O Πρωθυπουργός υποστήριξε στην προχθεσινή τηλεοπτική του συνέντευξη ότι η στιγμή που συνειδητοποίησε τον πραγματικό κίνδυνο εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη ήταν όταν ο Γιάνης Βαρουφάκης επέστρεψε από τη Γερμανία με το εξής μήνυμα από τον Σόιμπλε: «Ελα να τα βρούμε να φύγετε από το ευρώ». Τότε, είπε ο Αλέξης Τσίπρας, κατάλαβε ότι αυτό που κάποιοι «αδαείς» μέσα στο εσωτερικό του κόμματός του έβλεπαν ως λύση ήταν το σχέδιο του αντιπάλου. Προφανώς ο Τσίπρας ξεχνά ότι την ίδια ακριβώς πρόταση, σε ένα τετ α τετ μιάμισης ώρας, είχε δεχθεί ένας άλλος υπουργός Οικονομικών, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, τον Σεπτέμβριο του 2011 στην Πολωνία. Εκεί, στο υπόγειο του ξενοδοχείου Μονοπόλ όπου διεξαγόταν το άτυπο Eurogroup, ο γερμανός υπουργός είχε προτείνει στον έλληνα ομόλογό του μια διαδικασία «φιλικής εξόδου» της Ελλάδας από το ευρώ, με χρηματοδοτική στήριξη. Ενα βελούδινο διαζύγιο με «προίκα» κάποια δισ. ανθρωπιστικής βοήθειας. Την εποχή εκείνη βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ζούσαν την περίοδο της άρνησης. Οι εκβιασμοί, έλεγαν, ήταν μέρος του παιχνιδιού. Κανείς δεν μπορούσε να βγάλει τη χώρα από το ευρώ.

Πριν από λίγες βδομάδες, στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Παπακωνσταντίνου «Game Over», ο Πίτερ Σπίγκελ των «Financial Times», υποστήριξε ότι πολλοί έλληνες πολιτικοί στη διάρκεια της κρίσης πίστεψαν ότι υπάρχουν εναλλακτικές στον δρόμο του Μνημονίου. «Ολοι τους πάντως άλλαξαν γνώμη» είπε ο αμερικανός δημοσιογράφος. «Για τον Βενιζέλο χρειάστηκαν μερικές ώρες. Για τον Σαμαρά, περίπου δύο βδομάδες. Για τον Τσίπρα, έξι μήνες». Στην πραγματικότητα ο Αλέξης Τσίπρας είχε τη δυνατότητα να γκρεμίσει τις αυταπάτες του πολύ πριν να επιστρέψει ο Βαρουφάκης με το τελεσίγραφο του Σόιμπλε. Οσο ήταν στην αντιπολίτευση, πολύ πριν αναλάβει Πρωθυπουργός –συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2013 –ο Αλέξης Τσίπρας ταξίδεψε στο Βερολίνο και συνάντησε τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας. Εκεί, όπως ο Σόιμπλε αποκάλυψε αργότερα, τον είχε προειδοποιήσει να μη δώσει υπερβολικές προεκλογικές υποσχέσεις, γιατί τίποτε από αυτά που λέει δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Αντίστοιχα μηνύματα είχαν δώσει οι Γερμανοί μέσω του Ασμουσεν, που ήταν τότε στην ΕΚΤ, στους κυρίους Δραγασάκη και Σταθάκη με τους οποίους είχαν ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας.

Παρά τον συμβιβασμό, ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι η τακτική της περήφανης διαπραγμάτευσης, το δημοψήφισμα, τα capital controls και η ύφεση που ακολούθησε ενέγραψαν κέρδη στην οικονομία της τάξης των 20 δισ. ευρώ, αφού στο τρίτο Μνημόνιο η χώρα εξασφάλισε χαμηλότερα πλεονάσματα από αυτά που θα ήταν αναγκασμένη να πετύχει στη βάση των προηγούμενων συμφωνιών. Κάποιοι άλλοι, όπως ο Γιάννης Στουρνάρας ή ο Κλάους Ρέγκλινγκ, υπολογίζουν το κόστος του διαπραγματευτικού εξαμήνου σε 86-100 δισ. ευρώ. Κανείς στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υπολογίσει με επιστημονικά αποδεκτό τρόπο το κόστος της διαπραγμάτευσης, αφού όλοι αρχίζουν από διαφορετικές παραδοχές. Ακριβώς έναν χρόνο όμως μετά την υπογραφή του δικού του Μνημονίου, ο Τσίπρας προσπαθεί να πείσει ότι τα έπραξε όλα σωστά, αρνούμενος να παραδεχθεί τις δραματικές επιπτώσεις της πολιτικής που ακολούθησε και τις υφεσιακές τάσεις που προκάλεσε στην οικονομία. «Δεν είπαμε ψέματα, είχαμε αυταπάτες» είχε πει στη Βουλή ο Τσίπρας. Για τις αυταπάτες άλλωστε δεν χρειάζεται να ζητήσει κανείς συγγνώμη.

Τελευταία Νέα