Δύσκολα πλέον ένας κόουτς δέχεται να «θυσιάσει» την καριέρα του και κυρίως πολύ περισσότερα χρήματα κοουτσάροντας μόνο την εθνική ομάδα της πατρίδας του (ή κάποιας άλλης) σε σταθερή βάση.

Ο ιταλός εκλέκτορας, για παράδειγμα, ο Αντόνιο Κόντε, είχε ξεκαθαρίσει από νωρίς ότι ήταν «μιας χρήσης» και ακόμα και να κατακτούσε η Ιταλία το τρόπαιο, θα συνέχιζε –όπως θα γίνει –την καριέρα του στην Τσέλσι.

ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ. «Αν θα πω “αντίο” στην εθνική ομάδα; Οχι, προτιμώ να πω “εις το επανιδείν”. Ποτέ δεν ξέρεις. Είμαι μόνο 46 χρονών και η προτεραιότητά μου τώρα είναι να επιστρέψω στον πάγκο μιας ομάδας. Πάω να ζήσω την εμπειρία σε ένα εξαιρετικό πρωτάθλημα, όπως αυτό της Αγγλίας, δεν θα είναι εύκολο. Από την άλλη πλευρά ο πάγκος μιας εθνικής ομάδας έχει όμορφα συναισθήματα αλλά και πολλή πίεση. Ελπίζω μια ημέρα να έρθουν έτσι τα πράγματα και να επιστρέψω στον πάγκο της εθνικής ομάδας» τόνισε ο Κόντε που έκανε τα δύσκολα εύκολα, πηγαίνοντας την Ιταλία μέχρι τα προημιτελικά και καλύπτοντας τις απουσίες της που είχε από την αρχή (Μαρκίζιο και Βεράτι) αλλά και αυτές που βγήκαν πριν από τον αγώνα με τη Γερμανία (Ντε Ρόσι και Καντρέβα). Και όμως, στα πέναλτι ο Κόντε έχασε την ευκαιρία να γίνει ήρωας επιλέγοντας στην κρίσιμη πρώτη πεντάδα έναν παίκτη που δεν είχε καν ζεσταθεί (Τζάτζα) και τον Μπονούτσι που είχε ήδη σκοράρει στο 90λεπτο.

Ετσι οι Γερμανοί που έχασαν όσα πέναλτι δεν έχουν χάσει σε 40 χρόνια, πήραν το δώρο του ιταλού τεχνικού και πέρασαν (ελέω και του Νόιερ φυσικά) στα ημιτελικά.

Ο ΛΕΒ ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ. Ο Γιόαχιμ Λεβ, από την πλευρά του, ακόμα και να αποκλειόταν η Γερμανία, θα συνέχιζε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, αφού έχει ταχθεί στην Εθνική από το καλοκαίρι του 2006, όντας ο διάδοχος του Κλίνσμαν (τον είχε επιβάλει ο «Αμερικανός» καθώς ήταν ο άμεσος συνεργάτης του ο οποίος γνώριζε το νέο πλάνο που είχαν πλέον φέρει στην Εθνική).

Μάλιστα, τα έχει πάει περίφημα οδηγώντας τη Γερμανία στον παγκόσμιο τίτλο πριν από δύο χρόνια στη Βραζιλία και φτάνοντας μίνιμουμ μέχρι και τα ημιτελικά σε κάθε διοργάνωση όπου συμμετέχει!

Αντίθετα, ο προπονητής που κοουτσάρει την πιο μικρή χώρα και από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του τουρνουά (Ισλανδία), ο Σουηδός Λαρς Λάγκερμπακ, είχε ανακοινώσει πως θα φύγει μετά το Euro ακόμα και να κατακτούσε η μικρή Ισλανδία το Κύπελλο.

Ο ΡΩΣΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ. Από την άλλη πλευρά, ο Ρώσος Λεονίντ Σλούτσκι ήθελε και αυτός να αποχωρήσει, αλλά αλίμονο αν μπορούσε να κάνει και αλλιώς με την τραγική εικόνα της ομάδας του στη διοργάνωση. Μια Ρωσία που πρέπει να σταθεί στα πόδια της καθώς θα είναι η διοργανώτρια του επόμενου Μουντιάλ. Συνεπώς ο Σλούτσκι δεν θα έμενε ούτε μία στο εκατομμύριο, με τον Μανουέλ Πελεγκρίνι να είναι ένα από τα φαβορί να τον διαδεχτεί εφόσον οι Ρώσοι αποφασίσουν να πάνε και πάλι σε λύση από το εξωτερικό.

Ιδια τύχη (αποχώρηση) είχαν φυσικά και ο Ανχελ Ιορντανέσκου στη Ρουμανία που έμεινε πίσω και από τους Αλβανούς στον 1ο όμιλο, ο τεχνικός της Τσεχίας Πάβελ Βρμπα αλλά και ο Ερικ Χάμρεν της Σουηδίας που κατάφερε να τη βγάλει 4η σε ένα γκρουπ που πέρασαν τρεις ομάδες!

Συνταξιοδοτήθηκε φυσιολογικά και ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία της Ισπανίας (με την κατάκτηση του Μουντιάλ του 2010 και του Euro 2012), ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε, με τους Χοακίν Καπαρός και Χούλεν Λοπετέγκι να αποτελούν τα φαβορί στη διαδοχή.

ΣΠΑΝΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Τελευταία αφήσαμε την πιο σπάνια περίπτωση του Euro, τον τεχνικό της Αγγλίας Ρόι Χότζσον, ο οποίος αναρωτήθηκε στην αρχή γιατί πρέπει να φύγει και στη συνέχεια διάβασε στη συνέντευξη Τύπου (μετά τον αποκλεισμό από την Ισλανδία) τη δήλωση παραίτησης που του είχε δοθεί γραμμένη!

Μία ακόμα καλή φουρνιά της Αγγλίας πήγε στράφι, με πολλούς πλέον προπονητές να αυτοπροτείνονται από εξωτερικό (Λοράν Μπλαν, Φελίπε Σκολάρι αλλά και ο Ερικσον πάλι!) και εσωτερικό (Χοντλ, Σίρερ). Ο Σάουθγκεϊτ αρνήθηκε, ενώ ίσως η ιδανική περίπτωση για να βγάλει την Αγγλία από το μακροχρόνιο τέλμα ακούει στο όνομα Γιούργκεν Κλίνσμαν.

Ισως και η Αγγλία να θέλει τον Γερμανό της!