Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με το χρόνιο πρόβλημα της μείωσης της ονομαστικής ζήτησης. Η Ιαπωνία πάσχει από σχεδόν μηδενική ανάπτυξη και χαμηλό πληθωρισμό. Ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη είναι ξανά αρνητικός και ο πληθωρισμός στη Βρετανία βρίσκεται κοντά στο μηδέν. Η οικονομία των ΗΠΑ είναι σε λίγο καλύτερη κατάσταση, παρότι από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 η ανάκαμψη παραμένει αδύναμη και η απασχόληση βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα του 2007.

Ωστόσο δεν έχει υπάρξει ακόμη επαρκής απάντηση στο τι πρέπει να γίνει για να αυξηθεί η ζήτηση. Στο G20 που συγκλήθηκε στη Σαγκάη όλοι υποσχέθηκαν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο που έχουν στη διάθεσή τους. Οι παίκτες κλειδιά όμως αναφέρουν περισσότερο τι δεν μπορούν να κάνουν, παρά το αντίθετο.

Οι κεντρικές τράπεζες συχνά δοκιμάζουν τα όρια της δύναμής τους και επικρίνουν την έλλειψη «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» από τις κυβερνήσεις. Οταν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα αυτά μπορεί να λυθούν μόνο με τη νομισματική και τη δημοσιονομική πολιτική. Ωστόσο οι κεντρικοί τραπεζίτες έχουν δίκιο που υπογραμμίζουν τα όρια του τι μπορεί να πετύχει η νομισματική πολιτική.

Πολλοί λένε ότι όσες χώρες έχουν το δημοσιονομικό περιθώριο, πρέπει να το χρησιμοποιήσουν. Ακόμη και αν το κάνουν, δεν είναι βέβαιο ότι θα είναι αρκετή η αύξηση στη ζήτηση.

Αυτό το αδιέξοδο επιτείνει τους φόβους ότι «έχουμε ξεμείνει από πυρομαχικά» για να αντιμετωπίσουμε τη χαμηλή ανάπτυξη και τον αποπληθωρισμό. Ενα είναι βέβαιο: αν βασιζόμαστε μόνο σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, μόνο σε νομισματικές πολιτικές ή μόνο σε δημοσιονομικές πολιτικές από κυβερνήσεις που πιστεύουν ότι όλα τα ελλείμματα πρέπει να χρηματοδοτούνται με χρέος, δεν θα ανατραπεί το χρόνιο πρόβλημα της χαμηλής ονομαστικής ζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Αντερ Τέρνερ είναι πρώην πρόεδρος της εποπτικής Αρχής Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών και πρώην μέλος της Επιτροπής Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής της Βρετανίας. Είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Νέας Οικονομικής Σκέψης