Ευρώπη Vs Google

Καθώς έχουμε εισέλθει στην ψηφιακή εποχή, νέες προτεραιότητες και νέα ζητήματα αναδύονται στο πεδίο της επικοινωνίας. Τα δεδομένα όμως αλλάζουν και ρυθμίσεις που στο παρελθόν της αναλογικής εποχής είχαν αποτέλεσμα είναι μάλλον έωλες στις μέρες μας. Νομίζετε ότι αναφέρομαι στην ελληνική περίπτωση; Οχι, εμείς κάνουμε προφανή λάθη όπως με τις άδειες που σταδιακά ενδεχομένως να τα αντιλαμβανόμαστε. Υπάρχουν όμως και υψηλότερα επίπεδα όπως αυτό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που σε κάνουν να αναλογίζεσαι εάν η πρόθεση είναι λάθος ή τα εργαλεία της πολιτικής τόσο ξεπερασμένα. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της γνωστής μας Google, που εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο η Επιτροπή προσπαθεί να δαμάσει.

Οι ευρωπαίοι εκδότες μικρότερων ή μεγαλύτερων χωρών έχουν αναμφισβήτητα χάσει από την έλευση του Διαδικτύου και την ηγεμονική θέση της Google. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο οι εκδότες κυρίως μεγάλων χωρών (π.χ., Γερμανία) να ασκούν πιέσεις στην Επιτροπή με το επιχείρημα ότι η Google και άλλοι συναθροιστές ειδήσεων τούς οδηγούν σε απώλειες εσόδων και θα πρέπει να αποκατασταθούν. Ορισμένοι από τους εκδότες, σε μια προσπάθεια να στηρίξουν τις επιχειρήσεις τους, έχουν στραφεί τόσο στο ηλεκτρονικό εμπόριο όσο και στην κοινωνική δικτύωση –περιοχές που έχουν εντείνει την αντιπαλότητα με την Google και με άλλες εταιρείες τεχνολογίας.

Για να αντιμετωπίσει το ζήτημα η Επιτροπή έχει προτάξει την αρχή των πνευματικών δικαιωμάτων και ζητά από την Google να καταβάλει ένα είδους αντιτίμου επειδή παραπέμπει στις ειδήσεις και τις ιστοσελίδες των εφημερίδων. Τι πιο σωστό, θα έλεγε κανείς. Σκεφτείτε όμως ότι εάν η Google κληθεί να καταβάλει πνευματικά δικαιώματα επειδή παραπέμπει στην ιστοσελίδα μιας εφημερίδας, τότε πολύ εύλογα θα ζητήσει να κάνουν το ίδιο και οι υπόλοιποι. Και αν η Google έχει τα χρήματα να το κάνει, ενδεχομένως να κληθεί να κάνει το ίδιο και το facebook, όμως οι υπόλοιποι δεν έχουν, ιδίως όλοι αυτοί που έχουν ένα μπλογκ και κάνουν παραπομπές (λινκ) σε άλλες ιστοσελίδες, κείμενα κ.λπ.