Οταν το 1978 ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ άνοιξε το κουτί της Πανδώρας στην ελεύθερη οικονομία, διατηρώντας παράλληλα το μονοκομματικό καθεστώς, έσπειρε τον σπόρο για τη δημιουργία μιας κόκκινης αριστοκρατίας που έκτοτε δεν έχει σταματήσει να πλουτίζει. Κι όμως, στη μεταμαοϊκή Κίνα εκείνης της εποχής, τα μέλη της νέας ηγεσίας –στην πλειονότητά τους στελέχη του κόμματος που είχε καρατομήσει ο Μάο για «καπιταλιστικές τάσεις» –είχαν αρχικά καταφέρει να περιορίσουν τον νεποτισμό απαγορεύοντας στους υψηλόβαθμους αξιωματούχους να προωθούν στην πολιτική πάνω από έναν γόνο τους.

Τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα. Οταν το καθεστώς έπνιγε στο αίμα την εξέγερση της Πλατείας Τιενανμέν τον Ιούνιο του 1989, τα προνόμια των γόνων της κόκκινης αριστοκρατίας είχαν μπει ήδη στο μάτι του απλού κόσμου. Στις 20 Απριλίου εκείνης της χρονιάς, ένα ανεξάρτητο εργατικό συνδικάτο παρέδωσε στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΚ υπό τη μορφή φυλλαδίου έναν κατάλογο με «δέκα ερωτήματα». Το ένα από αυτά ήταν: «Πόσα χρήματα έχει ξοδέψει ο Ντενγκ Πουφάνγκ στον Ιππόδρομο του Χονγκ Κονγκ και πού βρήκε αυτά τα χρήματα;». Ο Ντενγκ Πουφάνγκ είναι ο μεγαλύτερος γιος του Ντενγκ Σιαοπίνγκ, ηγέτη της Κίνας και πατέρα των μεταρρυθμίσεων.

Τη δεκαετία του 1980, το εμπόριο μεγάλου πλήθους αγαθών γινόταν με βάση ένα διπλό σύστημα τιμών. «Τα πριγκιπόπουλα κατάλαβαν ξαφνικά ότι μπορούσαν να πλουτίσουν χωρίς να κουνήσουν το μικρό τους δαχτυλάκι» σημειώνει η Ντάι Τσινγκ, αντιφρονών δημοσιογράφος αλλά και θετή κόρη του στρατάρχη Γιε Τζιανίνγκ. Η Ντάι βρίσκεται σήμερα σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Το καθεστώς φρόντιζε πάντα να τιμωρεί τους Δονκιχώτες. Το 1986, ο Χου Γιαομπάνγκ, γενικός γραμματέας του ΚΚΚ, εξαπέλυσε κυνηγητό κατά της διαφθοράς. Το αποτέλεσμα ήταν η σύλληψη του γιου του συντηρητικού Χου Τσιαομού, ο οποίος έκανε λαθρεμπόριο πορνογραφικών ταινιών στον στρατό. Πρωταγωνιστής σε μια άλλη υπόθεση ήταν ο Μπο Σιτσένγκ, αδελφός του Μπο Σιλάι, ανατέλλοντος αστέρα του κόμματος που καταδικάστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο σε ισόβια κάθειρξη για διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας. Και οι δύο υποθέσεις κουκουλώθηκαν όμως, ενώ ο γενικός γραμματέας καθαιρέθηκε από τη θέση του το 1987. Η κηδεία του έδωσε το έναυσμα για τις διαδηλώσεις της Τιενανμέν.

Την ίδια χρονιά των γεγονότων της πλατείας, ο διάδοχος του γενικού γραμματέα διέταξε έρευνα για διαφθορά εις βάρος των ίδιων του των παιδιών. Στις 8 Μαΐου, ο Ζάο Ζιγιάνγκ υπέβαλε σχέδιο κατά της διαφθοράς στα άλλα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής, που προέβλεπε μεταξύ άλλων τη σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής έρευνας και τη δήμευση της περιουσίας των διεφθαρμένων υψηλόβαθμων αξιωματούχων.

Ενας από τους πλέον φανατικούς πολέμιους του σχεδίου ήταν ο τότε πρωθυπουργός Λι Πενγκ, η κόρη του οποίου είχε κάνει περιουσία χάρις στον κρατικό καπιταλισμό. Ο γραμματέας κατέληξε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ο βοηθός του καταδικάστηκε σε επτά χρόνια κάθειρξη. Αλλά όπως σημειώνει ο ίδιος, «η διαφθορά τότε δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή».