Πανεθνική απεργία σήμερα, Πέμπτη στις ΗΠΑ για τους εργαζόμενους στα fast-food που ζητούν αύξηση του κατώτατου μισθού τους σε 15 δολάρια την ώρα από 7,25 που είναι, τώρα.

Ζητούν, ακόμη τη δημιουργία κλαδικού σωματείου χωρίς τον φόβο της απόλυσης συνδικαλιστών από τους εργοδότες τους, γεγονός που δεν έχει αφήσει μέχρι σήμερα περιθώρια για τη δημιουργία συνδικάτου εργαζομένων στα fast-food.

«Με 7,35 δολάρια την ώρα για 20 με 25 ώρες κατά μέσο όρο απασχόληση την εβδομάδα, βγάζουμε περίπου 10.000 δολάρια το χρόνο και δεν είναι δυνατόν να επιβιώσουμε» λέει στο Reuters ο Μάρτιν Ραφάναν από το Σεν Λούις του Μισούρι.

Το κίνημα, το οποίο άρχισε τον περασμένο Νοέμβριο στη Νέα Υόρκη με 200 απεργούς, έχει έκτοτε διευρυνθεί.

Τον Ιούλιο, επτά πόλεις συμμετείχαν σ’ αυτό, μεταξύ των οποίων η Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Ντιτρόιτ, και σήμερα οι οργανωτές του κινήματος προέβλεπαν ότι θα απεργήσουν οι εργαζόμενοι στα φαστ-φουντ 50 πόλεων, μεταξύ των οποίων η Νέα Υόρκη, η Βοστώνη, το Σικάγο, το Ντένβερ, το Ντιτρόιτ, το Χάρτφορντ, το Χιούστον, το Λος Άντζελες, το Μέμφις, το Μιλγουόκι, το Όκλαντ, το Ράλεϊ και η Τάμπα.

Συμμετέχουν οι εργαζόμενοι των McDonald’s Corp, Wendy’s Restaurants LLC, Burger King Worldwide Inc και άλλων εταιρειών φαστ-φουντ.

«Οι περισσότεροι από τους εργαζομένους αυτούς έχουν παιδιά και προσπαθούν να ζήσουν την οικογένειά τους (…) και ο μέσος μισθός τους (των στελεχών περιλαμβανομένων) είναι 9,08 δολάρια την ώρα, δηλαδή πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας για έναν εργαζόμενο που έχει την τύχη να εργάζεται 40 ώρες εβδομαδιαίως» υπογράμμισε η Μέρι Κέι Χένρι, διεθνής πρόεδρος της SEIU, ενός συνδικάτου που προσέφερε την υποστήριξή τους στους εργαζομένους των φαστ-φουντ.

Δεν πρόκειται πια για εφήβους, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, υπογράμμισε.

Εξάλλου, πολλοί από τους μισθωτούς αυτούς δεν εργάζονται με καθεστώς πλήρους απασχόλησης. Επιπλέον δεν μπορούν να υπολογίζουν στα φιλοδωρήματα, αντίθετα από τους συναδέλφους τους που εργάζονται σε μπαρ και εστιατόρια.

Αν ο ελάχιστος μισθός είχε παρακολουθήσει τον πληθωρισμό ή το μέσο όρο των μισθών τα 50 τελευταία χρόνια, θα ήταν γύρω στα 10 δολάρια την ώρα, επισήμαναν πρόσφατα οι Νιού Γιόρκ Τάιμς σε κύριο άρθρο τους αφιερωμένο στο κίνημα αυτό.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Ντιβόντε Γέιτς, ο οποίος εργάζεται σ’ ένα McDonald’s του Μιλγουόκι (Ουισκόνσιν, βόρειες ΗΠΑ) αποφάσισε να απεργήσει σήμερα για τρίτη φορά, όπως και οι επτά συνάδελφοί του στο κατάστημα φαστ-φουντ.

Στα 21 του, είναι πατέρας ενός παιδιού και εργάζεται από 9 ως 15 ώρες την εβδομάδα, παρόλο που θα ήθελε να εργαστεί περισσότερο. Οι ώρες της δουλειάς του ποικίλλουν από τη μια μέρα στην άλλη.

«Δουλεύω σκληρά και πρέπει να με μεταχειρίζονται σαν κάποιον που δουλεύει σκληρά. Δεν εκτιμούν τη δουλειά μου», εξηγεί. Ξέρει πως μια απεργία δεν είναι αρκετή γι’ αυτό και κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του, αλλά δεν φοβάται.

«Υπερασπίζομαι τα δικαιώματά μου, είναι ένας καλός αγώνας», προσθέτει.

«Πρέπει να αγωνιστούμε, αλλά στο τέλος πιστεύω ότι κάτι θα πετύχουμε. Έχουν τα μέσα για να μας πληρώσουν περισσότερο».

Από την πλευρά του ο Εθνικός Σύνδεσμος Εστίασης των ΗΠΑ που περιλαμβάνει εστιατόρια και αλυσίδες fast-food ανακοίνωσε ότι παρέχει δουλειά σε 13 εκατομμύρια Αμερικανών και οι συζητήσεις για αύξηση των μισθών και ωρομισθίων πρέπει να βασίζονται σε τεκμηριωμένα στοιχεία.

«Μόλις το 5% των εργαζομένων στην εστίαση λαμβάνει το κατώτερο ωρομίσθιο και αυτοί είτε είναι μερικής απασχόλησης είτε έφηβοι» δήλωσε ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Σκοτ Ντεφάιφ.

Η σημερινή απεργία που φιλοδοξεί να είναι η μαζικότερη που έγινε ποτέ στηρίζεται από τη Διεθνή Ενωση Εργαζομένων στο Σέρβις και αμερικανικά σωματεία και ομοσπονδίες του κλάδου εξυπηρέτησης και εστίασης.

Ο κλάδος των fast-food στις ΗΠΑ έχει ετήσιο τζίρο 200 δισ. δολαρίων.