Στην κουζίνα της πολιτικής υπάρχει πάντοτε ένα βάζο με μέλι που ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα.

Οσοι κυκλοφορούν –για την ακρίβεια συνωστίζονται –στον συγκεκριμένο χώρο κάνουν ουρές για να βάλουν το δάκτυλο στο βάζο γνωρίζοντας ότι το συγκεκριμένο μέλι διαθέτει ξεχωριστές ιδιότητες που μπορεί να τους βοηθήσουν στην καριέρα τους.

Οι επιτυχίες του αθλητισμού ελκύουν ένα ακροατήριο για το οποίο πιστεύεται ότι είναι χαμηλών προσδοκιών και συνεπώς εύκολα διαχειρίσιμο.

Η ταύτιση της εικόνας ενός πρωθυπουργού, ενός καγκελάριου, ενός προέδρου ή ενός απλού υπουργού με τον(τους) πρωταγωνιστή(ές) της επιτυχίας δίνει πολλούς πόντους στη δημοτικότητά τους.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έγινε πρωθυπουργός με ποδοσφαιρικό σύνθημα και υποπόδιο τις νίκες της ομάδας του Μίλαν.

Η μασκότ της Μάνσαφτ Ανγκελα Μέρκελ αύξησε τα ποσοστά του κόμματός της κατά 2% λόγω μιας φωτογραφίας της από τα αποδυτήρια μαζί με τους παίκτες της Εθνικής Γερμανίας.

Πρόκειται για μία γρήγορη, εύκολη και κυρίως εύπεπτη πολιτική συνταγή η οποία όμως δεν πετυχαίνει πάντοτε.

Ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιδράσεις προς το πρόσωπό του μετά το δημοψήφισμα για το Brexit και τουιτάρισε ευχές και θαυμασμό για την επιτυχία της Ουαλίας στο Euro 2016. Το μόνο που κατάφερε ήταν τσουνάμι αντιδράσεων. «Τώρα μας θυμήθηκε; Σαράντα χρόνια πού ήταν;» αναρωτήθηκαν οι Ουαλοί.

Το μέλι ήταν νοθευμένο…

Τελευταία Νέα