«Δεν μπορώ να μη συναντήσω τον άνθρωπο που δείχνει να με καταλαβαίνει πιο πολύ από όσους με γνωρίζουν… χωρίς να με γνωρίζει». Με αυτά τα λόγια ο Χρήστος πρότεινε στη Βίκυ να πιούνε τον πρώτο τους καφέ. Το ραντεβού έγινε πριν από δύο περίπου χρόνια και κράτησε εφτάμισι ώρες. Αφορμή ήταν ένα κείμενο από το προσωπικό blog της Βίκυς με τίτλο «Γλυκός Νοέμβρης». Ο Χρήστος της έγραψε ένα σχόλιο και χωρίς να γνωρίζονται, χωρίς να τους νοιάζει η εξωτερική εμφάνιση και χωρίς προσδοκίες, ξεκίνησαν να ανταλλάσσουν e-mail με προσωπικές σκέψεις, συναισθήματα και ενθάρρυνση ο ένας στον άλλον. Για τον πρώτο χρόνο που έκλεισαν μαζί, η Βίκυ τύπωσε όλα τα e-mail που είχαν ανταλλάξει μέχρι να συναντηθούν, τα έδεσε σε βιβλίο και το έκανε δώρο στον αγαπημένο της.

Εχουν πολλές αναμνήσεις, όπως την πρώτη φορά που του έπιασε το χέρι, το πρώτο τους φιλί στο φανάρι, αλλά και την πρόταση γάμου σε ένα μικρό καφέ στην Αλεξανδρούπολη, την εποχή που η Βίκυ λόγω δουλειάς είχε μετακομίσει εκεί. Εκείνη έχει καταγωγή από το Αγρίνιο, είναι 27 ετών και είναι κοινωνική λειτουργός. Ο Χρήστος κατάγεται από την Αθήνα, είναι 40 ετών και είναι επιθεωρητής πωλήσεων σε εισαγωγική εταιρεία.

Σε ένα από τα ταξίδια του στην Αλεξανδρούπολη, τη ρώτησε για πολλοστή φορά τι θα σκεφτόταν αν της έλεγε να παντρευτούν και εκείνη του απάντησε πως «μάλλον θα πρέπει να το παίξουμε κορόνα – γράμματα, γιατί δεν μας βλέπω να αποφασίζουμε». Κορόνα θα σήμαινε ναι και γράμματα όχι. Τότε της ζήτησε να κλείσει τα μάτια για να στρίψει το κέρμα και έβγαλε το κουτί με το δαχτυλίδι. Οταν της είπε να τα ανοίξει, έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Η καρδιά της σταμάτησε για δευτερόλεπτα και το ίδιο και η δική του. Της το φόρεσε και ρώτησε: «Λοιπόν, είναι κορόνα ή γράμματα;». Και εκείνη απάντησε «κορόνα!».

Εχουν πολλά κοινά, που ήταν γραφτό να είναι μαζί. Τους αρέσουν οι βόλτες στην Πλάκα και γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισαν να παντρευτούν εκεί. Ακούν την ίδια μουσική, αγαπούν το θέατρο και τον κινηματογράφο και αγαπημένη τους συνήθεια είναι ο κυριακάτικος μεσημεριανός καφές.

Η οργάνωση του γάμου έγινε εξ ολοκλήρου από τη νύφη σε συνεργασία με τη μητέρα της, η οποία της έραψε και το νυφικό. Οι μπομπονιέρες ήταν χειροποίητες, επίσης από τη μητέρα της και την ίδια, όπως και η ανθοδέσμη. Κουμπάρα τους ήταν η φίλη της Βίκυς, η Σοφία. Φωτογράφος τους ήταν η Μόνικα Κρητικού.

Δύο ημέρες πριν από τον γάμο έκαναν ένα πάρτι στο σπίτι τους. Κάλεσαν φίλους και τις οικογένειές τους, χόρεψαν και γέλασαν μέχρι το πρωί. Το ίδιο συνέβη και στο τραπέζι του γάμου που έγινε σε ένα παραδοσιακό μαγαζί στην Πλάκα. Εκεί πρόβαλαν βίντεο με φωτογραφίες τους και η συγκίνηση ήταν διάχυτη. Το ταξίδι του μέλιτος δεν θα μπορούσε να έχει άλλον προορισμό από την κεντρική ιδέα του γάμου τους: το ονειρεμένο Παρίσι. «Στην γέφυρα Pont de Αrts φιγουράρει πλέον μια ακόμα κλειδαριά αγάπης… η δική μας! Σε αυτή την πόλη θα συναντιόμαστε σε κάθε επόμενη ζωή μας για να ερωτευτούμε ξανά!» λένε και οι δύο.