Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Τσαρλς Πόνζι, ιταλός μετανάστης στις ΗΠΑ, είχε μια φαινομενικά θαυμάσια ιδέα για να βγάλει χρήματα. Πρότεινε τεράστιες αποδόσεις από άχρηστες επενδύσεις πείθοντας σημαντική μερίδα ατόμων να του δώσουν χρήματα τα οποία χρησιμοποιούνταν εν μέρει για να πληρωθούν πιο παλιοί επενδυτές. Το σύστημα Πόνζι που πήρε τελικά το όνομά του ήταν ουσιαστικά ένας τρόπος για να αυξάνουν για πάντα τα χρέη τους οι επιχειρήσεις. Βέβαια, δεν ήταν παρά απάτη που οδήγησε τον Πόνζι στη φυλακή.
Ενας αιώνα μετά τέτοια συστήματα πυραμίδων εξακολουθούν να θεωρούνται απάτη, τουλάχιστον όταν εφαρμόζονται στον ιδιωτικό τομέα. Λίγοι ωστόσο φαίνεται να αναγνωρίζουν τον ρόλο τέτοιων συστημάτων στον δημόσιο τομέα. Στην πραγματικότητα κυβερνήσεις σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, επιβιώνουν εφαρμόζοντας συστήματα που μοιάζουν με του Πόνζι.
Ο Κοΐτσι Χαμάντα είναι οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού της Ιαπωνίας Σίνζο Αμπε και επίτιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Γιέιλ και στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο