ΜΕ αναφορά στους αγώνες στίβου, τι κούρσα είναι η διεκδίκηση του Δήμου Αθηναίων; Μαραθώνιος σίγουρα δεν είναι. Οπως δεν είναι, βέβαια, και σπριντ. Είναι κάτι ανάμεσα σε πέντε χιλιόμετρα και τρία χιλιόμετρα στιπλ –ξέρετε, η κούρσα με τα εμπόδια και το σκάμμα με το νερό. Αρκετά μεγάλη για να θέλει πνευμόνια και στρατηγική, αλλά και αρκετά μικρή ώστε οι λαθεμένες επιλογές να κοστίζουν τον αγώνα.

ΣΤΟΥΣ δρόμους ημιαντοχής ή αντοχής ο νικητής άλλοτε ξεχωρίζει αμέσως και άλλοτε όχι, αφού καμιά φορά απλώς κρύβεται στο γκρουπ των πρωτοπόρων μέχρι να κρίνει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξεπεταχτεί. Υπάρχει επίσης ένας τύπος αθλητή που είναι γνωστός ως «λαγός». Φεύγει μπροστά και τραβάει το γκρουπ των πρωτοπόρων, συνήθως με στόχο να βελτιωθεί ο χρόνος του τερματισμού και να υπάρξει ρεκόρ. Ο ίδιος όμως δεν αντέχει αυτόν τον ρυθμό και αναπόφευκτα μένει πίσω κάποια στιγμή για να συνεχίσουν οι άλλοι.

ΣΤΑ τρία χιλιόμετρα στιπλ, που είναι η κούρσα για τον Δήμο Αθηναίων, ο πρώτος «λαγός» εγκατέλειψε. Είναι ο Γιώργος Αμυράς. Είχε πάει σχετικά καλά το 2010. Το 2014 ξανακατέβηκε, εν μέρει για να δώσει ένα στίγμα, εν μέρει για να δώσει έναν ρυθμό υπέρ των εναλλακτικών υποψηφιοτήτων. Διότι κομματικός δεν είναι. Ούτε καν αυτοδιοικητικός είναι –με τη κλασική έννοια του δημαρχοαντιδημαρχοδημοτικού συμβούλου καριέρας, πόσω μάλλον του βλαχοδήμαρχου. Η υποψηφιότητά του προερχόταν από την Κοινωνία Πολιτών διαμεσολαβημένη από την ενεργή κοινότητα του Διαδικτύου –facebook και τα συναφή. Αυτό το μήνυμα έδωσε πριν από τέσσερα χρόνια κι αυτό το μήνυμα προσπάθησε να δώσει και τώρα. Μαζί με ένα κλίμα εναντίον των πολιτικάντηδων.

Η κάθοδος Αμυρά είχε ανησυχήσει το επιτελείο Καμίνη. Φοβούνταν –όχι άδικα –τη διαρροή μη κομματικοποιημένων ψηφοφόρων που ήθελαν κάτι πιο εναλλακτικό από τον νυν δήμαρχο που, όπως και να γίνει, είναι καθηγητής Πανεπιστημίου, πρώην Συνήγορος του Πολίτη –τα γνωστά. Αλλά ο Αμυράς μπήκε, τράβηξε την κούρσα και βγήκε με ένα μήνυμα στο facebook που καρφώνει λίγο τον Καμίνη στο τέλος, αλλά επιμένει σε «σφηνάκια Αθηνών», δηλαδή σε απλές προτάσεις για την –συχνά δύσκολη –καθημερινότητα της πρωτεύουσας. Παρ’ όλα αυτά, η υποψηφιότητά του έβαλε ρυθμό, ή μάλλον επιβεβαίωσε ότι οι εκλογές στην Αθήνα δεν είναι καλλιστεία πολιτικών ή κομμάτων.

Ο επόμενος που πιέζεται τώρα είναι ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, ο οποίος κατέβηκε ακόμη πιο εναλλακτικά και προσπάθησε να τρέξει ακόμη πιο γρήγορα. Οι ερασιτεχνικές καμπάνιες όμως δεν είναι εύκολη υπόθεση ή, τέλος πάντων, δεν αρκεί η μουσική υπόκρουση. Αυτή κατηγορείται ότι πρόσθεσε ο Βαλλιανάτος σε παλαιότερο σποτάκι τουριστικής προβολής της πρωτεύουσας –από το 2008 –που το «δανείστηκε» αυτούσιο. Ο Βαλλιανάτος συνεχίζει μια καμπάνια που επικεντρώνεται στην προσπάθεια να σοκάρει. Δύσκολα όμως θα παρακολουθήσει τον ρυθμό της κούρσας όταν αυτή θα ανάψει.

ΟΙ αθλητές που λαχανιάζουν είναι λογικό αποτέλεσμα μιας κούρσας για τον δήμο που ποτέ δεν μετρούσε τόσους πολλούς αγωνιζόμενους. Μένει, ας πούμε, να δούμε πότε και πώς θα γίνει το ξεκαθάρισμα στο άκρο δεξιό μέρος του φάσματος, με τον Κασιδιάρη να έχει δικαστικές περιπέτειες –όπως και όλοι πλέον οι χρυσαυγίτες –και τον Καπερνάρο να προσπαθεί να φανεί. Αντιθέτως, έτσι όπως πάει η κούρσα, το ποιος θα ξεχωρίσει από το τρίο Σακελλαρίδη, Σπηλιωτόπουλου, Κακλαμάνη θα φανεί στις αρχές Μαΐου. Η κούρσα έχει δρόμο, ιδίως αν ο Καμίνης κρατήσει το τέμπο.