H Μανουέλα Καρμένα δεν έχει καμιά αμφιβολία: «Αν επικεφαλής των ισπανικών κομμάτων ήταν γυναίκες», λέει η δήμαρχος της Μαδρίτης σε μια ομάδα ευρωπαϊκών εφημερίδων, «θα είχαμε κυβέρνηση ήδη από την επομένη των προηγούμενων εκλογών και δεν θα είχαμε φθάσει στο σημερινό αδιέξοδο». Κατά την άποψή της, η γυναικεία κουλτούρα είναι πιο κοντά στην καθημερινή ζωή και στα πρακτικά πράγματα. Δεν είναι τυχαίο ότι τα προγράμματα κατά της φτώχειας και της υπανάπτυξης στηρίζονται στις γυναίκες.

Είναι το θέμα των ημερών: η Τερίζα Μέι (φωτογραφία) αναλαμβάνει σήμερα την πρωθυπουργία στη Βρετανία, η Χίλαρι Κλίντον μάλλον θα κερδίσει τις επόμενες αμερικανικές εκλογές, η Μέρκελ ανεβαίνει και πάλι, τρεις γυναίκες στα ηνία τριών μεγάλων χωρών, χώρια οι δημαρχίνες (Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Παρίσι, Ρώμη, Τορίνο), ενώ ακόμη και ο Πάπας όρισε γυναίκα ως εκπρόσωπο Τύπου για πρώτη φορά στην ιστορία. Σημαίνουν κάτι όλα αυτά; Η γυναικεία ευαισθησία, η γυναικεία ενσυναίσθηση, η γυναικεία ευφυΐα θα δώσουν λύσεις εκεί που δεν μπόρεσαν να δώσουν η ανδρική αλαζονεία, η ανδρική ανικανότητα, η ανδρική ατολμία; Κι ύστερα θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί, παραφράζοντας το διάσημο τραγούδι της Πάτι Σμιθ, «Women have the power»;

Θύματα κοινωνικών διακρίσεων, αποκλεισμένες έως και πριν από μερικές δεκαετίες από την ψήφο, οι γυναίκες εξακολουθούν να δυσκολεύονται να φθάσουν σε θέσεις εξουσίας. Και όταν το πετυχαίνουν, συχνά δεν περνούν απαρατήρητες. Αυτό δεν είναι πάντα καλό. Πάρτε την εκρηκτική προσωπικότητα της προηγούμενης προέδρου της Βουλής ή της σημερινής προέδρου του Αρείου Πάγου –για να περιοριστούμε στα δικά μας. Για τα όσα απίστευτα εκτυλίχθηκαν όμως πέρυσι στη Βουλή και για τα όσα πρωτοφανή διαμείβονται σήμερα στο ανώτατο δικαστικό όργανο της χώρας δεν φταίει βέβαια το φύλο των προέδρων τους. Αντιστοίχως, η ισχυροποίηση της Γερμανίας δεν οφείλεται στο ότι την κυβερνά γυναίκα, αλλά στα προσόντα, τις ικανότητες και την ευελιξία αυτής της γυναίκας.

«Αν θέλεις να ειπωθεί κάτι, ζήτα το από έναν άνδρα· αν θέλεις να γίνει κάτι, ζήτα το από μια γυναίκα» έλεγε η Μάργκαρετ Θάτσερ. Πράγματι, την τραγική απόφαση για έξοδο από την Ευρώπη άνδρας την ενορχήστρωσε, γυναίκα θα την εκτελέσει. Εκείνος έβαλε τη φωτιά και αποχώρησε… τραγουδώντας. Τραγικό. Αλλά πρέπει να είναι σύμπτωση. Ο κυνισμός και η βλακεία δεν μπορεί να είναι ανδρικά χαρακτηριστικά. Ενας άνδρας το γράφει βέβαια, δεν έχει αξία.

Τελευταία Νέα