Εδώ και μία εβδομάδα, η «Μοντ» δεν έχει διευθυντή. Ο υποψήφιος που πρότειναν οι τρεις μέτοχοι –αφού είχαν προηγουμένως απορρίψει τρεις άλλους –ψηφίστηκε μόνο από το 55% των δημοσιογράφων, ενώ το ποσοστό που απαιτείται σύμφωνα με το καταστατικό της εφημερίδας είναι 60%. Την επομένη παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας και ο εκτελών χρέη διευθυντή, οπότε η εφημερίδα βγαίνει πλέον μόνη της. Τα συχνά παράπονα ενός από τους μετόχους, του 84χρονου Πιερ Μπερζέ, για ένα άρθρο που δεν του άρεσε, μια πρόσληψη που δεν ενέκρινε ή τον χειρισμό της υπόθεσης SwissLeaks με τον οποίο διαφωνεί, δεν θα έχουν έτσι αποδέκτη.
Να κάνουμε μια διευκρίνιση: ακόμη και όταν υπήρχε αποδέκτης, δεν άλλαζαν πολλά πράγματα. Οι δημοσιογράφοι εξέφραζαν στο twitter την ενόχλησή τους για την προσπάθεια παρέμβασης του Μπερζέ, ένας άλλος μέτοχος, ο Ξαβιέ Νιελ, απαντούσε ότι ο Μπερζέ εκνευρίζεται εύκολα επειδή γέρασε και ο τελευταίος συνέχιζε να βάζει χρήματα επειδή πίστευε στην ανεξαρτησία του Τύπου. Το ίδιο γίνεται και τώρα. Και κανείς από την κυβέρνηση δεν τολμά να ανοίξει βεντέτα με έναν δημοσιογράφο επειδή του άσκησε κριτική. Η διάκριση μεταξύ των εξουσιών, όπως και μεταξύ μετόχων και εργαζομένων, είναι σαφής.
Αυτά συμβαίνουν εις Παρισίους. Εδώ, πάλι, ένας υπουργός, ο επί της Παιδείας, συντάσσει non paper για να απαντήσει στην άποψη ενός δημοσιογράφου για το πρόσωπό του. Ενας άλλος υπουργός, ο επί της Οικονομίας, αφού τα έχει βάλει με διάφορους γνωστούς ξένους δημοσιογράφους, κατηγορεί τώρα και τους έλληνες συναδέλφους τους ότι έβγαλαν από το κεφάλι τους όσα συνέβησαν στο Eurogroup, διευκρινίζοντας ότι έχει καταγράψει ο ίδιος τη συνεδρίαση. Μια κυβερνητική βουλευτής χαρακτηρίζει τους δημοσιογράφους «ελεγχόμενους». Κι εμείς, για να δείξουμε πόσο σοβαρά παίρνουμε το έργο της ενημέρωσης, πραγματοποιούμε εξάωρη στάση εργασίας με απόφαση του συνδικαλιστικού μας οργάνου επειδή έχουμε γενική συνέλευση.
Η κρίση του Τύπου είναι παγκόσμια και οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων. Η ιδιαιτερότητα της χώρας μας είναι η ελαφρότητα της συζήτησης, ο πρωτογονισμός της σύγκρουσης, η ευκολία της επίρριψης ευθυνών.
