαντά στους νεοναζί που διαδηλώνουν απέναντί του. Απλώς τους υψώνει το μεσαίο δάχτυλο σαν γκεστ αυτού του θιάσου πολιτικής επιθεώρησης.

Κατέβηκαν επιτέλους οι πολιτικοί από το ρετιρέ της εξουσίας στο ύψος του μέσου ανθρώπου; Εγιναν «ένας από εμάς», άνθρωποι του λαού, γεμάτοι πάθη, χύμα λόγο και υπερχειλίζον συναίσθημα; Μπορεί. Μόνο που υπάρχει μια μικρή ένσταση, η οποία συνοψίζεται στο δηλητηριώδες ερώτημα που απηύθυνε προς τον Τραμπ ο συγγραφέας και τελευταίος Booker Μάρλον Τζέιμς: «Τι σε πειράζει που σε λέω μικροτσούτσουνο; Είσαι πολιτικά ορθός;».

Τελευταία Νέα