Οι ανάρμοστες πολιτικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από πλούσιο παρασκήνιο, αθέατες πλευρές και υπόγειες διεργασίες. Συνήθως υποκρύπτουν ανομολόγητες κομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες. Οι πρωταγωνιστές αποβλέπουν, ο καθένας από την πλευρά του, στο μεγαλύτερο όφελος με το λιγότερο δυνατόν κόστος. Αν και ενεργούν αντίθετα με τις διακηρυγμένες αρχές τους, εντούτοις δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό. Προσφιλής τους πρακτική: Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αλλωστε, η ηθική στην πολιτική είναι είδος εν ανεπαρκεία.

Το ειδύλλιο Τσίπρα – Καραμανλή, παρά τις εναγώνιες προσπάθειες να κρατηθεί κρυφό, συνιστά αδιάψευστο γεγονός. Μολονότι μοιάζει ανάρμοστο, έχει τις ρίζες του στο παρελθόν και παραμένει ζωντανό. Η αποκάλυψή του εύλογα στην αρχή προκάλεσε τους παροικούντες τον γαλάζιο και κόκκινο βιότοπο. Το σοκ τους ωστόσο ξεπεράστηκε σύντομα. Αμφότεροι κατάλαβαν το θετικό του ισοζύγιο. Τόσο για τους «σεμνούς και ταπεινούς» όσο και για τους ευαγγελιζόμενους την «ελπίδα στην Ελλάδα και την Ευρώπη»!

Κατά τον βίαιο Δεκέμβριο του 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή, εισακούοντας τον πύρινο λόγο του Αλέξη, άφησε την Αθήνα να παραδοθεί στις φλόγες των μπαχαλάκηδων. Τότε ξεκίνησε και η προσωπική σχέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο που έμελλε να έχει βάθος χρόνου. Η Κουμουνδούρου εκτίμησε την ανεκτικότητα της πολιτείας. Κι η νεοκαραμανλική διακυβέρνηση που προκάλεσε τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό έμεινε στο απυρόβλητο.

Μάλιστα, όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα σύννεφα της κρίσης, ο Τσίπρας αμφισβήτησε την επαπειλούμενη χρεοκοπία λέγοντας ότι όλα τα παραμύθια έχουν κι έναν δράκο. Η εκτίναξη του ελλείμματος στα ύψη και η κατακόρυφη αύξηση των δαπανών δεν αποτελούσαν μόνο για τον Καραμανλή εικονική πραγματικότητα, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το σπάταλο κράτος, η υπερτροφική διοίκηση με τις στρατιές των γαλάζιων διορισμένων αποσιωπήθηκε. Η κρίση αποδόθηκε σε συνωμοσία που αποσκοπούσε στην επιτροπεία της Ελλάδας, στην υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας, στον έλεγχο των οικονομικών της. Εξού και το στρατήγημα ότι ήρθε ως αποτέλεσμα των Μνημονίων και όχι το αντίστροφο, το οποίο έβγαζε λάδι τον γαλάζιο πρωθυπουργό.

Για να θεμελιωθεί, δε, το συγκεκριμένο εφεύρημα στοχοποιήθηκε ο Ανδρέας Γεωργίου, παρά το ότι τέθηκε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ αρκετούς μήνες μετά την υπαγωγή μας σε καθεστώς επιτήρησης. Η ανακίνηση της δίωξής του για το δήθεν φούσκωμα των ελλειμμάτων έβγαλε στο ξέφωτο την ανίερη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – καραμανλικών.

Η σύμπλευσή τους, πρωτοφανής. Αποσκοπεί στον ανελέητο πόλεμο κατά του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια και το πράσινο στρατόπεδο έκανε ό,τι μπορούσε συσκοτίζοντας την πραγματικότητα για τα δημοσιονομικά. Το «λεφτά υπάρχουν» ήταν αναμφίβολα αποπροσανατολιστικό. Απέτρεψε να χυθεί άπλετο φως στην καταστροφική διακυβέρνηση 2004-2009. Κανείς δεν κατανοεί γιατί οι επιτελείς του ΠΑΣΟΚ συμπεριφέρθηκαν και συμπεριφέρονται με τόσο κόμπλεξ. Οι περιστασιακές αντιδράσεις δεν είναι ουσιαστική απάντηση στη διαρκή ενοχοποίηση του κόμματος. Ετσι Τσίπρας και Καραμανλής προωθούν ανενόχλητοι τα ευτελή και ιδιοτελή τους σχέδια.

Τελευταία Νέα