Σανίδες από σιδερένια γιοφύρια που θυμίζουν περάσματα δύσκολα –όπως αυτά που κρύβει η ζωή –αποτελούν τους καμβάδες του. Eνα πιάτο φασολάδα, μια πλάκα πράσινο σαπούνι, ένα μαξιλάρι (φωτογραφία) αποτελούν τα θέματά του. Και με αυτά «Τα στοιχειώδη» ο Χρήστος Μποκόρος, ο ζωγράφος που καταφέρνει να αναδείξει την αξία όλων εκείνων που περνούν απαρατήρητα, επιστρέφει με μια έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς ύστερα από εννέα χρόνια. Δεν είναι όμως τα υποβλητικά φωτισμένα «Στοιχειώδη» του εκείνα που υποδέχονται τους επισκέπτες. Είναι πρόσωπα οικεία.

Η μητέρα του σε ένα ολόσωμο πορτρέτο, το οποίο, όπως λέει ο ίδιος, της χρωστούσε. Η σύζυγός του «ξαπλωμένη» σε έναν αγρό, ο ίδιος κάτω από τον έναστρο ουρανό. Φίλοι που του έχουν συμπαρασταθεί. Και μια πόρτα. Δίφυλλη, από την οποία μία μόλις αχτίδα καταφέρνει να ξεφύγει και να δώσει το έναυσμα για να περάσουμε στην άλλη πλευρά, εκεί που ανακαλύπτουμε ότι μας λείπει «το στοιχειώδες και όχι το περιττό, γι’ αυτό και η έκθεση τούτη είναι επίκαιρη», όπως λέει ο δημιουργός της.