Η Εθνική Ελλάδας ζεσταινόταν για να δώσει τη μάχη της απέναντι στην Κόστα Ρίκα, αλλά η «Εθνική» του τραγουδιού ετοιμαζόταν χορέψει και να υμνήσει ξανά τη δίψα για ζωή, για έρωτα, για ελευθερία. Ο,τι συνοψίζει ο «Ζορμπάς», το έργο του Μίκη Θεοδωράκη με τα βήματα που του έδωσε ο Λόρκα Μασίν.

Τα πάντα ήταν στη θέση τους: ο κόσμος είχε γεμίσει το κεντρικό πέταλο του Σταδίου, οι μουσικοί όρθιοι περίμεναν την τελευταία ειδοποίηση για να αρχίσουν και οι χορευτές στο πίσω μέρος της σκηνής συνομιλούσαν με τον Ρενάτο Τζανέλα, που είχε την καλλιτεχνική επίβλεψη της βραδιάς. Μια αυστηρή ματιά όσον αφορά το αποτέλεσμα ίσως να την ενέτασσε όχι στις πιο πετυχημένες αφού σίγουρα ο αριθμός των θεατών δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες –ποιος θα μπορούσε να φανταστεί τη μουντιαλική λαίλαπα; Γύρω στις εννέα μια μικρή πομπή άρχισε να διασχίζει το Καλλιμάρμαρο. Ανάμεσά τους βρισκόταν ο Μίκης Θεοδωράκης πάνω στο καροτσάκι του, ο οποίος κοιτούσε χαμογελώντας τους νεαρούς σπουδαστές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που επιδίδονταν σε αυτοσχεδιαστικό χορευτικό καλωσόρισμα. Τι να σκεφτόταν άραγε; Η εμφάνισή του ζωντάνεψε την κινητικότητα στις κερκίδες.

«Τι να πω εγώ; Ο “Ζορμπάς” είναι ο “Ζορμπάς”». Αυτή η λιτή δήλωση βγήκε από τα χείλη του μεγάλου μουσικοσυνθέτη αμέσως μόλις κάθησε στην καρέκλα του. Δύσκολα μπορούσες να διακρίνεις λόγια του, αφού στο Καλλιμάρμαρο ο κόσμος δεν σταμάτησε να τον χειροκροτεί και να τον επευφημεί. Στάθηκε για ελάχιστα δευτερόλεπτα όρθιος, γύρισε και άρχισε να χαιρετάει συγκινημένος σαρώνοντας με το βλέμμα του τον χώρο. Η παρουσία του έδωσε ακόμη ένα συμβολισμό σε αυτή τη γιορτή, που στο κέντρο της είχε τον ήρωα του μυθιστορήματος «Bίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη. Δίπλα του η Μαρία Φαραντούρη η οποία θα ανέβαινε αργότερα στην σκηνή ως guest για να τραγουδήσει τη «Μαρίνα».

Η υποδοχή του κοινού; Δεδομένη εδώ και χρόνια. Η Αφροδίτη Βασκοπούλου ήρθε από τη Θεσσαλονίκη με τη 18χρονη κόρη της Δανάη για να παρακολουθήσουν την παράσταση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Είδαν πριν από λίγες ημέρες στο Κανάλι της Βουλής μια παλαιότερη παράσταση του «Ζορμπά» και χωρίς να το σκεφτούν δεύτερη φορά αποφάσισαν να κατέβουν στην Αθήνα. «Εχει ιδιαίτερη σημασία αυτούς τους περίεργους καιρούς ένα έργο που υπενθυμίζει αξίες για τις οποίες δύσκολα μιλάμε πια. Περικλείει την τόλμη, το θάρρος και την ανθρώπινη μεγαλοσύνη. Είναι ένας ύμνος στη ζωή και την ελπίδα, κάτι που το χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Και όχι, αυτό δεν είναι φολκλόρ».

Τελευταία Νέα