«Στο παγκοσμιοποιημένο ψεύδος αποτελεί επαναστατική πράξη το να λες την αλήθεια»

Τζορτζ Οργουελ

Ποια, άραγε, είναι η αλήθεια για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας; Μήπως είναι αλήθεια ότι 44.000 Ελληνόπουλα σπουδάζουν αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό με σημαντική εκροή συναλλάγματος και τεράστιο οικονομικό αλλά και κοινωνικό κόστος για τις οικογένειές τους; Και μήπως το κόστος αυτό δεν μπορούν να το επωμιστούν τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, διευρύνοντας έτσι τις κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση στη ανώτατη παιδεία;

Μήπως είναι αλήθεια ότι η ανάπτυξη μη κρατικών ΑΕΙ θα δημιουργούσε πολλές νέες θέσεις εργασίας, κυρίως για το πλεονάζον επιστημονικό δυναμικό της χώρας που σήμερα βρίσκεται στην ανεργία ή μεταναστεύει στο εξωτερικό; Και μήπως όλες αυτές οι ιδιωτικές σχολές που συνεργάζονται με ξένα ιδρύματα δεν αποτελούν μια ήδη υπαρκτή, αλλά ελλιπώς ελεγχόμενη καταστρατήγηση του άρθρου 16 του Συντάγματος;

Μήπως είναι αλήθεια ότι στη Βρετανία το 20% του ΑΕΠ προέρχεται από τα πανεπιστήμιά της, ενώ στο ψευδοκράτος της Βόρειας Κύπρου το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 50% του ΑΕΠ; Και μήπως είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα επιτρέπονται ιδιωτικά νηπιαγωγεία, δημοτικά σχολεία, γυμνάσια, λύκεια, ΙΕΚ, κολέγια, αλλά απαγορεύεται στο όνομα της «δημόσιας» εκπαίδευσης η λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων;

Μήπως η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας, που θα προσελκύουν και ξένους φοιτητές, αποτελεί σημαντικό μοχλό ανάπτυξης, με νέες θέσεις εργασίας, με αύξηση της εισροής και μείωση της εκροής συναλλάγματος; Και μήπως δίνοντας σε περισσότερους νέους δυνατότητα για ανώτατες σπουδές μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες στην παιδεία;

Μήπως η σύγχρονη Αριστερά είναι η Αριστερά που μπορεί να παράγει πλούτο και να καταπολεμά τις κοινωνικές ανισότητες με τη δίκαιη αναδιανομή του; Και μήπως η παραδοσιακή Αριστερά, συμπεριλαμβανομένης της Εθνικής Επιτροπής Διαλόγου για την Παιδεία, κακώς ταυτίζει τα δημόσια αγαθά με τις κρατικές παροχές ή, στη χειρότερη περίπτωση, το κοινωνικό συμφέρον με το συντεχνιακό συμφέρον όσων εργάζονται στο Δημόσιο;

Μήπως τελικά, για όλους αυτούς τους λόγους, το γεγονός ότι ο τομέας παιδείας του ΠΑΣΟΚ και η ηγεσία του καθώς και οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία, που υπερασπίστηκαν την ανάγκη ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων στην πρόσφατη Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αποτελεί ένα ελπιδοφόρο και ιδιαίτερα ενθαρρυντικό βήμα για την προγραμματική ανανέωση των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας;

Ο Γιάννης Τούντας είναι καθηγητής Ιατρικής, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία και του ΚΣ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης