Οι συμπτώσεις είναι εκ φύσεως σατανικές. Κάπως έτσι διαδραματίστηκαν χθες σε διπλό ταμπλό δύο παράλληλες σκηνές. Στο ένα ταμπλό είχαμε σκηνές πλήθους από την αστυνομική εκκένωση των προσφύγων της Ειδομένης. Μόνο που τις κάλυψαν μόνο τα δημόσια ΜΜΕ, δηλαδή η ΕΡΤ και το ΑΠΕ –άντε και η σκοπιανή τηλεόραση από την άλλη πλευρά της μεθορίου. Ολοι οι υπόλοιποι κρατήθηκαν από τα όργανα της τάξης σε απόσταση. Στο άλλο ταμπλό είχαμε σκηνές από την εμφάνιση στη Βουλή του προτεινόμενου για τη θέση του προέδρου της ΕΕΤΤ –Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων για τους αμύητους –Δημήτρη Τσαμάκη. Ερωτηθείς για τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών, αυτός είπε ότι θα μπορούσαν τεχνικά να είναι περισσότερες από δέκα, ενώ η κυβέρνηση προτίθεται, ως γνωστόν, να δημοπρατήσει πολύ λιγότερες.

Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπου προσήλθε ο Τσαμάκης, ακούσαμε τη θεωρία. Στα γρασίδια των ελληνοσκοπιανών συνόρων παρακολουθήσαμε την πρακτική. Μάλιστα στην Ειδομένη, με την άδεια του Μαρξ, το ελληνικό κράτος δεν είχε μόνο το θεσμικό μονοπώλιο της βίας αλλά και της πληροφόρησης. Για να προστατευθεί ποιος; –είναι το ερώτημα. Το δικαίωμα της ελεύθερης ενημέρωσης επιφυλάσσεται στους πολίτες. Σίγουρα αυτοί διαθέτουν κρίση και δεν χρειάζονται προστασία από ειδήσεις, δηλώσεις και εικόνες. Ακόμη χειρότερα: στη φάση, πέρσι το φθινόπωρο, που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιθυμούσαν να συνδέσουν το Προσφυγικό με την οικονομική κρίση –μπας και εκβιαστεί η χαλάρωση του προγράμματος –δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον να παρεμποδίσουν άπαντα τα ΜΜΕ να καταγράφουν ναυάγια και πνιγμένους στη Λέσβο.

Το σατανικά απλό συμπέρασμα είναι ότι έχουμε απόπειρα χειραγώγησης της ενημέρωσης για πολιτικό σκοπό και σε πολλά ταμπλό. Το έργο είναι γνωστό και έχει εξίσου γνωστό τίτλο: λογοκρισία.

Τελευταία Νέα