Αναζήτηση
Εκλογές κερδήθηκαν από τέτοιες πρωτότυπες ιδέες. Και άλλες χάθηκαν επίσης από πρωτοτυπίες δικές σου ή των αντιπάλων σου. Υπό την έννοια αυτήν, δεν βρίσκω τίποτε κακό στην πρόταση να τεθεί επικεφαλής των 58 η γνωστή τηλεπερσόνα των πολιτικών ντιμπέιτ Αθηνά Δρέττα, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠαΣοΚ, ασχέτως του αν τώρα δεν θέλει ούτε να το βλέπει ούτε να το ακούει. Επιπροσθέτως είναι γνωστό ότι υπήρξε σφοδρή πολέμιος της σύμπραξης των 58 με το ΠαΣοΚ και ειδικά με τον πρόεδρό του «είμαι μόνος και τα κάνω όλα μόνος μου» Βαγγέλη.
Το (εντελώς) πρωτότυπον της ιδέας να τεθεί η και οδοντίατρος κυρία Δρέττα επικεφαλής της κίνησης των 58 είναι που με έκανε και εμένα να τη δημοσιοποιήσω, και ξεκαθαρίζω εξαρχής ότι δεν έχω τίποτε με την ενεργό συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική. Αντιθέτως. Είμαι υπέρ, και μάλιστα εκ των ενθέρμων υποστηρικτών τους…
Αν επισημαίνω το θέμα «πρόεδρος Δρέττα» είναι για να δώσω μία μικρή μόνο πτυχή των προβληματισμών που ενυπάρχουν στους 58 για το μέλλον της πρωτοβουλίας τους, η οποία στόχο έχει να ανασυγκροτήσει τον πολύπλαγκτο χώρο της Κεντροαριστεράς…
Ολοκληρώνω αυτήν τη σύντομη περιγραφή των προβληματισμών των 58 με την αναφορά ότι την πρόταση για την ανάθεση στην κυρία Δρέττα της εξαιρετικής τιμής να ανασυγκροτήσει την Κεντροαριστερά διατύπωσε προχθές ο και συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, ο οποίος μετέχει ενεργά των διεργασιών. Ασχέτως του αν έγινε δεκτή με έντονο σκεπτικισμό από τους υπόλοιπους 56, εκτιμώ ότι δείχνει κάτι. Αν μη τι άλλο, ότι δεν έχουν εκλείψει οι ιδέες από τον χώρο της πολιτικής…
Το ραντεβού της Ελιάς
Σε πιο πρακτικά ζητήματα τώρα, είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω κάτι που είμαι βέβαιος ότι θα χαροποιήσει τους ανά τη χώρα τάλαινες κεντροαριστερούς: ορίστηκε η Συνδιάσκεψη για την Ελιά ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί το σχήμα που θα κατέβει στις ευρωεκλογές. Θα πραγματοποιηθεί 8 και 9 Μαρτίου εν Αθήναις, και όπως είμαι σε θέση να διαβεβαιώσω τους ανησυχούντες οπαδούς του ΠαΣοΚ μια σύμπραξη, μια συμμαχία, θα είναι όλο αυτό το εγχείρημα, και όχι διάλυση των κομμάτων και αφομοίωσή τους από τον φορέα που θα αποφασιστεί. Το ξεκαθάρισε άλλωστε και ο «υπό τριπλήν πλέον ιδιότητα» πρόεδρος Βαγγέλης την περασμένη εβδομάδα στην αντιπροσωπεία των 58 που τον επισκέφθηκε.
Στο μεταξύ αρχίζουν και οι διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων και των κινήσεων για να έχει επιτυχία αυτό το πράγμα, διότι σε διαφορετική περίπτωση τους βλέπω σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μόνους. Ο Μάρτιν Σουλτς, ο Σοσιαλιστής υποψήφιος για πρόεδρος της Κομισιόν, έχει προειδοποιήσει προς κάθε κατεύθυνση ότι έπειτα από αυτήν την ημερομηνία, δηλαδή το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου, αν δεν έχουν συγκροτηθεί σε ενιαίο σχήμα, δεν θα τους πάρει μαζί του…
Ο σκύλος, η πίτα και ο μπαρμπα-Φώτης
Στο μεταξύ, βγάζω το καπέλο στον μπαρμπα-Φώτη Κουβέλη. Και συνοδεύω την κίνηση με βαθιά υπόκλιση. Respect, ρε παιδί μου. Πώς να το πω. Τοποθετεί στο ευρωψηφοδέλτιο τον Γρηγόρη Ψαριανό και ίσως τον Ανδρέα Παπαδόπουλο που αλληθώριζαν προς τους 58, και με την κίνηση αυτή πετυχαίνει όχι απλώς το δίπτυχο «σκύλος και πίτα», αλλά επιπλέον αποδυναμώνει στο μέτρο του δυνατού και την προαναφερόμενη κίνηση. Και επειδή απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα εκλέξει και κανέναν, διότι το εκλογικό μέτρο για να βγάλει ευρωβουλευτή ένα κόμμα είναι το 4,7%, είμαι βέβαιος πως την επομένη των ευρωεκλογών θα χρεώσει στους δύο την ήττα, διότι δεν «τράβηξαν». Μετρ λέμε. Υποκλίνομαι και πάλι…
«Και μην ακούσω άχνα!»
