Ενα βήμα μπροστά οι 58 που οργανώνουν τη συζήτηση με το ΠαΣοΚ για το ευρωψηφοδέλτιο. Ενα βήμα πίσω ο Ανδρέας Παπαδόπουλος προς τη ΔΗΜΑΡ και δύο βήματα πίσω ο Γρηγόρης Ψαριανός που πάει για ευρωβουλευτής της Αγίου Κωνσταντίνου. Τελικά, η σταυροδοσία για τις ευρωεκλογές του Μαΐου είχε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην Κεντροαριστερά και μάλιστα στην αριστερότερη πλευρά της, που φαίνεται να αποτελεί το μαλακό υπογάστριο του πολιτικού συστήματος αυτή τη στιγμή.

Ασχέτως του τι γράφει ο Μπίστης για τον Παπαδόπουλο στο facebook, όλα αυτά δεν είναι χωρίς συνέπειες. Εκεί που ο Φώτης Κουβέλης πήγε να χάσει τον έλεγχο προσώπων και καταστάσεων στο κόμμα του, τώρα δείχνει να τον ανακτά εν μέρει. Ας πούμε, αν ο Ψαριανός κατέβει ευρωβουλευτής φεύγει με τα ισχύοντα από βουλευτής. Είναι λίγο ρηξικέλευθο και παράξενο εγχείρημα: το πηγαινέλα στους 58 δεν έχει κάπως «παγώσει» τη σχέση του με την εναπομείνασα βάση της ΔΗΜΑΡ; Ο Παπαδόπουλος φαίνεται πιο προσεκτικός προς το παρόν. Αλλά φαίνεται επίσης ότι έτσι όπως διαμορφώθηκε τελικά το τοπίο δεν υπήρχε ζωτικός πολιτικός χώρος, αφού έπρεπε να επιλέξει κανείς ουσιαστικά μεταξύ ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ. Η συζήτηση για υβριδικό κεντροαριστερό σχήμα ανάμεσά τους, που να λειτουργούσε ως απορροφητήρας ενός προοδευτικού κόσμου που ψάχνεται, ατόνησε απότομα.

Μια αίσθηση επαναβεβαίωσης ότι τον πρώτο λόγο στους χειρισμούς έχει η ηγεσία θα είχαν, όπως στη ΔΗΜΑΡ, και στο ΠαΣοΚ αν μπορούσαν να βρουν τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών απουσιάζει για δουλειά –ή μάλλον για τις ανάγκες της προεδρίας της ΕΕ. Μια στις Βρυξέλλες και μια στα Βαλκάνια. Η συνεννόηση γίνεται μέσω e-mail σε πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο, το ΠαΣοΚ μιλάει πλέον για δύο έδρες στις ευρωεκλογές και συζητάει όλες τις εκδοχές για ένα ευρωψηφοδέλτιο σαράντα και βάλε ατόμων που μπορεί να τους βολέψει πλέον όλους. Τη Φώφη αν θέλει, εν ενεργεία ευρωβουλευτές αν θέλουν, πρόσωπα από τους 58 και την Κοινωνία Πολιτών, βουλευτές που μπορεί να θέλουν να πάρουν το ρίσκο αισθανόμενοι ότι δεν θα βγουν την επόμενη φορά. Δηλαδή όλοι οι καλοί χωράνε. Και όσοι δεν θέλουν –η περίπτωση Κοππά –«στο καλό», κατά τη διατύπωση Καρύδη, ή μάλλον στη ΔΗΜΑΡ. Πάντως, περισσότεροι είναι αυτοί που θέλουν να μπουν στο ευρωψηφοδέλτιο της Χαριλάου Τρικούπη –μεταξύ των οποίων τουλάχιστον ένας πρώην υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου που την υπόθεσή του στηρίζει ένας πρώην γραμματέας του ΠαΣοΚ που είναι συντοπίτης του στην Πελοπόννησο.

Καλά στέκονται οι υποψήφιοι που στηρίζει το ΠαΣοΚ σε δήμους και περιφέρειες και αν δεν ήταν το «κουάκ» Ζαφειρόπουλου –προσώπου ταυτισμένου παλαιότερα με τον Βενιζέλο –στη Δυτική Ελλάδα το ΠαΣοΚ θα έδρεπε τους καρπούς της μάχης του 2010 που, όπως και αυτή του 2002, ήταν από τις πιο καλά δοσμένες για το πράσινο Κίνημα. Ετσι όπως εξελίσσονται, πάντως, τα πράγματα, οι ευρωεκλογές θα δώσουν μια γεύση του συσχετισμού δυνάμεων ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ στην κοινωνία, αφού θα φανεί τίνος η στρατηγική έχει τη μεγαλύτερη απήχηση.