Οφείλω να ομολογήσω εξ αρχής ότι παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα στην Ιταλία, ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις –ήτοι την αποχώρηση του Ενρίκο Λέτα και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ματέο Ρέντσι. Μετά δε τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης αποφάσισα να παρακολουθώ ακόμη στενότερα τις εξελίξεις στην Ιταλία και ειδικά τον τομέα των μεταρρυθμίσεων, τις οποίες ανέλαβε να υλοποιήσει η κυρία Ελενα Μπόσκι, 33 ετών, εκ Φλωρεντίας ορμώμενη. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που θες δεν θες, ακούγοντάς τη –και κυρίως βλέποντάς τη –δύσκολα θα αντισταθείς στον πειρασμό να αναφωνήσεις «μεταρρυθμίστε με και μένα, σας εκλιπαρώ». Ενώ εδώ, με τον Κυριάκο στο αρμόδιο υπουργείο, το μόνο που σκέφτεσαι είναι… «αντίσταση κι αγώνας»!

Ευκαιρίας δοθείσης, να επαναλάβω αυτό που και προ ημερών είχα γράψει: εκείνοι που κόπτονται τόσο για την Κεντροαριστερά και τον ιστορικό ρόλο που καλείται να παίξει ως παράταξη στη χώρα, ανάμεσα στον δεξιό και τον αριστερό λαϊκισμό, ας παραδειγματιστούν από τα όσα έγιναν στην Ιταλία. Ο Ρέντσι δείχνει τον δρόμο –και αποτελεί ΤΟ παράδειγμα…

Ποιος (μπορεί και) κλείνει τα μάτια και δεν το βλέπει;

Ολίγον μάχη δεν υπάρχει

Μέχρι να αποσαφηνιστεί αυτό το κρίσιμο ερώτημα που προβάλλω ακριβώς από πάνω, συγκλονισμένος από τις συνταρακτικές εξελίξεις στην Ελιά που σηματοδότησε η αποχώρηση των «58 όλοι κι όλοι», τηλεφώνησα σε φίλους και γνωστούς που μετείχαν στο εγχείρημα, προκειμένου να ενημερωθώ για το «τι κάνουμε».

Ρώτησα τον Νίκο Μπίστη, ας πούμε.

Συνεχίζουμε, μου είπε. Δίνουμε τη μάχη, όπως είχαμε αποφασίσει, με όλες μας τις δυνάμεις, και όποιος θέλει ας ακολουθήσει.

-Και με υποψήφιους στις ευρωεκλογές;

-Ε, ναι και με υποψήφιους. Ολίγον μάχη δεν υπάρχει. Ελπίζω ότι κάποιοι, μέχρι τη συνδιάσκεψη της επόμενης εβδομάδας θα το ξανασκεφτούν.

Δίκιο έχει. Τι θα πει «ολίγον μάχη», σαν «ολίγον έγκυος» ακούγεται…

Τη ρεβάνς ποιος θα την πρωτοπάρει;

Αλλος, που συμφωνεί με τις απόψεις Μπίστη, αλλά με παρακάλεσε να διατηρήσω την ανωνυμία του, εστίασε όλο το πρόβλημα της μη συνύπαρξης των 58 κάτω από την Ελιά στους «καθηγητάδες» του εγχειρήματος και ειδικά στον Γιάννη Βούλγαρη.

Αν τον άκουγες στις συσκέψεις που κάναμε, θα καταλάβαινες ότι το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να πάρει τη ρεβάνς της Ανανεωτικής Αριστεράς από το ΠαΣοΚ της δεκαετίας του ’80 και του ’90.

-Μα ποιος θα πρωτοπάρει αυτή τη ρεβάνς; Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ ή ο Βούλγαρης; ξαναρώτησα.

-Δεν ξέρω ποιος θα την πρωτοπάρει, ξέρω μόνο ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που μερικοί από εμάς, που είτε είχαμε χαλαρούς δεσμούς με το ΠαΣοΚ είτε και τους είχαμε διακόψει από καιρό, νιώθαμε δυσφορία με αυτόν τον διάχυτο αντιπασοκισμό…

Εγώ δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο, σκέφτομαι τον μακαρίτη τον Ανδρέα τι γέλια θα ρίχνει εκεί που βρίσκεται με όλα τούτα τα καταπληκτικά που έμελλε να συμβούν στην παράταξη που ίδρυσε…

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο

Στο μεταξύ στο Ευρωκοινοβούλιο οι αντιμνημονιακές δυνάμεις της Ευρώπης (αυτές ντε που περιμένουν πώς και πώς το σήμα από το αριστερό αγόρι Αλέξη να ξεσηκώσουν τις μάζες) αισθάνθηκαν χθες μια ζάλη, μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος της επιτροπής που ασχολήθηκε με τα έργα και τις ημέρες της τρόικας στον Νότο γενικά και στην Ελλάδα ειδικότερα. Διότι το πόρισμα είναι τόσο ισορροπημένο και τόσο «μια στο καρφί και μια στο πέταλο», που αναδεικνύει την τρόικα ως το αναγκαίο καλύτερο δυνατό… κακό για την Ελλάδα, εκείνη την περίοδο.

