Θα μπορούσε να ήταν ένα οικογενειακό Σαββατοκύριακο αυτό που πέρασε για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Μια μικρή ανάσα, λίγο μετά την επίσκεψη σε Ντράγκι, λίγο πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος το προσεχές Σαββατοκύριακο. Και υπό μία έννοια ήταν: τα στελέχη που συγκεντρώθηκαν –εκτός Κουμουνδούρου –το πρωί του Σαββάτου με αφορμή ένα κείμενο κριτικής αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος ανήκουν στον σκληρό πυρήνα των λεγόμενων προεδρικών και της ομάδας Ανάσα που επίσης προσμετράται στην πλειοψηφία.

Η συνεδρίαση η οποία πραγματοποιήθηκε σε χαμηλούς τόνους, κράτησε αρκετές ώρες και έγινε περίπου σε συνθήκες μυστικότητας: ουδείς από τους παρευρισκομένους έδειξε διάθεση για πολιτική αντιπαράθεση, παρότι οι ενστάσεις που διατυπώθηκαν ήταν αρκετές. Παρόντες, εκτός από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, ήταν κορυφαία στελέχη της απόλυτης εμπιστοσύνης του, όπως ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Νίκος Βούτσης, ο συντονιστής των ΕΚΚΕ Αλέκος Φλαμπουράρης και ο πανταχού παρών διευθυντής του Γραφείου του Νίκος Παππάς.

Ποιοι έλειπαν; Από την «οικογενειακή» συνάντηση της πλειοψηφίας έλειπαν οι πασοκογενείς της σοσιαλιστικής τάσης, η ομάδα του Ρούντι Ρινάλντι και η Πλατφόρμα 2010 (Παπαδημούλης, Μπαλάφας, Δούρου, Στάικος). Με κομματικούς όρους, στην «οικογενειακή» σύναξη του Σαββάτου παρόντα ήταν τα μέλη της περίφημης Αραρέν –δηλαδή της πιο αριστερής πτέρυγας της Αριστερής Ενότητας που είναι η σκληρή ομάδα στήριξης της ηγεσίας –και της ομάδας Ανάσα –πρώην ΑΚΟΑ και Ρόζα.

ΚΡΙΤΙΚΗ. Αιτία της συνάντησης, ένα κείμενο με 53 υπογραφές βουλευτών και στελεχών της Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής, το οποίο πρόκειται, όπως όλα δείχνουν, να κατατεθεί ως κείμενο συμβολής στην επικείμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.

Ενα κείμενο «απολύτως καλοπροαίρετης και ειλικρινούς κριτικής», το οποίο προέρχεται από τα σπλάγχνα της πλειοψηφίας, όμως ήταν αρκετό για να ταράξει τα ήρεμα νερά της ηγετικής ομάδας τις τελευταίες ημέρες και ήταν η αιτία αναβολής της συνεδρίασης της ΚΕ το Σαββατοκύριακο που πέρασε.
Στο κείμενο αυτό, εκτός από τα διθυραμβικά σχόλια για την εκλογική πρωτιά του κόμματος στις ευρωεκλογές, υπάρχει μια σειρά επισημάνσεων που αφορούν τόσο την τακτική και στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα στη διεύρυνσή του όσο και την οργάνωση και λειτουργία του στον τρόπο λήψεως κρίσιμων αποφάσεων.

Σχετικά με την πολιτική διεύρυνση του κόμματος και τις πολιτικές συμμαχίες του, οι ανησυχίες, τις οποίες προσπάθησε να κατευνάσει ο Αλέξης Τσίπρας, αφορούν την ίδια την τακτική που πρέπει να ακολουθήσει το επόμενο διάστημα προκειμένου να αθροίσει τους 121 βουλευτές που θα μπλοκάρουν τη δυνατότητα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι αντιδράσεις στο διαφαινόμενο φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με τη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών αλλά και της ΔΗΜΑΡ και του ΠαΣοΚ φαίνεται πως είναι αρκετά έντονες και στους κόλπους της πλειοψηφίας.

ΟΙ ΟΡΟΙ. Οπως γίνεται αντιληπτό από το κείμενο συμβολής των 53, η τακτική αυτή προσπάθεια δεν πρέπει να γίνει με όρους που θα αλλοιώνουν τη ριζοσπαστική φυσιογνωμία του κόμματος ούτε να δοθεί η εντύπωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει σε παζάρι με βουλευτές και στελέχη άλλων κομμάτων για να πετύχει τον στόχο του.
Αντιθέτως, υπογραμμίζεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να συζητήσει με όρους πολιτικής ηγεμονίας και οι δυνάμεις άλλων πολιτικών χώρων να συνειδητοποιήσουν πως η προεδρική εκλογή μπορεί να είναι η αφετηρία δημιουργίας ενός μετώπου, όχι ευκαιριακού, αλλά που θα οδηγήσει, στη συνέχεια, στη διαμόρφωση μιας αυτοδύναμης πρότασης διακυβέρνησης της Αριστεράς.

Από τη συζήτηση αυτή δεν λείπουν και οι ψυχολογικού τύπου παράγοντες κι όχι μόνο οι πολιτικοί. Για παράδειγμα, όπως λέει μέλος της ΚΕ εκ των 53, «μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά η αλλεργία που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ για τους δημαρίτες, που δείχνουν να θέλουν να έρθουν πίσω, είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι για άγνωστα σε εμάς πρόσωπα που προέρχονται από το ΠαΣοΚ».