Και ο ένοχος; Κεντρική θέση του βιβλίου είναι ότι δεν υπάρχει στη ζωή σαφής σχέση αιτίου – αιτιατού, ότι η πραγματικότητα παραείναι περίπλοκη για να έχουμε μονοσήμαντα αίτια, ότι φταίνε οι δομές και όχι τα άτομα, ότι η αλήθεια μπορεί να βρεθεί μόνο εξ αποκαλύψεως. Ενα δίκτυο ενοχών και υποψιών κατασκευάζει ένα δίκτυο ενόχων και υπόπτων. Οι καλοί δεν κερδίζουν σχεδόν ποτέ. Η περίπλοκη αυτή ερμηνευτική, άσχετα αν συμφωνεί ή όχι κανείς, βαρύνει υπερβολικά το τελευταίο μέρος του βιβλίου, εκθέτοντας με όλο και πιο σύνθετο τρόπο το τεχνολογικό όραμα του μικρού αδελφού, πολώνοντας τη σύγκρουση ανάπτυξης – υπανάπτυξης ή εκσυγχρονισμού – παράδοσης, και αφήνοντας το αίτημα της λύτρωσης για καλύτερους καιρούς. Με άλλα λόγια, ο Μπόρχες δίνει τη θέση του στον Κάφκα.

Τελευταία Νέα