Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας – πού οι παλιοί καιροί! – κορυφώνονται οι προσυνεδριακές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ, που θα οδηγήσουν στο τέλος της επόμενης εβδομάδας στο Συνέδριο του κόμματος και τη μεθεπόμενη Κυριακή στην εκλογή νέου προέδρου. Το μικρότερο σε ποσοστά κόμμα της παρούσας Βουλής, που κυβέρνησε την χώρα – και την άλλαξε εντυπωσιακά και αποφασιστικά – για περισσότερο από είκοσι χρόνια, πήρε τη γενναία απόφαση να υπερβεί τις αναστολές που εκ των πραγμάτων δημιουργεί η παρατεινόμενη αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας και προχώρησε σε αυτή την κορυφαία, για κάθε παράταξη, διαδικασία.

Ενα Συνέδριο είναι πάντα εξαιρετικό ως γεγονός. Για το ΠΑΣΟΚ είναι ακόμη περισσότερο. Γιατί έρχεται σε μια κρίσιμη καμπή για την πορεία του, το βρίσκει καθημαγμένο από τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις και ουσιαστικά αποτελεί την τελευταία του ευκαιρία να ανασυγκροτηθεί, να ανασυνταχθεί και να απευθυνθεί στην κοινωνία με νέους όρους.

Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει. Δεν γνωρίζω καν αν αυτό που προβάλλεται από την μία ή την άλλη πλευρά ως κυρίαρχη άποψη είναι το σωστό: γνωρίζω όμως ότι αποτελεί αναγκαία και ικανή συνθήκη για το όποιο μέλλον του χώρου το Συνέδριο να στεφθεί από επιτυχία. Από αυτήν θα κριθεί, πιστεύω, και η επιτυχής μετάβαση στην καινούργια ηγεσία, αυτήν δηλαδή που θα διαδεχθεί εκείνη του Βαγγέλη Βενιζέλου. Ακούω πως συγκρούονται απόψεις, σύμφωνα με τις οποίες άλλοι επιδιώκουν μια συλλογική μεταβατικού χαρακτήρα ηγεσία η οποία θα εργαστεί για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς και άλλοι μια «καθαρή λύση», δηλαδή εκλογή προέδρου με ταυτόχρονη αλλαγή σελίδας για το άλλοτε κραταιό Κίνημα. Και οι δύο απόψεις έχουν οπαδούς, αλλά και επικριτές. Σε ό,τι με αφορά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι όποια άποψη και να επικρατήσει θα είναι καλύτερη από την ακινησία που επικαλύπτει ολόκληρο τον χώρο της Κεντροαριστεράς σήμερα.

Και θα προσθέσω μόνο το εξής: το σημερινό πολιτικό σκηνικό είναι ανάπηρο· διαθέτει αριστερά στην κυβέρνηση, δεξιά στην αντιπολίτευση, αλλά απουσιάζει παντελώς το Κέντρο, σε όλες τους τις εκφάνσεις, και ιδιαίτερα σε αυτήν της Κεντροαριστεράς. Γι’ αυτό θεωρώ ως όρο επιβίωσης του χώρου και συνολικά της πολιτικής τάξης στην Ελλάδα την επιτυχία του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Αλλιώς δεινά επέρχονται…

Τελευταία Νέα