Η ανησυχία που εξέφρασε ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος στη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος μπάσκετ αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες, οι οποίες έχουν πάγια τακτική να δηλώνουν και το τελευταίο ευρώ.

Παράλληλα, οι εύρωστες οικονομικά χώρες που ανταγωνίζονται την Ελλάδα σε επίπεδο συλλόγων θεωρούνται φορολογικός παράδεισος και δεν είναι τυχαίο ότι στο φάιναλ φορ του Βερολίνου συμμετείχαν δύο ρωσικές, μια τουρκική και η ομάδα της Βιτόριας, όπου εμφανίζεται ο χαμηλότερος συντελεστής σε όλη την (μπασκετική) Ευρώπη!

«Στην Ελλάδα, ο φόρος που πληρώνουμε μέχρι τώρα είναι 118%. Με το νέο Μνημόνιο η φορολογία φτάνει το 145%. Οι ανταγωνιστές μας στην Τουρκία και στη Ρωσία έχουν πολύ πιο μικρή φορολογία. Είναι καθαρή τρέλα το ότι συνεχίζουμε να ασχολούμαστε και μιλάμε για φάιναλ φορ» δήλωσε μεταξύ άλλων ο συνιδιοκτήτης της ΚΑΕ Ολυμπιακός έχοντας δίπλα του τον αδερφό του Γιώργο, με τον οποίο μοιράζεται το βαρύ φορτίο εν μέσω της χειρότερης οικονομικής συγκυρίας.

Πράγματι, με βάση τις νέες φορολογικές κλίμακες, αν μια ΚΑΕ επιθυμεί να υπογράψει με έναν παίκτη του ενός εκατ. ευρώ, θα είναι υποχρεωμένη να ξοδέψει συνολικά 2.450.000 ευρώ! Επιπροσθέτως, λόγω των capital controls, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στις καταβολές της μισθοδοσίας. Αρκετοί ξένοι παίκτες αδυνατούν να στείλουν τα χρήματά τους στην πατρίδα τους, γεγονός που συζητιέται από στόμα σε στόμα δυσχεραίνοντας μια μεταγραφή.

Επίσης, ο φόρος για τις ρωσικές ομάδες είναι 13%, συνεπώς το ένα εκατ. ευρώ γίνεται 1.113.000 ευρώ, ενώ στην Τουρκία ο φόρος αγγίζει το 15%, ως αποτέλεσμα οι Ανώνυμες Εταιρείες έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια στο να ακριβοπληρώνουν τους σταρ. Οι αμερικανοί παίκτες βέβαια οφείλουν να καταβάλουν το υπόλοιπο έως το περίπου 45%, που ισχύει στις ΗΠΑ, για αυτό τα συμβόλαιά τους στις συγκεκριμένες χώρες είναι εξωπραγματικά.

Στην Ισπανία, υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στην Καταλωνία, η φορολογία διαμορφώνεται σε 52%, στη Μαδρίτη είναι στο 48%, αντιθέτως στις πόλεις της Βασκονίας, ο φόρος βουλιάζει στο 10% (στη Βιτόρια) και 12% (στο Μπιλμπάο), ενώ υπάρχουν και κλίμακες ανάλογα με τα χρόνια παραμονής ενός αθλητή. Στην Ισπανία και στην Ιταλία, ωστόσο, έχουν ψηφιστεί νόμοι που αφορούν την εκμετάλλευση της εικόνας του αθλητή, τα λεγόμενα «image rights», όπου η φορολόγηση είναι μικρότερη. Στη Γερμανία, τέλος, οι ομάδες καταβάλλουν φόρο 50%.

Η Ελλάδα κατέχει τα πρωτεία ως προς τους συντελεστές φορολόγησης και συνιστά θρίαμβο, που ακόμη μπορεί να συζητά για προκρίσεις των ομάδων της στο φάιναλ φορ. Κυρίως λόγω τεχνογνωσίας και DNA.