Οταν ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε τον περασμένο Μάιο να μην παραχωρήσει την Πλατεία Συντάγματος για την επίδειξη φιλευσπλαγχνίας της Χρυσής Αυγής καταγράφηκαν διάφορες αντιδράσεις. Υπήρξαν εκείνοι που επικρότησαν την απόφαση και αντελήφθησαν ότι μόνο με τη συνδρομή της Αστυνομίας θα μπορούσε να τηρηθεί η απαγόρευση των συσσιτίων του μίσους. Οι καχύποπτοι διέγνωσαν πολιτική σκοπιμότητα, υποψιάστηκαν ότι ο δήμαρχος Αθηναίων ήθελε να επενδύσει σε μια σύγκρουση με τους νεοναζί για να ξεχάσει η κοινή γνώμη την υποτιθέμενη ανυπαρξία του. Κάποιοι προέβλεψαν ότι ταμείο από την κόντρα θα έκαναν τελικά οι χρυσαυγίτες –στα μάτια των πολιτών αυτοί θα φαίνονταν οι καλοί που μοίραζαν φαγητό και ο Γ. Καμίνης ο κακός που καταδίκαζε τον κόσμο στην πείνα.

Υπήρξε, τέλος, και η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν μια κατηγορία από μόνη της: «Η δήλωση του δημάρχου ότι θα απαγορεύσει τα συσσίτια «από οποιονδήποτε σε οποιονδήποτε» δείχνει ότι θεωρεί μεγαλύτερο πρόβλημα την ανάδειξη της πρωτοφανούς φτώχειας που πνίγει την Αθήνα και όχι αυτό καθαυτό το γεγονός ότι λόγω Μνημονίου χιλιάδες πολίτες έχουν μεγάλη δυσκολία στο να εξασφαλίζουν ακόμα και την καθημερινή διατροφή τους. Ιδιαίτερα σήμερα προβάλλεται η ανάγκη της αλληλεγγύης «από όλους σε όλους» και αυτό θα έπρεπε να στηρίζεται και από τη δημοτική Αρχή» ανέφερε σε ανακοίνωσή του.

Αύριο η Χρυσή Αυγή θα επιχειρήσει άλλη μία «ανάδειξη της πρωτοφανούς φτώχειας», όπως θα έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Από την έκκληση του Αλ.Τσίπρα στο Τάε Κβον Ντο για «μεγαλύτερη και συμμετοχή στα δίκτυα και τις οργανώσεις του κόμματος που πολεμούν την πείνα με διανομή τροφίμων» δικαιούται κανείς να υποθέσει ότι η Χρυσή Αυγή πρόλαβε τον ΣΥΡΙΖΑ στη γωνία. Ο δήμαρχος Αθηναίων, όμως, αποφάσισε για ακόμη μια φορά να εμποδίσει την υποκρισία της «αλληλεγγύης από «όλους σε όλους»». Είναι θλιβερό, αλλά ο Γ. Καμίνης υποχρεούται να υπενθυμίζει συνεχώς ότι ο δήμος έχει δομές οι οποίες στέργουν χωρίς τυμπανοκρουσίες, μεγαλοστομίες και διακρίσεις ανθρώπους που υποφέρουν. Οποιος θέλει να συνδράμει είναι ασφαλώς ευπρόσδεκτος. Αρκεί να αφιερώσει τις δυνάμεις του διακριτικά, αρκεί να μην κάνει εμπόριο κοινωνικής ευαισθησίας.

Ενα νεοναζιστικό μόρφωμα εξ ορισμού δεν έχει σχέση με τη φιλανθρωπία. Μια πραγματική Αριστερά θα απέφευγε χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό τις φιλανθρωπικές επιδείξεις, τη μόστρα φιλευσπλαγχνίας, την επένδυση στην εξαθλίωση του άλλου. Θα πίεζε για την ενίσχυση των υπαρχουσών δομών πρόνοιας, δεν θα φιλοδοξούσε να τις υποκαταστήσει. Θα έστεργε τους αναξιοπαθούντες σαν ανώνυμος δωρητής όχι σαν σπόνσορας. Πιθανότατα, όμως, αύριο θα δούμε το ίδιο έργο με αυτό που είδαμε τον περασμένο Μάιο: τη Χρυσή Αυγή να απειλεί, τον ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρεται ότι εμποδίζεται «η ανάδειξη της πρωτοφανούς φτώχειας» και τον δήμαρχο να κάνει τη δουλειά του.

Τελευταία Νέα