Σημαντικές είναι οι αλλαγές που έχουν σημειωθεί στην οικονομία της Κίνας. Ανάμεσα στα άλλα έχουν μειωθεί οι ρυθμοί ανάπτυξής της. Ομως η επίσημη ανεργία στις πόλεις παραμένει σταθερή και διαμορφώνεται στο 4% – 4,1%, γεγονός το οποίο εκπλήσσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι η στατιστική υπηρεσία της χώρας (NBS) ψεύδεται, απλώς δεν έχει όλα τα στοιχεία. Η ανεργία που ανακοινώνει η NBS προέρχεται από όσους δηλώνουν στις Αρχές ότι επιθυμούν να εισπράξουν επιδόματα ανεργίας. Σε αντίθεση με τις ανεπτυγμένες χώρες, στην Κίνα τα προγράμματα στήριξης ανέργων είναι δομημένα με τέτοιον τρόπο που δεν δίνουν κίνητρα για να τα χρησιμοποιήσουν όλοι αυτοί που μένουν άνεργοι. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι τα στοιχεία για την ανεργία της NBS δεν είναι ακριβή.

Το γεγονός ότι η ανεργία μειώνεται την ώρα που η ανάπτυξη του ΑΕΠ επιβραδύνεται μας δείχνει ότι η παραγωγικότητα στην Κίνα ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Η τάση αυτή αναμένεται να μειώσει μακροπρόθεσμα τις προοπτικές της Κίνας για ανάπτυξη. Επειδή οι επιπτώσεις από τη χορήγηση ρευστότητας δεν θα είναι θετικές για πάντα, αναμένεται ότι οι τομείς που έχουν ωφεληθεί σύντομα θα αρχίσουν να μειώνουν το προσωπικό τους προκαλώντας αύξηση της ανεργίας. Μόνο μια νέα κυβερνητική παρέμβαση μπορεί να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη. Αυτό όμως θα σήμαινε καθυστέρηση των διαρθρωτικών αλλαγών, οι οποίες είναι απαραίτητες για να διατηρηθεί η αύξηση της παραγωγικότητας. Επομένως οι ηγέτες της Κίνας είναι αντιμέτωποι με μια δύσκολη επιλογή. Να επιλέξουν υψηλότερη ανεργία βραχυπρόθεσμα ή χαμηλότερη ανάπτυξη μακροπρόθεσμα.

Εξάλλου, η ανεργία δεν έχει αυξηθεί σημαντικά στην Κίνα επειδή η κυβέρνηση έχει χορηγήσει ρευστότητα χωρίς προηγούμενο σε διάφορους τομείς οικονομικής δραστηριότητας.

Ο Ζανγκ Γιουν είναι καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Σπουδών της Κίνας στο Πανεπιστήμιο Fudan

Τελευταία Νέα