Αποτέλεσμα; Η έκθεση υπερψηφίστηκε από καμιά 30αριά ευρωβουλευτές, και καταψηφίστηκε από περίπου δέκα, εκ των οποίων δυο δικοί μας: από τη Ρόδη Κράτσα της ΝΔ στην οποία δεν άρεσαν καθόλου οι αναφορές στη συντονισμένη απάτη με τα στατιστικά στοιχεία της καραμανλικής διακυβέρνησης, και από τον Νίκο Χουντή του ΣΥΡΙΖΑ που ήθελε σκληρή καταδίκη της τρόικας (τζάμπα πήγαν τα τραπεζώματα και οι «υποσχέσεις» του προέδρου Αλέξη στον γαλλοβιετναμέζο ευρωβουλευτή Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ, μου φαίνεται…).

Η Αννυ Ποδηματά απείχε διότι διαφώνησε με τις διατυπώσεις για την Ελλάδα, πράγμα λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι η έκθεση μας περνάει γενεές δεκατέσσερις. Σε κάθε περίπτωση, ένα έχω να πω: πολύ κακό για το τίποτε…

Προς τι οι πανηγυρισμοί;

Το ίδιο θα επισημάνω και για τους πανηγυρισμούς που ακούω από πλευράς κυβέρνησης για τη μείωση της τιμής του φυσικού αερίου κατά 15%, από την προμηθεύτρια ρωσική εταιρεία Gazprom, με αναδρομική ισχύ ολίγων μηνών. Δεν καταλαβαίνω προς τι αυτοί οι πανηγυρισμοί, όταν είναι γνωστό –και παραδεκτό διεθνώς –ότι η «πτωχή πλην τίμια Ελλάς» πληρώνει το φυσικό αέριο έως και 35% ακριβότερα απ’ ό,τι ας πούμε, η Γερμανία. Αρα για ποιο πράγμα πανηγυρίζουμε; Οτι τους πιάσαμε κορόιδο και θα μας πωλούν το φυσικό αέριο πλέον μόνο (!) κατά 20% ακριβότερα; Εκτός πια και αν υπάρχει κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε πίσω από όλο αυτό: το 20% ακριβότερα να μην καταλήγει όλο στην Gazprom αλλά να περιλαμβάνει ας πούμε, και το «κατιτίς» όποιου την έφερε στην Ελλάδα. Ε;

Κουμουτσάκος εναντίον Σγουρού

Η είδηση είναι της τελευταίας ώρας, και τη μεταφέρω, με αυτήν τη μοναδική επιφύλαξη: ότι είναι της τελευταίας ώρας και ως εκ τούτου όχι απολύτως και πλήρως διασταυρωμένη. Λοιπόν έπειτα από πολυήμερη αναζήτηση, και ύστερα από διάφορα «θέλω, δεν θέλω» και «δώστε μου χρόνο να το σκεφτώ λιγάκι»… διαφόρων, η Συγγρού καταλήγει ποιον θα κατεβάσει για την Περιφέρεια Αττικής:

Πρόκειται για τον έως τώρα ευρωβουλευτή Γιώργο Κουμουτσάκο ο οποίος έχει καλό βιογραφικό, «τα λέει», έχει άνεση στον τηλεοπτικό φακό και στον δημόσιο λόγο (έχει διατελέσει επί 5 χρόνια εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών) και κρίθηκε οτι μπορεί να σταθεί στη μάχη των εκλογών.

Σήμερα πρόκειται να πραγματοποιηθεί σύσκεψη υπό τον πρόεδρο Αντώνη, που αναμενόταν να επιστρέψει αργά το βράδυ από το Στρασβούργο, προκειμένου να οριστικοποιηθεί η επιλογή (αρκεί φυσικά να δεχτεί τον ρόλο ο ενδιαφερόμενος…).

Θα πω μόνο ότι μετά τις παλινδρομήσεις του δημάρχου Περιστερίου Ανδρέα Παχατουρίδη (ανήκει στην κατηγορία «δώστε μου χρόνο να το σκεφτώ λιγάκι»), η Νέα Δημοκρατία εξέτασε σοβαρά το ενδεχόμενο να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Γιάννη Σγουρού. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι λίγο πριν μάθω για τον Κουμουτσάκο, μου είχε τηλεφωνήσει δήμαρχος μέλος του… κινήματος «δήμαρχοι υπέρ Σγουρού» για να με ενημερώσει ότι «τα καταφέραμε, η ΝΔ θα στηρίξει τον Σγουρό»!

Τώρα να δω τι θα κάνουν οι… κινηματίες δήμαρχοι…