Εχουν περάσει 17 χρόνια από όταν οι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να χορηγήσουν στην Τουρκία το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας και δύο μήνες από τότε που οι Βρυξέλλες συμφώνησαν να νεκραναστήσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια της Τουρκίας στην ανάσχεση των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη. Σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει τότε, τον Μάρτιο, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είχε δηλώσει πως η Τουρκία δεν θα είναι έτοιμη να ενταχθεί στην ΕΕ «για τα επόμενα δέκα χρόνια ή και περισσότερο». Σύμφωνα ωστόσο με το «Πολίτικο», ένα τμήμα της ευρωομάδας της οποίας είναι μέλος, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πιέζει για μια τελεσίδικη δήλωση πως η Τουρκία δεν θα ενταχθεί ποτέ στην ΕΕ.

Μέλη του ΕΛΚ πέρασαν τρεις ημέρες συζητώντας για το θέμα σε ένα «ησυχαστήριο στη Νότια Γαλλία την περασμένη εβδομάδα», χωρίς να γεφυρώσουν τις διαφορές τους. Στο επίκεντρο του διχασμού βρίσκεται μια γραμμή σε ένα προσχέδιο «εγγράφου θέσης» του ΕΛΚ, που λέει πως οποιοδήποτε νέο κράτος-μέλος «πρέπει να ανήκει γεωγραφικά στο σύνολό του στην Ευρώπη». Κατά συνέπεια, δηλώνει το έγγραφο που συντάχθηκε από διάφορους ευρωβουλευτές και στάλθηκε στα μέλη της ευρωομάδας από τον επικεφαλής της, τον Γερμανό Μάνφρεντ Βέμπερ, «η Τουρκία δεν μπορεί να γίνει μέλος» της ΕΕ.

«Εκείνοι που θεωρούν πως η Τουρκία δεν πρέπει ποτέ να ενταχθεί κερδίζουν έδαφος» δήλωσε στο «Πολίτικο» ο Αλέν Λαμασούρ, ανώτερο στέλεχος του ΕΛΚ. Και αυτό οφείλεται τόσο στην ολοένα και πιο αυταρχική συμπεριφορά του τούρκου προέδρου όσο και στους φόβους που προκαλούν η μεταναστευτική κρίση και η τρομοκρατική απειλή.

Ο ίδιος ο Βέμπερ διατηρεί και δημόσια αυστηρή στάση όσον αφορά την προοπτική ένταξης της Τουρκίας. Αλλα ηγετικά στελέχη του ΕΛΚ, ωστόσο, όπως ο Ελμαρ Μπροκ, επιμένουν πως θα ήταν σφάλμα «να αρνηθούμε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ για γεωγραφικούς λόγους». Ο Μπροκ δεν φτάνει σε σημείο να δηλώσει υπέρ της ένταξης. Αντ’ αυτού λέει πως η ΕΕ μπορεί να καταλήξει σε κάποια συμφωνία εταιρικής σχέσης με την Τουρκία που να της παραχωρεί κάποια προνόμια, χωρίς να της δίνει πλήρες στάτους κράτους-μέλους. Η διατύπωση είναι σημαντική, επισημαίνει, δεδομένου του πόσο χρειάζεται η ΕΕ τη συνεργασία της Αγκυρας τόσο στο Μεταναστευτικό όσο και στον τομέα της ασφάλειας.