Η διαφαινόμενη αδυναμία εξασφάλισης της προεδρικής πλειοψηφίας στην τελική ψηφοφορία της Δευτέρας βάζει σε κίνηση τις προεκλογικές μηχανές των κομμάτων – αλλά τα θέτει και προ των ευθυνών τους.
Μία πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στη συγκεκριμένη συγκυρία ενέχει πολλούς κινδύνους. Η χώρα δεν έχει εξασφαλίσει τη συμφωνία για την έξοδο από το Μνημόνιο – και η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις κάλπες θα έχει ελάχιστο χρόνο για να διαπραγματευτεί, μέσα στο πλαίσιο της δίμηνης παράτασης του προγράμματος που έχει αποφασιστεί. Από τον Φεβρουάριο, λένε πηγές που ξέρουν, το Δημόσιο «κοκκινίζει» – κι αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστεί ο ψηφισμένος προϋπολογισμός.
Αναμφίβολα, δημιουργείται ένα σκηνικό έντονης πολιτικής αβεβαιότητας – πέρα από τις αυτονόητες αρνητικές συνέπειες στην πραγματική οικονομία, στις επενδύσεις, στα δημόσια έσοδα – ενώ παρουσιάζεται και κίνδυνος πίεσης στα αποθέματα των τραπεζών.
Από ορισμένες πλευρές έχει φτάσει να θεωρείται «πολιτικό όπλο» η καλλιέργεια φοβικών συνδρόμων για τις καταθέσεις και τη ρευστότητα. Είτε για να «χρεωθεί» μία τέτοια κατάσταση η αξιωματική αντιπολίτευση, είτε, στην ανεστραμμένη λογική του μπούμερανγκ, για να θεωρηθεί ότι την προβοκάρει η παρούσα κυβέρνηση.
Πρόκειται για πολύ επικίνδυνο παιχνίδι , που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα πολλά χρόνια πίσω μέσα σε λίγες ημέρες. Ανεξαρτήτως του πολιτικού σχεδίου κάθε κόμματος, οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν επιτρέπεται να εξανεμιστούν από τη μία στιγμή στην άλλη.
Γι΄ αυτό και δεν πρέπει να επιχειρηθεί από καμία πλευρά η καλλιέργεια κλίματος φόβου στους πολίτες. Οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να αλληλοδεσμευθούν προκαταβολικά ότι δεν θα προσχωρήσουν στη λογική τέτοιων «τρομο-οικονομικών» μεθόδων – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον δημόσιο λόγο των στελεχών τους κατά την προεκλογική περίοδο.
Η ελάχιστη εθνική συνεννόηση δεν επιτεύχθηκε ενόψει της προεδρικής εκλογής – και αυτό θα έχει συνέπειες ούτως ή άλλως. Ας συνεννοηθούν τουλάχιστον ενόψει εκλογών – ώστε να μη διαλύσουν τη χώρα!