Στον ΣΥΡΙΖΑ τώρα, το μεγάλο νέο, αυτό που συγκλονίζει απ’ άκρου εις άκρον τη χώρα και γεμίζει αισιοδοξία την ψυχή κάθε αγνού αγωνιστή, είναι η συνεργασία που εξαγγέλθηκε χθες ανάμεσα στο κόμμα της χαράς και στο κόμμα Πρώτα η Ελλάδα του τρίο Βουδούρης – Μουτσινάς – Παραστατίδης. Συγκρατώ τη δέσμευση Τσίπρα – Βουδούρη ότι θα αγωνιστούν για «να ηττηθούν οινεοφιλελεύθερες πολιτικέςκαι να εκπονηθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της χώρας, καθώς και στη διεύρυνση της συνεργασίας τους, σε πρώτη φάση, μέσα από τα κινήματα πολιτών και με προσανατολισμό στα προβλήματα που ταλανίζουν τις τοπικές κοινωνίες».
Το οποίο σε απλά ελληνικά, τα οποία ομιλούν σε περιορισμένη κλίμακα τόσο ο ένας όσο και ο άλλος, σημαίνει ότι επιλέγω τον Βουδούρη για την Περιφέρεια Πελοποννήσου και σε όποιον αρέσει. Και μην ακούσω άχνα. Αχνα, λέω. Ατσα ο πρόεδρος…
Παρεμπιπτόντως, μια χαρά πήγε η εκδήλωση χθες το βράδυ στο Ακροπόλ για την παρουσίαση των υποψηφίων του κόμματος. Αλλά προσοχή στην παρουσίαση: παρακαλώ όχι θηριώδη νούμερα παρευρισκομένων. Επτακόσιοι εβδομήντα καθήμενοι στις ισάριθμες θέσεις του Ακροπόλ που ήταν όντως ασφυκτικά γεμάτο και άλλοι τόσοι έκοβαν βόλτες απέξω στην Ιπποκράτους. Εντάξει;
Η ενιαία τιμή βιβλίου
Την ίδια ώρα, ο Γιάννης Στουρνάρας, ο υπουργός Οικονομικών, αγωνιζόταν να πείσει το Eurogroup ότι πρέπει να τελειώνει η διαπραγμάτευση με την τρόικα, διότι είμαστε καλά παιδιά και όχι οι παλιοχαρακτήρες που περιγράφει εκείνος ο Τόμσεν στις αναφορές του. Επίσης ότι θα υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας, και άρα δεν χρειάζεται να δυσπιστούν.
Μια και το ‘φερε η συζήτηση όμως, έχω να πω ότι μεταξύ των αθλίων απαιτήσεων που έχει η τρόικα είναι και μία που πλήττει ευθέως το ελληνικό βιβλίο: ζητούν να καταργηθεί η ενιαία τιμή του βιβλίου. Αποτέλεσμα; Ξεσηκώθηκε ο πνευματικός κόσμος της χώρας, σε μια σπάνια επίδειξη πνεύματος αλληλεγγύης και αγωνιστικότητας. Πεντακόσιοι εβδομήντα ένας επιφανείς συγγραφείς και δημιουργοί υπογράφουν. Και μεταξύ αυτών μπορεί να βρει κανείς την ποιήτρια Κική Δημουλά, τους Μίκη Θεοδωράκη και Διονύση Σαββόπουλο, συγγραφείς όπως ο Μένης Κουμανταρέας και ο Θανάσης Βαλτινός, και τόσους άλλους. Ολη η σύγχρονη διανόηση της χώρας καταγγέλλει την έκθεση του ΟΟΣΑ η οποία απαιτεί την απελευθέρωση της τιμής του βιβλίου, μαζί με τις πιέσεις για ρυθμίσεις στο γάλα, το ψωμί κ.λπ. Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι αυτή η αθλιότητα που θα καταστρέψει το ελληνικό βιβλίο δεν ισχύει ούτε στη Γαλλία ούτε στη Γερμανία αλλά ούτε και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και στέκομαι μόνο σε τούτο: τα έχουμε χάσει σχεδόν όλα. Μην τους αφήσουμε να βάλουν χέρι και στον πολιτισμό μας. Θα είναι έγκλημα…
