«Οι αρχαιότητες πρέπει να επιστρέφουν στον τόπο όπου γεννήθηκαν». Αυτό είναι το αξίωμα που υιοθετεί το υπουργείο Πολιτισμού στην Ελλάδα και το εφαρμόζει στις περισσότερες των περιπτώσεων, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του αν οι αρχαιότητες που επαναπατρίζονται θα βρίσκουν τη θέση τους σε μουσεία με μεγάλη ή μικρή επισκεψιμότητα. Ετσι, για παράδειγμα, η αρχαϊκή κόρη από τη Νάξο, η οποία επεστράφη στην Ελλάδα το 2006 από το Μουσείο Γκέτι, βρίσκεται στην αίθουσα 13 του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, όπως εξηγεί ο αναπληρωτής διευθυντής του ΕΑΜ Γεώργιος Κακαβάς. Η ενεπίγραφη στήλη από το Θορικό, ωστόσο, η οποία φέρει πληροφορίες για τις θυσίες και τις γιορτές στην περιοχή –επεστράφη από το ίδιο μουσείο το 2011 -, έχει βρει τη θέση της στο εξαιρετικά χαμηλής επισκεψιμότητας Επιγραφικό Μουσείο, ενώ το επιτύμβιο ανάγλυφο του 5ου αι. π.Χ. (φωτογραφία) που επαναπατρίστηκε μαζί με τη στήλη του Θορικού «συνάντησε» το άλλο του μισό στο Μουσείο Κανελλοπούλου, στην Πλάκα, όπου εκτίθεται σε περίοπτη θέση. Οσο για τη βοιωτική στήλη του 4ου αι. π.Χ., που επεστράφη το 2006 και φέρει το όνομα του πολεμιστή Αθανία, προβλέπεται να εκτεθεί στο υπό ανακαίνιση Μουσείο Θηβών.