Σαν σήμερα, 9 Μαΐου 1950, δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα, που ήταν η απαρχή της ΕΕ. Στόχος, η εξασφάλιση της ειρήνης και της συνεργασίας των ευρωπαϊκών λαών. Πολλά έγιναν έκτοτε. Μια άλλη νοοτροπία επικράτησε, η Ευρώπη ισχυροποιήθηκε οικονομικά, θεσμικά, κοινωνικά. Ομως έγιναν και λάθη (λάθη;), που με την οικονομική κρίση αναδύθηκαν τόσο, ώστε οι συνέπειές τους να επηρεάζουν την πορεία αλλά ακόμα κι αυτή την υπόσταση της ΕΕ.

Μήπως η ΕΟΚ (Συνθήκη της Ρώμης 1957) θα έπρεπε να παραμείνει αυστηρά μεταξύ των έξι κρατών που την υπέγραψαν (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο) έως την ουσιαστική και πλήρη πολιτική ένωσή τους και μετά, με αυστηρές προδιαγραφές, να προστίθεται όποιο κράτος εκπλήρωνε πλήρως τις προϋποθέσεις; Κάποιοι εχέφρονες το είχαν επισημάνει εγκαίρως. Αντί αυτού και στο πνεύμα γεωπολιτικών συμφερόντων, η ΕΟΚ και μετέπειτα η ΕΕ προχώρησε σε αλόγιστη ενσωμάτωση νέων μελών εις βάρος της σύγκλισης, με αποτέλεσμα σήμερα η ΕΕ των 28 να απειλείται με διάλυση από τα ίδια της τα μέλη, αλλά κι από την καίρια επιλογή της να αλλάξει χαρακτήρα και να παραδοθεί πλήρως «ψύχη τε και σώματι» στα διεθνή οικονομικά κέντρα. (Αγορές)!

Στις 23 Ιουνίου οι Αγγλοι αποφασίζουν αν θα μείνουν ή θα φύγουν από την ΕΕ. Το Προσφυγικό θα ταλανίζει την ΕΕ συνεχώς πλέον. Τον Ιούνιο στη Γαλλία διεξάγεται το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου και ο φόβος είναι μεγάλος μήπως εκδηλωθεί νέο τρομοκρατικό χτύπημα. Ο πρόεδρος Ολάντ έχει τη μικρότερη αποδοχή που είχε ποτέ γάλλος πρόεδρος. Η ακροδεξιά Λεπέν καιροφυλακτεί. Στις 26 Ιουνίου γίνονται επαναληπτικές εκλογές στην Ισπανία, αφού απέβησαν άκαρπες οι προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης. Η αυτονομία της Καταλωνίας κερδίζει έδαφος. Στην Πορτογαλία επιχειρείται μια αντιρεαλιστική πολιτική από μια αντιρεαλιστική μεικτή αριστερή κυβέρνηση. Στην Αυστρία οι ακροδεξιοί πρωτεύουν. Στις χώρες του πρώην υπαρκτού, επικρατούν κυβερνήσεις εθνικιστικές και αντιευρωπαϊκές. Στην Ελλάδα, τέλος, έξι χρόνια μετά τα Μνημόνια, ουδείς γνωρίζει τι, πώς και πότε θα ξεμπερδέψουμε ή θα υποστούμε άλλα (εφιαλτικά σενάρια), που δεν θέλουμε ούτε καν να τα σκεφτόμαστε.

Κι όμως, εις πείσμα των καιρών (και των «χαλασμένων» μυαλών) παραμένουμε ευρωπαϊστές, καθότι είναι η μονή ορθολογική λύση για μας, αλλά και για την ίδια την Ευρώπη. Το θέμα είναι αν το ξέρει η Ευρώπη κι αν το ξέρουμε κι εμείς!

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα