Στα πολύ παλιά χρόνια, σύμφωνα με μια κοινότοπη σύγκριση, εδώ αγόρευε ο Περικλής ή ο Δημοσθένης, μπροστά σε ένα κοινό που απαρτιζόταν από αθηναίους πολίτες. Το απόγευμα της Τετάρτης, όμως, ο Λόφος της Πνύκας, έρμαιο του ανέμου και των τζιτζικιών, φιλοξένησε στο βήμα του καθηγητές Φιλοσοφίας όπως ο Αλέξανδρος Νεχαμάς, η Χουλιάνα Γκονσάλες και ο Τσεν Λάι, ενώ στο ακροατήριο βρίσκονταν Αργεντινοί που δεν γνώριζαν τι συνέβαινε εδώ αλλά ούτε και ξετρελάθηκαν όταν το έμαθαν, Γαλλίδες της Εξ-αν-Προβάνς που έβρισκαν το μέρος υπέροχο ή σουηδοί φοιτητές που είχαν διαβάσει για αυτό και ένιωθαν συγκλονισμένοι.

Με τα πιο νεαρά από τα 300 και πλέον άτομα να κρέμονται από τα βραχάκια, με κάποια από τα κινητά στραμμένα στον Παρθενώνα, το κοινό άκουσε διαλέξεις με θέματα όπως «Πρακτική σοφία στην κομφουκιανή φιλοσοφία» του Τσεν Λάι, ο οποίος σύγκρινε την έννοια της φρόνησης στον Αριστοτέλη και στον Κομφούκιο. Ενώ στον κινέζο φιλόσοφο, όπως παρατήρησε, αυτή δεν είναι «απλώς τεχνολογική σκέψη ή εργαλειακό μέσο», στον αρχαίο Ελληνα είναι «ο ορθός δρόμος για να πραγματοποιήσουμε το αγαθό, ένα μέσο για την πράξη, η σωστή απόφαση τη σωστή στιγμή».

Με το ερώτημα «Είναι η τέχνη του βίου κάτι που διδάσκεται;» ο Αλέξανδρος Νεχαμάς περιέγραψε τον φιλοσοφικό ατομικισμό: «Η ζωή παίρνει πολλές μορφές, καμία εκ των οποίων δεν είναι ιδεώδης, διότι κανένα σύνολο αξιών δεν καθορίζει τον τέλειο βίο» σύμφωνα με το ρεύμα. «Δεν πρόκειται ωστόσο για σχετικισμό. Δεν ισχυρίζεται ότι όλοι οι τρόποι ζωής είναι σωστοί, αλλά ότι κανένας δεν κάνει για όλους», συμπλήρωσε ο καθηγητής και εξήγησε ότι, όπως πίστευε και ο Νίτσε, «το πώς γράφεται ένα ποίημα, πώς μπορεί κανείς να ζήσει, είναι πράγματα που διδάσκονται. Αυτά όμως που κάνουν τη ζωή να αξίζει είναι πέρα από όσα εξηγούνται».

Οταν πάντως επιχείρησε να εξηγήσει τη «Σωκρατική φρόνηση σήμερα» η προεδρεύουσα της συζήτησης Χουλιάνα Γκονσάλες, είχε ήδη αρχίσει να βραδιάζει. Το ακροατήριο την άκουσε να λέει για τον Σωκράτη που «εκπροσωπεί στροφή στον ανθρώπινο βίο, αλλά και στροφή στην ψυχή», η οποία όμως «δεν γίνεται αντιληπτή ξέχωρα από το σώμα, δεν είναι μεταφυσική, αλλά ανθρώπινη» και της οποίας η ύπαρξη σχεδόν «υποστηρίζεται από τις σύγχρονες νευροεπιστήμες που αναγνωρίζουν βιολογικές ρίζες στην ηθικότητα». Και όταν ο πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας Κωνσταντίνος Βουδούρης ευχαρίστησε τους πάντες, αστειευόμενος με την Γκονσάλες «που μάλλον είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην Πνύκα», η Ακρόπολη είχε ήδη φωτιστεί.

Τελευταία Νέα