Οταν η Μαρία κατέβηκε από το αυτοκίνητο είδε τον αγαπημένο της να την περιμένει. Αντάλλαξαν βλέμματα και για κάποια λεπτά υπήρχαν μόνο αυτοί μπροστά στα σκαλιά της εκκλησίας, στη Νέα Σμύρνη. Είναι η στιγμή που δεν θα ξεχάσουν ποτέ.

«Είμαι σίγουρη ότι η σχέση μας είναι καρμική. Κάθε φορά που σκέφτομαι την ιστορία μας ή τη διηγούμαι σε κάποιον τρίτο βεβαιώνομαι όλο και περισσότερο γι’ αυτό. Είναι πολλές οι συμπτώσεις ή οι συγκυρίες που μας έφεραν κοντά» λέει η 32χρονη ιδιωτική υπάλληλος. Η σχέση τους ξεκίνησε όταν ήταν φοιτητές, αλλά ήταν σύντομη. Χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια για να συναντηθούν ξανά και να πειστούν ότι ο έρωτάς τους δεν είχε σβήσει.

Η Μαρία και ο Παύλος γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και σπούδασαν στην Αθήνα. Η πρώτη τους συνάντηση έγινε στη Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας. «Στην αρχή κάναμε παρέα ως φίλοι, γίναμε ζευγάρι για περίπου έναν μήνα και μετά χωρίσαμε. Κρατήσαμε όμως πολύ καλή σχέση και επικοινωνούσαμε αραιά και πού» εξηγεί η Μαρία. Συναντήθηκαν ξανά στην ορκωμοσία τους, το 2009, και άρχισαν πάλι να βγαίνουν, ως φίλοι μόνο. Δεν ήταν έτοιμοι για κάτι περισσότερο, αφού και οι δύο μόλις είχαν χωρίσει έπειτα από πολύχρονες σχέσεις.

Παραδέχονται όμως ότι όλα αυτά τα χρόνια ποτέ δεν έπαψαν να σκέφτονται ο ένας τον άλλον. Το ομολόγησαν όταν αποφάσισαν να βρεθούν, ένα χειμωνιάτικο μεσημέρι του 2011, στον Φλοίσβο. «Αποφάσισα να του ζητήσω ραντεβού έπειτα από πολλή σκέψη» παραδέχεται η Μαρία. Η δουλειά του Παύλου είναι πολύ απαιτητική –εργάζεται σε μια εταιρεία που ειδικεύεται σε υπηρεσίες Υγείας –και αναγκάζεται να ταξιδεύει εκτός Αθηνών πολύ συχνά. Εκείνη την εποχή μάλιστα είχε χάσει τον πατέρα του και περνούσε πολύ δύσκολες στιγμές. Ομως όταν συναντήθηκαν της είπε ότι ήρθε στη ζωή του για να την ομορφύνει.

Οσο περνούσε ο καιρός βεβαιώνονταν όλο και περισσότερο πως ήταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. Ενα βράδυ, ενώ κάθονταν στο καναπέ και παρακολουθούσαν τηλεόραση, ο Παύλος έβγαλε ένα ματσάκι με μετρητές δαχτυλιδιών και άρχισε να τους δοκιμάζει στα δάχτυλά της. Δεν χρειάστηκε να πουν περισσότερα. Λίγους μήνες αργότερα όρισαν την ημερομηνία του γάμου τους και ξεκίνησαν την προετοιμασία.

Τίποτα δεν τους δυσκόλεψε, αφού ήξεραν και οι δύο τι ήθελαν να φορέσουν, πώς θα ήταν στολισμένη η εκκλησία και με ποιους θα μοιράζονταν τις ευτυχισμένες στιγμές τους. «Ζοριστήκαμε μόνο να βρούμε ημερομηνία στην εκκλησία που θέλαμε να παντρευτούμε» λέει η Μαρία. Κουμπάρος τους ήταν ο Δημήτρης, κολλητός φίλος του Παύλου, ο οποίος δεν έλειψε λεπτό από τις προετοιμασίες του γάμου. Θυμάται όμως, και γελάει, ότι την ημέρα της τελετής ο αγαπημένος της είχε πάει στην εκκλησία μία ώρα νωρίτερα. «Ο ανθοπώλης στόλιζε ακόμη τον χώρο και όταν τον είδε του είπε: “Τι θες εσύ εδώ από τώρα;”».