Λιγότεροι φόροι, περισσότερες φυλακές, κλειστά σύνορα: πατώντας πάνω σε αυτό το τρίπτυχο ευελπιστεί να επανεκλεγεί πρόεδρος το 2017 (αφού εξασφαλίσει νωρίτερα, στις προκριματικές εκλογές του Νοεμβρίου, το χρίσμα της γαλλικής Δεξιάς) ο Νικολά Σαρκοζί. Μπροστά στην άνοδο του Εθνικού Μετώπου, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας επιμένει να αντιπροτείνει στους πολίτες μια γραμμή όλο και πιο δεξιά –κι ας έχει αποδειχθεί επανειλημμένως αποτυχημένη αυτή η λύση. Επιχειρεί μάλιστα να την επιβάλει ως θέσφατο στους Ρεπουμπλικανούς. Οπως επιβεβαίωσε ωστόσο το Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος που συγκλήθηκε το Σαββατοκύριακο στο Παρίσι, η κυριαρχία του αμφισβητείται πλέον ανοιχτά και οι (πολυάριθμοι) εσωκομματικοί του εχθροί δεν διστάζουν να τον ειρωνευτούν καταπρόσωπο.

Ούτε ο Αλέν Ζιπέ, ο μεγαλύτερος αντίπαλός του (και ξεκάθαρο φαβορί, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) στη μάχη για το χρίσμα, ούτε ο πρώην πρωθυπουργός του Φρανσουά Φιγιόν ούτε ο Μπρινό λε Μερ, ένας ακόμη διεκδικητής του χρίσματος, έδωσαν το «παρών» χθες κατά την ομιλία με την οποία έκλεισε το Συμβούλιο ο Σαρκοζί. Ο Ζιπέ τήρησε βέβαια τα προσχήματα, επικαλέστηκε «οικογενειακούς λόγους». Ο Λε Μερ δεν τα τήρησε καν, επικαλέστηκε… τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Ηταν σε κάθε περίπτωση μια ξεκάθαρη απάντηση στην επιθυμία που εξέφρασε ο Νικολά Σαρκοζί να υιοθετηθούν οι θέσεις του ως «συλλογικό πρόγραμμα» του κόμματος στις προεδρικές εκλογές του 2017, μέσω ψηφοφορίας από τη βάση τον Απρίλιο. Διότι αυτό που θέλει να κάνει ουσιαστικά ο Σαρκό, όπως επεσήμανε η «Μοντ», είναι να εξαναγκάσει τους αντιπάλους του να ακολουθήσουν τη δεξιά του γραμμή· και αν δεν το πράξουν, να φανούν σε ασυμφωνία με τις βουλές του σκληρού κομματικού πυρήνα.

Ομως και ο Ζιπέ και ο Λε Μερ και ο Φιγιόν και η Ναταλί Κοσιουσκό-Μοριζέ, που αναμένεται να δηλώσει υποψήφια για το χρίσμα αρχές Μαρτίου, ξεκαθάρισαν πως δεν δεσμεύονται από τις πρωτοβουλίες του επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών. Και πως την κομματική γραμμή όσον αφορά τις προεδρικές εκλογές του 2017 θα την αποφασίσει όποιος κερδίσει τις προκριματικές εκλογές του Νοεμβρίου. Η ενότητα της «οικογένειας» προκρίθηκε βέβαια από όλους τους ομιλητές στο Συμβούλιο. Αλλά οι άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο συγκαλυμμένες επιθέσεις που έγιναν από βήματος δεν διέφυγαν την προσοχή κανενός παρατηρητή, με τον γαλλικό Τύπο να μεταφέρει την εικόνα ενός κόμματος που βράζει. Ο Σαρκοζί δεν δίστασε να αποπάρει ακόμα και τον Ζαν-Πιερ Ραφαρέν, τον πρώην πρωθυπουργό που παίζει κατά παράδοση τον ρόλο του ειρηνοποιού, όταν αυτός επιχείρησε να ηρεμήσει τα πνεύματα.

«Αν κατασπαραχθούμε στον πρώτο γύρο, πώς θα φτάσουμε στον τέταρτο; Ας φροντίσουμε να μη γίνουν οι προκριματικές εκλογές μια διαδικασία αποκλεισμού» δήλωσε ο Ραφαρέν, συνδέοντας τους δύο γύρους των προκριματικών εκλογών με τους δύο γύρους των προεδρικών εκλογών. «Κατάλαβα ναι, το είχα συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν τέσσερις γύροι» τον ειρωνεύτηκε ο Σαρκοζί. Αυτό δεν εμπόδισε βέβαια τον Ραφαρέν να ανακοινώσει λίγο αργότερα επισήμως πως στηρίζει τον Σαρκοζί ως υποψήφιο της Δεξιάς για την προεδρία το 2017. Αλλά οι Γάλλοι διαφωνούν: μία ακόμα δημοσκόπηση, της BVA αυτή τη φορά, έδειξε πως μεταξύ των ψηφοφόρων της Δεξιάς μόλις ένα 20% θεωρεί τον Σαρκοζί ως τον καλύτερο υποψήφιο –και ένα 48% «ψηφίζει» Ζιπέ.

Τελευταία Νέα