Αναζήτηση
Η ιστορία είναι κάπως παλιά, εκτυλίχθηκε ένα αναπάντεχα ζεστό Σάββατο του Μαΐου του 2012 στην παραλία Ουέστ Ουίτερινγκ του Δυτικού Εσεξ, στην Αγγλία. Το θερμόμετρο έδειχνε 28 βαθμούς, η παραλία ήταν γεμάτη κόσμο αν και η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη. Ο Πλάμεν Πέτκοφ, ένας 32χρονος ηλεκτρολόγος βουλγαρικής καταγωγής, είχε κατεβεί να κάνει μια βόλτα στην αμμουδιά μαζί με τη σύντροφό του. Οταν ξαφνικά, άκουσε τις απελπισμένες εκκλήσεις για βοήθεια μιας μητέρας.
Το πεντάχρονο κοριτσάκι της είχε παρασυρθεί στα ανοιχτά μαζί με τη φουσκωτή κουλούρα του. Αλλά κανείς άλλος στην παραλία δεν κινήθηκε προς το μέρος του∙ μόνο ο Πέτκοφ. Επεσε αμέσως στη θάλασσα, κολύμπησε μέχρι τη μικρή και την έβγαλε με ασφάλεια στην αμμουδιά, φροντίζοντας να είναι συνεχώς το κεφάλι της έξω από το νερό. Το δικό του κεφάλι όμως χανόταν συχνά κάτω από τα κύματα και όταν πια παρέδωσε το κοριτσάκι, έπεσε αναίσθητος στα ρηχά. Επί 40 λεπτά, μέχρι που έφτασε το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ, προσπαθούσαν λουόμενοι με μαλάξεις στο στήθος και αναπνοή στόμα με στόμα να τον επαναφέρουν. Αλλά ο Πέτκοφ ήταν νεκρός. Υπέστη, σύμφωνα με την ιατροδικαστή, καρδιακή προσβολή. Η ίδια ιατροδικαστής δήλωσε πως στα πέντε χρόνια που έκανε αυτή τη δουλειά, ήταν «η πιο αλτρουιστική πράξη που είχε δει».
«Εναν πραγματικό βούλγαρο ήρωα», αποκάλεσε χθες ο πρεσβευτής της Βρετανίας στη Σόφια, Τζόναθαν Αλεν, τον Πέτκοφ παραδίδοντας στη μητέρα του το Μετάλλιο Γενναιότητας της Βασίλισσας. «Δεν υπάρχουν λέξεις αντάξιες αυτής της πράξης», της είπε. «Και καμία τιμή δεν θα μπορέσει ποτέ να ανταποδώσει πλήρως τη θυσία του Πλάμεν Πέτκοφ. Αλλά ημέρες όπως αυτή, μπορούμε να αποτίσουμε φόρο τιμής και μπορούμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας που υπάρχουν άνθρωποι όπως αυτός. Ο Πλάμεν Πέτκοφ είναι ένας πραγματικός βούλγαρος ήρωας. Το Ηνωμένο Βασίλειο τιμά τον ηρωισμό και τη θυσία του».
Από την άλλη, βέβαια, στο Ηνωμένο Βασίλειο που ονειρεύεται ο Ντέιβιντ Κάμερον, θιασώτης της άποψης πως «η-ελεύθερη-μετακίνηση-στην-ΕΕ-δεν-πρέπει-να-είναι-και-τόσο-ελεύθερη», ο «πραγματικός βούλγαρος ήρωας» θα θεωρούνταν ένας κοινός βούλγαρος ηλεκτρολόγος, ένας φτωχός Βαλκάνιος που είχε βάλει στο μάτι τα βρετανικά κοινωνικά επιδόματα. Και φυσικά θα έβρισκε κλειστή την πόρτα στα σύνορα.
